Tijdens het Wereldkampioenschap Voetbal 2022 (20-11 <-> 18-12) licht ik iedere dag uit wat mij opvalt op en rondom het veld. Wapenfeiten, tactische beslissingen, politieke kanttekeningen; in Kolder in Qatar bekijk ik dit al op voorhand historische toernooi door mijn persoonlijke lens. Vandaag deel #5: Wordt dit het WK van de verrassingen?
Een persoonlijke triomf vandaag in de WK-poule waar ik met vrienden aan deelneem: in de tweede grote verrassingswedstrijd van dit toernooi klopte Japan Duitsland zoals voorspeld met 2-1. Ik ga bijna balen dat ik er geen geld op heb ingezet, maar die impuls onderdruk ik maar. Wie gisteren 50 euro inzette op Saudi-Arabië, is nu miljonair.
Uit de eerste poulewedstrijden van een aantal ‘grote’ landen (Argentinië, Duitsland en in iets mindere mate toch ook Denemarken) kan maar één logische vraag voortvloeien: wordt dit misschien het WK van de verrassingen? Ik had er dit weekend al een discussie over met een vriend, die aangaf dat het niveauverschil tussen de grote landen en de mindere voetbalgoden eenvoudigweg te groot is. Ik ben het daar niet mee eens. Op een groot eindtoernooi spelen veel factoren een rol: zelfoverschatting, doorzettingsvermogen en extreme motivatie aan de kant van de tegenstander, het verschil tussen ‘de beste spelers’ en ‘het beste team’ én, in deze eerste ronde, de druk van buitenaf en de doodsangst om de eerste poulewedstrijd te verliezen.
Het moet gezegd dat ik de spectaculaire overwinning van Saudi-Arabië ook niet had zien aankomen. Op basis van de eerste helft is 1-2 een onbegrijpelijke uitslag: Saudi-Arabië kwam nauwelijks in de buurt van het Argentijnse strafschopgebied en het regende kansen aan de overzijde. Tegelijk verzuimden de Argentijnen door te drukken. Na langdurig, dominant balbezit volgde te vaak een ietwat naïeve dieptepass, ingegeven door het feit dat de Saudi’s zich hoog in het veld opstelden en durfden te mikken op de buitenspelval. Met succes; het leverde spits Lautaro Martínez twee buitenspelgoals op.
Wie de tweede helft van Argentinië-Saudi-Arabië naast de tweede helft van vanmiddag (Duitsland-Japan) legt, komt tot een aantal opmerkelijke overeenkomsten. In beide wedstrijden zetten de aanvoerders (Messi, Gündogan) hun team in de eerste helft op voorsprong, maar slagen zij er samen met hun medespelers niet in om de score uit te bouwen. In de tweede helft tonen hun (op papier) mindere tegenstanders doorzettingsvermogen. Spaarzame uitbraken resulteren in beslissende kansen. De Argentijnen en de Duitsers worden zichtbaar overrompeld door hun veerkrachtige tegenstanders. Antonio Rüdiger zet één van zijn Japanse opponenten vlak voor de 1-1 nog te kijk door hem er als een steigerend paradepaardje uit te lopen. Dat wordt later keihard afgestraft.
Het is voor het toernooi prachtig als ‘mindere’ landen weten te stunten tegen teams uit de hoogste regionen van de wereldranglijst. Tegelijkertijd valt het te verwachten dat de topfavorieten richting de kwartfinales orde op zaken gaan stellen. Voor één of twee schlemielen komen de herstelwerkzaamheden na onnodig puntenverlies misschien te laat. De nabije toekomst zal moeten uitwijzen of dat ook voor de onfortuinlijke Argentijnen en Duitsers geldt.