Tagarchief: religieuze thematiek

Geschiedenis, Overig, Religie

Paper: Religious Sacrifice and the rejection of secular conversion in Kreuzweg

2 reacties

The [English] paper that I submitted below is the result of my efforts for a master course on conversion. My intention has been to combine theoretical reflections on conversion [‘can you also convert to secularity?’] with a textual & formal analysis of a specific film (Kreuzweg, or Stations of the Cross, Dietrich Brüggemann, 2014). I argue that this film perpetuates a rigid binary between ‘the religious’ and ‘the secular’ and I question the ideological implications underneath.

Lees verder Paper: Religious Sacrifice and the rejection of secular conversion in Kreuzweg →

Filmrecensies, Geschiedenis, Religie

Recensie: Suspiria [Luca Guadagnino, 2018]

Een reactie plaatsen

 

Fifty Shades-baken Dakota Johnson en kameleon Tilda Swinton zijn danstalent en dansdocent in Suspiria, de film waarvan je dacht dat de regisseur van Call Me by Your Name hem in ieder geval nooit zou maken. Het rommelige resultaat is een samenraapsel van botsende stijlimpressies en grote ideeën, onnodig belast met de erfenis van het veelgeprezen origineel.

Volledige recensie op filmvandaag

Suspiria (2018). 152 min. Regie: Luca Guadagnino. Met Dakota Johnson, Tilda Swinton, Mia Goth e.a.

Suspiria draait nu in de Nederlandse zalen

Filmrecensies, Religie

Religie in film: The Island (Michael Bay, 2005)

Een reactie plaatsen

Ik had Michael Bay nooit gehouden voor een regisseur die zijn film zou vormen naar een religieus meta-narratief. Natuurlijk, een regisseur die niet zelf schrijft werkt altijd samen met zijn screenwriter(s) (hier Alex Kurtzman, Roberto Orci en Caspian Tredwell-Owen), maar het is toch opmerkelijk dat het Bijbelboek Genesis aan de basis ligt van wat in 2005 The Island zou worden.

Lees verder Religie in film: The Island (Michael Bay, 2005) →

Filmrecensies, Religie

Recensie: Botticelli: Inferno [Artdoc, Ralph Loop, 2018]

Een reactie plaatsen

 

Is de wereld van het beeld wezenlijk anders dan de wereld van de tekst? Sommige romanschrijvers zouden instemmend knikken – sommige filmmakers ook. Toch loopt de geschiedenis over van verrassende samenwerkingen tussen het geschrevene en het aanschouwelijke. Syntheses, zo je wilt. De tekst kan niet meer zonder het beeld, en wie het beeld ziet denkt aan de tekst. Een perfect voorbeeld van zo’n verbond vinden we in Botticelli: Inferno: een documentaire over de tekeningen die ’s werelds grootste poëzie een gezicht gaven.

Lees verder Recensie: Botticelli: Inferno [Artdoc, Ralph Loop, 2018] →

Filmrecensies

Recensie: Tyrannosaur (Paddy Considine, 2011)

4 reacties

Met de release van Journeyman in het vizier keek ik uitgebreid terug op Paddy Considines Tyrannosaur (2011). Deze flashback-recensie is tevens mijn schrijfdebuut voor Cine.nl.

Link

”Antiheld Joseph (Peter Mullan) heeft zich tot zijn eigen misère veroordeeld, het grauw-realistisch gefilmde noorden van Engeland doet de rest. Dit is het soort leefomgeving waarin je brokstukken niet meer opruimt. Ze passen perfect in het decor.”

Filmrecensies, Religie

Recensie: First Reformed (Paul Schrader, 2017)

1 reactie

In de First Reformed-kerk te Snowbridge, New York luistert een handvol bezoekers naar een preek van Ernst Toller (Ethan Hawke). De lege banken vertellen een verhaal: wat eens een plaats van samenkomst was, ademt nu verval en verlatenheid. Buiten de tijden van de mis leidt Toller wat toeristen rond. Het orgel doet het niet meer, maar er zijn nog voldoende souvenirs. Vooral de First Reformed-petjes worden warm aanbevolen. Ze passen altijd.

Lees verder Recensie: First Reformed (Paul Schrader, 2017) →

Geschiedenis, Overig, Religie

Longread: Het Israëlisch-Palestijnse conflict in Etz Limon (2008) en Omar (2013)

Een reactie plaatsen

Tussen februari en juni 2018 volgde ik aan de Universiteit van Antwerpen het vak Wereldcinema. Bij de onderwerpkeuze van mijn grote eindpaper heb ik me willen toespitsen op één van mijn grote academische interesses: het Israëlisch-Palestijnse conflict. In onderstaande longread, voorzien van extra beeld en analyses van de twee besproken films [trailers onderaan essay], ga ik in op een eenvoudige maar prangende vraag: op welke wijze representeren de films en cineasten in kwestie hun politieke Zelf en de politieke Ander?

Lees verder Longread: Het Israëlisch-Palestijnse conflict in Etz Limon (2008) en Omar (2013) →

Filmrecensies

Recensie: Deus E O Diabo Na Terra do Sol (Glauber Rocha, 1964)

Een reactie plaatsen

‘’Religie is opium voor het volk’’, quoteren we Karl Marx naar hartenlust. Maar was religie binnen de ideologie van de Duitse denker niet eerder opium van het volk? Onder het juk van de kapitalistische tirannie zoeken arme burgers naar een medicijn dat hoop biedt in hopeloze tijden. Dat medicijn wordt religie; de perfecte illusie, door de mens zelf geschapen, verzacht de pijn van een drukkend bestaan.

Lees verder Recensie: Deus E O Diabo Na Terra do Sol (Glauber Rocha, 1964) →

Filmrecensies, Religie

Recensie: Hereditary (Ari Aster, 2018)

2 reacties

In het openingsshot van Hereditary zien we een verfijnde miniatuur van een groot landhuis. Het interieur beheerst de bewoners; levenloze vormpjes die verdwijnen in een groter geheel. Tot de camera langzaam inzoomt. We onze blik verleggen naar één van die vele kamers. En het levenloze tot leven komt.

Lees verder Recensie: Hereditary (Ari Aster, 2018) →

Filmrecensies, Overig, Quotes, Religie

De banaliteit van het kwaad: Elephant en We Need To Talk About Kevin

3 reacties

Is er een verklaring voor ongeremd geweld, en kunnen we in de psyche kruipen van geweldplegers? We stellen deze vragen maar al te vaak om ons tot antwoorden te kunnen wenden. We zoeken en vinden grote verhalen (erfzonde – boete – schuld), óf we verhouden ons tot het idee dat alles en iedereen kwaad kan doen. Kwaad is dan gewoon, banaal: het zit verstopt in de kleine hoekjes van ons doodnormale menszijn.

Lees verder De banaliteit van het kwaad: Elephant en We Need To Talk About Kevin →