Blade Runner is een science-fiction klassieker uit 1982, die over het algemeen beschouwd wordt als één der betere films die binnen dat genre gemaakt zijn. Regisseur Ridley Scott ziet deze film zelfs als zijn beste en favoriete werk. Ik had ‘em nog niet gezien, en met het oog op het op handen zijnde vervolg (dat uitkomt in 2017, na 35 jaar!) was deze film een absolute must-see.

De film speelt zich in het denkbeeldige L.A. van 2019, en gaat over een zogeheten Blade Runner (gespeeld door Harrison Ford), die jacht maakt op replicants, robots die wat betreft hun uiterlijk en intelligentie vrijwel identiek zijn aan normale mensen. Hierdoor worden ze door de mkensheid als een bedreiging gezien. Hun levensduur is beperkt tot vier jaar, en een groep replicants onder leiding van Roy Batty (gespeeld door de Nederlandse acteur Rutger Hauer) spant zich ertoe in een gen te vinden dat deze beperking opheft.

Dit is mijn recensie (aanrader: niet lezen als je de film nog moet/wil kijken):

Blade Runner maakte bij een eerste kijkbeurt nog lang niet zoveel indruk als verwacht en gehoopt. De settings en gecreëerde sfeer vond ik zeer sterk, maar het verhaal had wat mij betreft nog veel verder uitgewerkt kunnen worden. Doordat Blade Runner aandoet als een wat afstandelijke, kille film, kostte het aardig wat tijd voor ik volledig thuis was in de wereld van de replicants. Daarbij kwam nog dat ik niet alles begreep, terwijl een aantal scenes weer (te) langgerekt of te zinloos op mij overkwamen. Vangelis’ verder schitterende muziek(zie filmpje hieronder!) versterkte dat vertraagde, lome gevoel nog eens extra. Het maakte dat ik na twee uur (als het ten goede was gekomen van de narratieve inhoud had dat best langer mogen worden) vooral bezig was de lege eindjes aan elkaar te knopen van een film die me wel intrigeerde, maar tegelijk wat teleurstelling en een hoop vraagtekens bij me opriep.

Surfende op het internet na afloop blijkt één en één toch wel twee te zijn, en met de vondst dat Ford dan voor een procentje of 80 zeker een replicant was, kan ik de film toch meteen alweer iets beter waarderen. Het triggert me als kijker later nog eens te herzien, om op die manier langzaam de diepere laagjes af te pellen die Blade Runner eventueel nog in petto mag hebben.

Voor dit moment beoordeel ik echter op wat ik zag en ervaarde tijdens de eerste kijkbeurt, en dan overheerst het gemengde gevoel. Een interessant verhaal met veel potentie, verpakt in een surreële omgeving en een ietwat traag aandoende plotverloop waar ik me niet altijd even veel raad mee wist.

Beoordeling: 6/10