Enkele maanden terug bekeek ik in de aanloop naar X-Men: Apocalypse alle voorgaande X-Men films. Nuja, alle… Twee films bleven achter. Want met de verschijning van Hugh Jackman in de eerste X-Men (2000) was het verhaal van zijn oorsprong nog niet verteld. Dat gebeurde in 2009, nadat er reeds drie X-Men’s verschenen waren. Een volgende solofilm zou volgen (in 2013), en naar mijn weten staat de laatste Wolverine met Jackman in de hoofdrol voor 2017 op de planning…
William Stryker: Your Country Needs You
Wolverine: I’m a Canadian
Wat mij betreft is het zeer de moeite dat Marvel de moeite heeft genomen het verhaal achter de Wolverine te vertellen. In de verscheidene X-Men- films komen er wat flarden tot ons van een menselijk experiment, geleid door William Stryker (een ietwat masochistische legeroverste), dat de geklauwde Jackman tot gevolg had. In detail treden deze nachtmerrie-achtige flashbacks echter niet, en dat maakt het leuk deze film achteraf eens te zien.
Na een ietwat rommelig begin rol je in het verhaal van Logan (Hugh Jackman), een mutant met de opmerkelijke gave klauwen uit zijn vingerknokkels te kunnen laten komen. Na een ingrijpende gebeurtenis wordt hij de Wolverine(en ja, ook die naam wordt verklaard), en begeeft hij zich op zijn weg naar wraak en gerechtigheid voor wat hem is aangedaan.
X-Men Origins: Wolverine is een zeer vermakelijke film; door het hoge verteltempo en de vrij strakke actiescénes verveelt ze geen moment, en Hugh Jackman toont aan dat hij als de Wolverine in zijn eentje een film kan dragen.
Sowieso lijkt deze eerste Wolverine met veel plezier te zijn gemaakt, waarbij een aantal leuke bijrollen de film nog wat extra kleur geven. Zo is Liev Schreiber erg sterk als de vampier-achtige mutant Victor Creed, is Taylor Kitsch een degelijke Gambit (volgend jaar verschijnt als het goed is een solofilm van Gambit, met Channing Tatum in de hoofdrol), en zien we ook Will i.am (die rapper, echt waar) en Dominic Monaghan (o.a. The Lord of the Rings en Lost) acte de presénce geven. Tenslotte speelt ook Ryan Reynolds mee als Deadpool. Dat is helaas wél een flink minpunt; in tegenstelling tot in Deadpool (2016) wordt het personage van Wade Wilson in deze film nauwelijks uitgewerkt. En dat is zonde, want zijn personage behoeft wel degelijk introductie. In deze Wolverine gebeurt dat slechts zijdelings, ter ondersteuning van het overkoepelende plot.
Ook op narratief vlak ontbreekt het nog wel aan het een en ander. Heel diepgaand en origineel is het allemaal niet, en de intelligente verwijzingen die veel X-Men films bevatten miste ik hier ook (behalve aan het einde van de film).
Concluderend kan gesteld dat Origins: Wolverine niet per se erg sterk, maar wel uiterst vermakelijk is. De film is een aanrader voor eenieder die iets heeft met het X-Men universe en zich, net als ik, beperkt had tot het kijken van de reguliere X-Men-films.
Beoordeling: 7/10
