Site pictogram Tim Bouwhuis

Kolder in Qatar (#4): Extra tijd

Tijdens het Wereldkampioenschap Voetbal 2022 (20-11 <-> 18-12) licht ik iedere dag uit wat mij opvalt op en rondom het veld. Wapenfeiten, tactische beslissingen, politieke kanttekeningen; in Kolder in Qatar bekijk ik dit al op voorhand historische toernooi door mijn persoonlijke lens. Vandaag deel #4: Wedstrijden worden marathons door de bijgetelde extra tijd.

Tijdens de eerste helft van Engeland-Iran (21-11, 6-2) viel doelman Alireza Beiranvand door een ongelukkige botsing uit met een hoofdblessure. De wedstrijd lag geruime tijd stil (in de woorden van de NOS-commentator: “eigenlijk begint de wedstrijd weer opnieuw”), en de consequentie is te zien op de foto boven deze post: de scheidsrechter van dienst liet maar liefst veertien minuten bijtellen.

We gaan dit WK nog veel vaker meemaken dat de extra helft bijna aanvoelt als de verlenging van een wedstrijd in de knock-outfase. FIFA-scheidsrechtersbaas Pierluigi Collina (ooit gevreesd door menig verdediger) heeft zich namelijk voorgenomen spelbederf en tijdrekken tegen te gaan, en tijdens de eerste WK-dagen blijkt wel dat het scheidsrechterskorps de daaruit voortgevloeide instructies behoorlijk serieus neemt. Ik kan mij niet herinneren (waarschijnlijk mijn probleem, maar toch) dat er ooit meer dan een minuut of twee, drie werd bijgeteld na een eerste helft. Gisteren waren het er veertien. In totaal werden er tijdens Engeland-Iran vierentwintig minuten bijgeteld.

Het is prijzenswaardig dat Collina en de zijnen spelbederf op eindtoernooien willen tegengaan. Zeker tijdens de knock-outfase hebben de spelers van de winnende partij regelmatig ‘kramp’, of ze lopen bewust aan de verkeerde kant het veld uit. Alles voor een verlossend fluitsignaal. Het probleem is dat de extra verlengingen al na een aantal poulewedstrijden de spuigaten uitlopen. Tijdrekken is één ding, maar na een ongelukkige, zware blessure van Saudi-speler Yasser Al-Shahrani tijdens de extra tijd van Argentinië-Saudi-Arabië duurde het een kwartier voordat de Saudi’s het “Wonder van Qatar” (1-2) konden vieren. Waar ligt de grens, en hoeveel extra tijd gaat er maximaal nog bijgeteld worden?

Ik erger me mateloos aan tijdrekkende spelers en juich het dus toe dat zulke praktijken niet meer lonen, maar ik hoop wel dat de FIFA en het scheidsrechterskorps zich gaan beraden over de mogelijke consequenties van deze maatregel. Voor je het weet, duurt de blessuretijd straks langer dan de wedstrijd.

Mobiele versie afsluiten