Toen ik in september verhuisde naar Antwerpen, begon ik niet alleen aan een master; ik dompelde me ook onder in een andere cultuur. Ik leerde nieuwe mensen kennen, kwam tot verfrissende inzichten. Wat ik zoal ontdekte was dat taal nooit vanzelfsprekend is. Eigenlijk wist ik dat al, maar ik werd nog maar eens met m’n neus op de feiten gedrukt. Vlamingen en Hollanders begrijpen elkaar, ze spreken dezelfde ’taal’, maar tegelijk verschillen ze in de raarste details. En eigenlijk is dat alleen maar leuk.
Welke woorden betekenen in Vlaanderen iets anders dan in Nederland? En tot welke Babylonische spraakverwarringen kan dat zoal leiden? Een stukje schrijven is de vragen beantwoorden.
Je leest mijn column terug op de website van dwars.
”Lopen?”, antwoordde ik. ”Je ziet toch dat ik mijn hardloopschoenen aanheb?”
Beeld: Donna Kerseboom
Belgische bands nemen bij Nederlandse optredens voor alle zekerheid misverstanden uit de weg door hun aankondigingen meteen te vertalen. Marcel Vanthilt bij een concert van Arbeid Adelt: ‘En dan spelen we nu een rap nummer, en dan bedoel ik niet dat we gaan rappen’. Maskesmachine op Lowlands: ‘Het volgende nummer heet Voor Mij Zijde Gij Schoon, en dan bedoelen we niet proper.’
Ha, heerlijk, dat sluit precies aan bij de dingen die ik tegenkom inderdaad;)
Poepen is ook het eerste waar ik aan dacht (what’s on a man’s mind). Ik vind kot ook altijd zo typisch. Hier ga je gewoon op kamers. En tot slot ‘Ik zie u graag’ (ook een Bredaas festival met Belgische bandjes).
Ja het woord ‘kamer’ is zo normaal, en toch hoor je het echt nergens. Blijft bijzonder. Ik denk dat lang niet alle Nederlanders weten wat Poepen wordt in de spreektaal. Ik moest er ook echt achter komen.
Leuke column!
thanks;)