Er was en is in Nederland dringende behoefte aan een ruimere publieke duiding van de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949). De Oost (2020) baarde opzien en imponeerde op filmisch vlak, maar zorgde door zijn rigoureuze fictie (de ontwikkeling van een heus lespakket ten spijt) bovenal voor een gespannen respons vanuit de veteranengemeenschap. Ook Indië Verloren… (premièretitel Selling a Colonial War) ontmantelt het Nederlandse politieke en militaire ingrijpen op de archipel, maar staart zich gelukkig niet blind op het aanwakkeren van een nationaal schuldcomplex.
“Ik wilde eigenlijk helemaal niet beroemd worden”, zegt Jon Batiste tegen het einde van American Symphony. Deze documentaire over de zanger en multi-instrumentalist mag dan (mede) voortkomen uit zijn veelvuldig bekroonde muzikale loopbaan, een typische aaneenrijging van mijlpalen is ze zeker niet. Op dezelfde dag dat Batiste een elftal Grammy-nominaties bij kan schrijven, begint zijn partner voor de tweede keer in haar leven aan een zware chemotherapie.
Op de welbekende Werelderfgoedlijst van UNESCO zijn lang niet alleen tastbare monumenten terug te vinden. Zo kan ook de saunatraditie van de Estse Võro-gemeenschap op een beschermde status rekenen. Voor de vrouwen die in Smoke Sauna Sisterhood een van de bewuste rooksauna’s bezoeken, heeft die toekenning een dubbele betekenis: eenmaal achter gesloten deuren voelen zij zich genoeg geborgen om hun meest persoonlijke verhalen te delen.
In het digitale tijdperk laat alles zich vangen in data, dus ook het vaak onpeilbare gedrag van de mens. De onderzoekende documentaire Als De Nacht Maar Niet Valt bevraagt subtiel hoever we daarin moeten gaan. Kunnen we de voorwaarden voor geluk en psychische gezondheid daadwerkelijk objectief vaststellen, of is onze klinische zoektocht naar die heilige graal eerder onderdeel van het probleem?
Topsprinter Mark Cavendish won maar liefst vierendertig etappes in de grootste wielerwedstrijd ter wereld, en toch is Mark Cavendish: Never Enough bepaald geen optelsom van hoogtepunten. De documentaire doet op ingetogen wijze uit de doeken hoe de Brit na jaren van succes door een diep dal ging, maar uiteindelijk ook weer een wonderbaarlijke herrijzenis beleefde.
In het jeugdige drama Metronom droomt een generatie van een vrijheid die zelfs achter gesloten deuren niet blijkt te bestaan. Op effectieve wijze verbeeldt de Roemeense film het contrast tussen het klinische historische regime van Nicolae Ceauşescu en de pilaren van zijn energieke tegencultuur: muziek, dans en samenzijn. Omdat de hoofdrolspelers in de publieke ruimte niet zichzelf kunnen zijn, vieren ze het leven binnenshuis, hopend op betere tijden.
Ruim drie jaar geleden werd het bestaan van de negentienjarige Gijs op zijn kop gezet door de onverwachtse zelfdoding van zijn familie-en zielsverwant Arie. Mijn Grote Broer gaat de onvermijdelijke ‘waarom’-vraag niet uit de weg, maar verbeeldt bovenal het verdriet en de veerkracht van de mensen die achterbleven. Het resultaat is een intieme, confronterende documentaire, die door de karakteristieke humor van de goudeerlijke Gijs ook een onverwachte dosis luchtigheid bevat.
In mei 2019 bracht een schuchtere Schot een popalbum uit waarvan hij meer dan tien miljoen kopieën zou verkopen. Lewis Capaldi: How I’m Feeling Now gaat over de angst van een singer-songwriter om die ene uitschieter nooit meer te kunnen overtreffen, en vroegtijdig in een diep, donker gat te verdwijnen. Op papier klinkt dat als het zoveelste verhaal over de tol van beroemdheid en de verwachtingspatronen die daarbij horen. Dat de documentaire ondanks die formulematige opzet toch overtuigt, is geheel aan Capaldi zelf te danken.
In het onderhoudende Indiase drama Qala komt een jonge vrouw die het probeert te maken als zangeres mentaal onder druk te staan door de afwijzende houding van haar moeder. De film onderscheidt zich door de dromen en angsten die Qala parten spelen op een vindingrijke manier te verbeelden.
In de Indiase miljoenenstad Delhi komen de roofvogels letterlijk uit de lucht vallen. De twee broers die in de bescheiden documentaire All That Breathes centraal staan, zien niemand ingrijpen en besluiten zich gericht over de dieren te ontfermen. Ondertussen blijft het in hun politiek verkrampte omgeving niet bij ecogeweld.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
