Recensie: Lily Lane (2016) [Drama, Experimenteel]

Een jonge moeder (Angéla Stefanovics) vertelt haar zevenjarige zoon spookachtige verhalen. Vervormde jeugdherinneringen, flashbacks naar vervlogen tijden? We weten het niet, aangezien het narratief in Lily Lane vanaf de eerste minuut wordt overschaduwd door de bevreemdende sfeerzetting. De doorgaans donkere cinematografie van Zoltan Louasi leidt ons van een spaarzaam verlichte slaapkamer naar een verwilderde buitenwijk van Budapest. Aan die buitenwijk ontleent deze experimentele filmprent ook haar naam: het is de plaats waar de vrouwelijke hoofdpersoon met haar getroebleerde verleden geconfronteerd wordt.

In het spoor van regisseurs als Andrej Tarchovsky en Terrence Malick richt ook Benedek Fliegauf (Just the Wind) zich op de overdracht van een zintuiglijke ervaring. Fliegauf lijkt daarbij een verband te willen leggen tussen de puurheid van de ongerepte natuur in de film en de ongrijpbare instincten die aan de basis liggen van menselijk gedrag. Lily Lane is in al haar facetten sterk minimalistisch; betekenis dient de kijker te ontwaren uit de beelden zelf, de omspannende dialogen bieden zelden directe uitkomst. De aanwezige (religieuze) symboliek voorkomt gelukkig dat nihilisme daarbij de overhand krijgt.

Voor een deel is Lily Lane het slachtoffer van haar eigen abstractie, maar diezelfde abstractie geeft dit bezwerende sfeerstuk een uniek en origineel karakter. Alleen al daarom zou iedere liefhebber van meer alternatieve cinema zijn hart in potentie bij deze film moeten kunnen ophalen.

Beoordeling: [usr 4]
Filminformatie: Lily Lane (2016)/91 min./Genre: Drama, experimenteel/Regie: Benedek Fliegauf/Cast: Angéla Stefanovics, Bálint Sótonyi, Miklós B. Szétely e.a.

Lily Lane draait vanaf vandaag in EYE en andere zalen (EYE Previously Unreleashed)

Samenvatting
Datum
Filmnaam
Lily Lane (2016)
Beoordeling
41star1star1star1stargray

3 gedachten over “Recensie: Lily Lane (2016) [Drama, Experimenteel]”

Geef een reactie