Is de wereld van het beeld wezenlijk anders dan de wereld van de tekst? Sommige romanschrijvers zouden instemmend knikken – sommige filmmakers ook. Toch loopt de geschiedenis over van verrassende samenwerkingen tussen het geschrevene en het aanschouwelijke. Syntheses, zo je wilt. De tekst kan niet meer zonder het beeld, en wie het beeld ziet denkt aan de tekst. Een perfect voorbeeld van zo’n verbond vinden we in Botticelli: Inferno: een documentaire over de tekeningen die ’s werelds grootste poëzie een gezicht gaven.
Het decor voor deze kunstfilm is uiteraard Florence. Dante Alighieri (1265-1321) en Sandro Botticelli (1445-1510) groeiden op in een stad die ook vandaag nog kunst ademt. Toeristen verdringen zich in de Galleria dell’Academia rond Michelangelo’s David, het Uffizi-paleis is een walhalla van wereldkunst (en wachtrijen). Wie de weelde van Florence kent, slikt even bij het idee dat sommige meesterstukken zoveel aandacht op kunnen eisen. In het geval van Botticelli’s Map of Hell (La Mappa dell’Inferno) is dat desondanks begrijpelijk. De gedetailleerde weergave van Dantes afdaling in de krochten van de hel blijft kunstliefhebbers mateloos intrigeren.
Botticelli: Inferno draait op donderdag 13 september in het kader van de reeks Arts in Cinema.
Kijk voor locaties op de website