Top 2000: mijn stemlijst voor 2017

Soms begrijp ik niet dat ik een liedje zoals het bovenstaande achter me moet laten. Dat is wat stemmen voor de top 2000 doet: jou dwingen mooie liedjes te slachtofferen voor nog mooiere liedjes. Hieronder vind je clips en motivaties bij al mijn keuzes van dit jaar.

Keuzelijst top 2000 (20 nummers)

Fleetwood Mac- Rhiannon (Will You Ever Win)

Ze hebben zoveel mooier gemaakt dan Go Your Own Way, en aangezien ik Songbird al eens koos… Dreams en The Chain waren ook contenders.

The Smiths- There is a Light that never goes out

Misschien wel de mooist gearrangeerde popsong die ik ken, maar uit de stem van Morrissey klinkt een zeldzame tristesse.

Joy Division- Atmosphere

Ian Curtis klinkt alsof hij z’n eigen muziek wenst te verstommen. Dreiging – drums – sfeer.

Depeche Mode- Somebody

Wilde eigenlijk Enjoy the Silence stemmen, maar die neemt iedereen al. Somebody dan; prachtig en verstillend nummer, let op het achtergrondgeluid!

Tame Impala- Let it Happen

Omdat het bijna niet dansbaarder kan.

Roberta Flack- The First Time Ever I Saw Your Face

Hier kan ik vrij weinig over zeggen.

Baz Luhrman- (Everybody’s Free to Wear) Sunscreen

Okee, ik speel enigszins vals, want kunnen we dit spoken word de eerste helft van het nummer eigenlijk wel echt muziek noemen? Misschien niet, maar dit levensmantra in disguise draag ik al jaren bij me. Verplichte kost dus.

Echo & The Bunnymen- The Killing Moon

Vorig jaar was dit mijn laatste afvaller, en toen haalde ‘ie de lijst nét. Zie verder Donnie Darko

Crowded House- Don’t Dream It’s Over

Eén van de perfectste popliedjes die ik ken. De opbouw is zo basisch als ze maar zijn kan, de kracht zit ‘em dus in de uitvoering. De tekst is van een zeldzame schoonheid, de sterke zang doet de rest.

Gorillaz – Feel Good Inc

Deze kan ik een paar keer per dag luisteren zonder ‘em zat te raken.

David Bowie- Lazarus

Ik kijk de clip al lang niet meer – veel te intens. Bowie was een levende relikwie toen hij Lazarus zong. Muziek wordt hier transcendent, keer op keer krijg ik kippenvel door de zang en de zeer diepgravende tekst.

Massive Attack- Teardrop

Ik weet eigenlijk nog steeds niet waarom ik niet Unfinished Sympathy stem, maar ik moest kiezen van mezelf.

Lana del Rey- Video Games

Gewoonweg één van de mooiste stemmen in de hedendaagse popscene. M’n favoriete liedje is denk ik Old Money, maar die maakt echt geen schijn van kans.

The Rolling Stones- Gimme Shelter

Er trekt me daar iemand haar strot open tijdens het refrein.

The Beach Boys- Good Vibrations

God Only Knows is ook prachtig natuurlijk, maar ik had het geluk dit nummer pas later te ontdekken (gek genoeg). Met de dag wordt ‘ie beter, en m’n humeur knapt standaard op als ik ernaar luister.

Julee Cruise- Falling

Zonder een impuls Twin Peaks (mijn favoriete tv-serie ooit, met stip) is deze lijst nooit af. Julee Cruise heeft één van de mooiste stemmen die ik ken.

The Eagles- The Last Resort

Uit steevast protest dat Hotel California altijd veel hoger staat dan het beste Eagles-nummer. Daarnaast typisch zo’n plaat die ik heel, heel graag draai in de donkere decembermaand.

Leonard Cohen-Famous Blue Raincoat

Hier laat ik echt de muziek spreken. Ja, mooier dan Suzanne.

The Zombies- Time of the Season

Zie de clip😊

Nelly Furtado- All Good Things (Come to an End)

Huh, een doodgewoon popliedje? Jup.

Vrije keuze top 2000 (15 nummers)

Sufjan Stevens- John Wayne Gacy, Jr.

Ijzingwekkende, confronterende tekst. Stevens zingt niet alleen, hij vertelt complete verhalen. Ditmaal over een killer clown. Niet IT, dit is echt.

Nick Cave & The Bad Seeds ft. Else Torp- Distant Sky

Verstillend duet op het meesterlijke laatste album van Cave [Skeleton Tree]. Tip: kijk ook de documentaire One More Time with Feeling (2016)

The Harptones- Life Is But a Dream

Eerbetoon aan de soundtracks van Scorsese-films: deze horen we in Goodfellas (1990). Een klassiekere vibe is haast niet denkbaar…

Radiohead- Exit Music (for a Film)

Ik denk mijn favoriete Radiohead- en die staat dan niét in de keuzelijst. Zoek even de orchestrale versie op (Ramin Djawadi). Pareltje op de score van HBO’s Westworld.

Sigur Ros- Untitled #8 (Popplagio)

Mooiste explosie uit de muziekgeschiedenis.

The National- Pink Rabbits

Van The National zou ik best veel nummers kunnen oplijsten (England, Fake Empire, Conversation 16), maar met dit nummer heb ik ‘iets’. Prachtige tekst! Bizar ook eigenlijk dat je voor de top 2000 geen enkel nummer van deze band nomineren kunt. Dat doet Arcade Fire dan nog beter.

Nina Simone- Sinnerman

Powervrouw.

Kendrick Lamar- King Kunta

Omdat het onzin is dat de populairste (en beste?) rapartiest van dit moment nergens een plaats krijgt.

Tears for Fears- Listen

Eigenlijk is dit een relatief onbekende album-opvuller van Tears for Fears. Naar mijn weten is het ook nooit een hit geweest. Ik word echter keer op keer enthousiast van het ritme, de sfeer, de repetitieve heerlijkheid van dit nummer.

 Burial- Come Down To Us

Dertien minuten sfeer en samples. Gaat de top 2000 zeker niet halen, maar hopelijk verras ik er iemand mee.

Talk Talk- Happiness is Easy

Hier word ik altijd blij van. Talk Talk is een beetje een onderschatte band – blijft te vaak met de Talking Heads hangen in de new wave-niche van de eighties. Áls er dan erkenning volgt, gaat het vaak om hitjes als It’s my Life en Such a Shame (niet dat dat geen fijne nummers zijn uiteraard). Op de albums staan echter grote pareltjes, waaronder dus deze. Na vorig jaar Living in Another World te hebben gestemd, kies ik nu voor Happiness is Easy.

Elbow- New York Morning

Wat ik luister als ik ’s ochtends door de stad naar college loop. Nuance: het is New York niet, maar daar maal ik verder niet om.

The Cure- Pictures of You

Gewoon heel fijn – The Cure maakte donkere ellende, vrolijkmakerij en alles ertussenin. Hoeveel bands kunnen dat zeggen?

Pixies- Where is my Mind?

Paar jaar terug trok ik dit totaal niet, maar de slotscène van Fight Club bracht daar ingrijpend verandering in.

Johnny Cash – The Man Comes Around

De Apocalyps leeft.

Wat heb jij dit jaar gestemd?

7 gedachten over “Top 2000: mijn stemlijst voor 2017”

  1. Stemmen doe ik nooit, maar jouw lijst zou wel een aanleiding kunnen zijn om van gedachten te veranderen. Waarschijnlijk stem ik niet omdat ik meer gericht ben op albums dan singles. Talk Talk is wat dat betreft een goed voorbeeld. Daar had ik niet zo heel veel mee totdat in 1988 Spirit Of Eden verscheen, een paar jaar later gevolgd door het laatste album Laughing Stock. Geen popliedje op te ontdekken maar wel intense studio-improvisaties met elementen uit jazz, klassiek en ambient. Juweeltjes.

    Wat betreft Tears for Fears zou ik voor Change gaan. Vanwege de link me Donnie Darko zou Mad World ook kunnen.

    1. Er is nog een dag tijd 😉
      Ik ben ook wel van de albums, anderzijds kan ik sneller afhaken als een aantal nummers op een plaat me niets doen. Met afspeellijsten vol door mij geliefde singles heb ik dat niet zo snel.

      Talk Talk is een geweldige band, die vandaag naar mijn weten helaas niet meer zo ontzettend veel weerklank vindt.

  2. Hahaha, ik ben ook niet van de popliedjes maar die van Nelly Furtado staat in Spotify ook in mijn favorietenlijst. Nick Cave zou er ook zeker inkomen. Daarnaast zouden Bill Callahan, Ray Lamontagne, Leonard Cohen en nog vele andere verhalenvertellers er inkomen. Over het algemeen ben ik van de americana, de folk en de alternative rock, dus dat soort nummers zouden de bovenhand hebben. Misschien dat ik morgen nog stem, maar tegenwoordig kun je volgens mij op 40 nummers stemmen. Pffffffffffff, dat is veel.

    1. Nice! Ja, 40 is veel, al zou ik met gemak 200 nummers kunnen oplijsten (of meer). Dit is ruim voldoende om absolute favorieten van een plekje te verzekeren hoor. Zelf probeer ik ook nog wat af te wisselen, als ik weet dat ik iets eerder al heb gestemd, laat ik het soms bewust weg.

Geef een reactie