Toen ik in september verhuisde naar Antwerpen, begon ik niet alleen aan een master; ik dompelde me ook onder in een andere cultuur. Ik leerde nieuwe mensen kennen, kwam tot verfrissende inzichten. Wat ik zoal ontdekte was dat taal nooit vanzelfsprekend is. Eigenlijk wist ik dat al, maar ik werd nog maar eens met m’n neus op de feiten gedrukt. Vlamingen en Hollanders begrijpen elkaar, ze spreken dezelfde ’taal’, maar tegelijk verschillen ze in de raarste details. En eigenlijk is dat alleen maar leuk.
Welke woorden betekenen in Vlaanderen iets anders dan in Nederland? En tot welke Babylonische spraakverwarringen kan dat zoal leiden? Een stukje schrijven is de vragen beantwoorden.
Je leest mijn column terug op de website van dwars.
”Lopen?”, antwoordde ik. ”Je ziet toch dat ik mijn hardloopschoenen aanheb?”
Beeld: Donna Kerseboom