Hirokazu Koreeda opent met een climax. In de openingsscène zien we hoe Misumi (Kôji Yakusho) met de nacht als getuige een fabriekseigenaar van het leven beroofd. Advocaat Shigemori (Masaharu Fukuyama) hoeft geen enkele moeite te doen om een bekentenis los te weken, maar de grote waarom-vraag is oneindig veel complexer. Misumi benadert zijn motief met een haast psychopatische onverschilligheid – de waarheid van nu is over tien minuten weer gevlogen. Shimegori ziet het met lijdzame ogen aan. Wie niet oppast, verdrinkt in Rashom-onzekerheid (die toespeling ontleen ik aan een ander), waarbij de tot subjectiviteit veroordeelde mens de waarheid uiteindelijk nooit kan kennen.
In postmoderne tijden is niets zo verwarrend als een waarheid waar we niet omheen kunnen, en precies daarmee speelt Koreeda. De Japanner deed dit knap genoeg om ondergetekende de plank in eerste instantie te laten misslaan: na de credits wonnen de vele vragen het met gemak van de antwoorden. Dank voor de gewaardeerde collega die tijdens de nabespreking het beslissende zetje in de juiste richting gaf. The Third Murder verdient zijn sporen dan ook als een bedrieglijk gelaagde film. Ze gaat over de kijker die in de hoeken van het frame naar antwoorden speurt, en daardoor dreigt te missen dat de waarheid in het midden ligt. Dat wij kunnen zien wat zelfs de advocaat – en daarmee het recht zelf – niet ziet.
Lees de volledige recensie op Filmvandaag
[usr 4]
The Third Murder (Hirokazu Koreeda, 2017). 124 min. Drama, misdaad, mystery. Met Masaharu Fukuyama, Kôji Yakusho, Suzu Hirose e.a.
The Third Murder draait nu in de Nederlandse zalen
