Tag archieven: communicatie

Recensie: ‘Nu Verandert Er Langzaam Iets’ [Menna Laura Meijer, 2018]

‘Laten we met de aandacht naar binnen alles wat er leeft welkom heten,’ klinkt het tijdens een kringsessie aan het begin van deze documentaire. Gedwee volgt een groep jonge mensen de aanwijzingen van de instructrice, ergens tussen collectieve hypnose en Nederland in beweging. Het tafereel duurt niet al te lang. Na een halve minuut worden de jongeren uitgenodigd het contact met de stoel en de vloer te zoeken en tegelijk de beelden van iedereen weer ‘naar binnen te laten vallen.’

Lees verder Recensie: ‘Nu Verandert Er Langzaam Iets’ [Menna Laura Meijer, 2018]

Recensie: Touch Me Not (Adina Pintilie, 2018)

Uit het volledige stuk voor Indebioscoop:

De camera twijfelt: verkent ze de lichamen van haar protagonisten of doorboort ze die? Als kijker voor het scherm kun je fysiek geen kant meer op. Iedere vorm van reflectie brengt je direct bij de menselijke ziel en daar voorbij. Er is geen droomwereld meer, zoals vaak bij David Lynch: de nachtmerrie van de verscheurde psyche bevindt zich onmiskenbaar in het hier en nu.

Lees verder Recensie: Touch Me Not (Adina Pintilie, 2018)

Recensie: In the Mood for Love (Wong Kar-Wai, 2000)

Hoe vaak wordt verlangen niet gestuurd en beantwoord door de lokroep van het (over)spel? Zijn vrouw is weg, haar man is weg – er is geen enkele reden waarom Chow (Tony Leung) en Su (Maggie Cheung) niet aan hun blikkenspel zouden toegeven. Toch kiest Wong Kar-Wai (2046, My Blueberry Nights) daar geen moment voor. Het gevolg? Een goudeerlijk en doorleefd melancholisch filmessay over de randjes van de liefde.

Lees verder Recensie: In the Mood for Love (Wong Kar-Wai, 2000)

Essay: Taal als wapen: over de toren van Babel en (mis)communicatie

Wij mensen hebben één wapen, een wapen dat ons helpt betekenis te geven aan de wereld om ons heen: taal. Taal ordent, geeft richting, vermijdt dat we ons (zoals die verre voorouders in hun kalkgrotten) enkel via gebaren en symbolen kunnen uitdrukken. Tegelijkertijd manipuleert taal. Taal sluit in en uit.

Lees verder Essay: Taal als wapen: over de toren van Babel en (mis)communicatie

Lopen voor gevorderden: de talige verwarring van een eigenzinnige Hollander

Toen ik in september verhuisde naar Antwerpen, begon ik niet alleen aan een master; ik dompelde me ook onder in een andere cultuur. Ik leerde nieuwe mensen kennen, kwam tot verfrissende inzichten. Wat ik zoal ontdekte was dat taal nooit vanzelfsprekend is. Eigenlijk wist ik dat al, maar ik werd nog maar eens met m’n neus op de feiten gedrukt. Vlamingen en Hollanders begrijpen elkaar, ze spreken dezelfde ’taal’, maar tegelijk verschillen ze in de raarste details. En eigenlijk is dat alleen maar leuk.

Lees verder Lopen voor gevorderden: de talige verwarring van een eigenzinnige Hollander

Recensie: Untitled (2017) [Documentaire]

Afbeeldingsresultaat voor untitled willi

Hoe vertrek je als filmmaker zonder vertrekpunt? Enkele jaren terug besloot de Oostenrijkse regisseur Michael Glawogger een rondreis te maken door de Balkan, Italië en delen van Afrika. Wat hij zag legde hij vast; de realiteit was er vóór de camera, de film werd een ode aan de soms ongrijpbare wereld waarin we leven. Toen sloeg het noodloot toe. Glawogger werd in Liberia getroffen door malaria (april 2014), en kwam snel te overlijden. Zijn vaste rechterhand en editor, Monika Willi, stond voor de zware opgave het stokje van haar mentor over te nemen.

Lees verder Recensie: Untitled (2017) [Documentaire]

LIFF 2017: On Body and Soul, Thelma, The Room double bill (2/2)

Kort na het eerste recensie-overzicht van het LIFF 2017 is het tijd voor het tweede en laatste deel. Gisteren heb ik erg genoten van een volle dag op het festival, met o.a. de winnaar van Berlinale, de nieuwe Joachim Trier en een wel erg bijzondere double bill…

Lees verder LIFF 2017: On Body and Soul, Thelma, The Room double bill (2/2)

Laptops getoetst: het toetsenbord en de pen in de universitaire collegezaal

Als universitair student heb ik veel te maken met de discussie die je hierboven verwoord én verbeeld ziet. Kies je ervoor het verhaal van een professor tijdens een doordeweeks hoorcollege ouderwets op papier te noteren? Of verkies je de laptop, misschien wel omdat je al niets anders meer gewend bent? Voor het Antwerpse studentenblad dwars schreven Selena de Waard en ik een artikel over dit actuele dilemma.

Lees verder Laptops getoetst: het toetsenbord en de pen in de universitaire collegezaal

Recensie: Sieranevada (2016) [Drama]

Na de dood van zijn vader woont neuroloog Lary (Mimi Branescu) een drukbezochte familiereünie bij. Wie in dergelijke omstandigheden verzoening en saamhorigheid verwacht, komt bedrogen uit: bijna drie uur lang zoomt de Roemeense regisseur Cristi Puiu (The Death of Mr. Lazarescu) in op de diverse spanningen die de onderlinge verhoudingen tussen familieleden op scherp zetten.

Lees verder Recensie: Sieranevada (2016) [Drama]