De beste scores van 2017

Afbeeldingsresultaat voor ramin djawadi

Degenen die mij een beetje kennen, weten waarschijnlijk wel dat ik een grote (voor)liefde heb voor filmmuziek. Dit is niet de tijd en de plek daar (weer) in algemene zin op in te gaan, maar ik ga wel iets anders doen: voor de eerste keer presenteer ik mijn favoriete scores en soundtracks van het afgelopen filmjaar. In aanmerking komt alle instrumentale filmmuziek bij films die maakjaar 2017 hebben, óf dit jaar voor het eerst in de Nederlandse bioscopen is verschenen.

Ik heb besloten om mijn favorieten te presenteren aan de hand van wat korte tekstjes met bijbehorende clips. Aan het eind van dit artikel geef ik dan een indicatie van een mogelijke top-5, maar til hier niet al te zwaar aan. Er is vaak een groot verschil tussen volledige scores en losse nummers op een score. Bij soundtracks is dat verschil nog groter. Wat ik wél heb gedaan, is dit:

https://open.spotify.com/user/113858757/playlist/37G42AS9rNakJW7SmXgzkI

Via deze spotify-lijst luister je naar mijn favoriete filmmuziek van het afgelopen jaar.

Enkele bespiegelingen

De leidende figuur in de score-niche is al enige tijd Hans Zimmer. Persoonlijk denk ik dat hij soms té veel invloed heeft; al in de jaren negentig kopieerde Zimmer zichzelf met regelmaat, en veel hedendaagse componisten kopiëren op hun beurt Zimmer weer. Zo kunnen veel scores hetzelfde gaan klinken. Luister bijvoorbeeld eens naar het werk van Rupert Gregson-Williams (de broer van Harry G-W), die voor Wonder Woman een score componeerde die wel érg Zimmeriaans is:

Toch moet ik eerlijk zijn: ik hou van de muziek van Zimmer. Zijn scores voor Interstellar en Inception behoren tot mijn absolute favorieten, en ik genoot bijna twee jaar terug enorm van het concert in Ahoy.  Dit jaar bleef het voor de Duitse componist bij Dunkirk en Blade Runner 2049. Ik denk dat ik een uitzondering ben als het op de waardering voor de Dunkirk-score aankomt; het metaal-op-metaalgeluid kennen we nu wel, en in de film was de muziek zó prominent dat het voor mij juist tegen ging werken. Het snijdende Home is een positieve uitzondering:

Vangelis blijft de absolute grootmeester van de ‘synthesizer-score’. Toch was ik helemaal mee toen ik in de bioscoop voor het eerst mocht genieten van een even fris als herkenbaar geluid. Zimmer werkte voor 2049 samen met Benjamin Wallfisch, die megahit It op z’n rekening nam en James Newton Howard doet weerklinken in de opening van A Cure for Wellness:

Wonderstruck viel me inhoudelijk tegen, maar de cinematografie is prachtig en Carter Burwell legt veel gevoel in de minimale, maar oh zo effectieve score.  Burwell maakte de muziek voor een reeks films die bij menig mens de nekharen recht overeind doet staan (lees: de Twilight-franchise). Die scores zijn echter prachtig, en zo maakte Burwell er nog wel meer. Als vaste componist van de Coen Brothers stak hij onder andere een prachtig klassiek thema in een nieuw jasje (True Grit, 2010).

Met een geweldig Game of Thrones-concert in het vooruitzicht kan en wil ik om Ramin Djawadi niet heen. Dit jonge talent slaagt er na zeven seizoenen Game of Thrones nog steeds in de op zichzelf al prachtige muzikale thema’s uit te diepen en tegelijkertijd nieuw materiaal een plaats te geven. Het blijft voor Djawadi echter niet bij het dodelijke machtsspel in Westeros: ook die andere HBO-hit (Westworld) werd verrijkt door Djawadi’s kundige inbreng. Het hoofdthema is prachtig, maar de componist koos ook nog eens welbewust voor klassieke bewerkingen van pop-en rocknummers:

Mooie thema’s horen we ook terug bij de minder bekende namen. De muziek bij mijn nummer #2 van 2017 komt van een componist die geen enkel belletje doet rinkelen (Pärt Uusberg), en van de man achter The Handmaiden kan ik de naam niet eens uitspreken.

Top-5

Als ik een top-5 zou moeten maken van volledige scores uit 2017, zou die er als volgt uitzien:

  1. Michael Giacchino – War for the Planet of the Apes
  2. Hans Zimmer & Benjamin Wallfisch – Blade Runner 2049
  3. Nick Cave & Warren Ellis – Wind River
  4. Mica Levi – Jackie
  5. Patrick Doyle – Murder on the Orient Express

Veel plezier (voor de liefhebbers) met de spotify-lijst, en van mijn kant ook nog een prettige jaarwisseling & hopelijk tot weer ziens in 2018.

Letterboxd-lijst, inclusief favoriete soundtracks: klik

4 gedachten over “De beste scores van 2017”

    1. Cave is een van mijn favoriete artiesten. De film vond ik opzich wel goed, maar ik had er toch ook wel veel op aan te merken. De score werd juist steeds beter naarmate ik er meer naar luisterde.

  1. Mooie lijst! Rupert Gregson-Williams heeft ook de score voor de twee seizoenen van The Crown gecomponeerd, welke ook erg goed zijn! En hoewel Justice League tegenviel, vond ik Danny Elfman’s score wel lekker.

    1. Thanks voor je aanvullingen. Ik heb Justice League in eerste instantie gemeden maar ga die nog wel kijken, en dan zal ik ook Elfman eens opzetten. The Crown heb ik ook nog niet gezien, maar er staan zoveel series op m’n lijst… binnenkort maar gewoon eens opzetten die score.

Geef een reactie