Recensie Independence Day: Resurgence (2016)

independence-day-2-resurgence-movie-poster

Twintig jaar na de release van wat inmiddels is verworden tot een moderne sci-fi klassieker, komt de Duitse rampenfilm-cineast Roland Emmerich met het pretentieuze vervolg op Independence Day (1996). Independence Day: Resurgence bewijst het gelijk van de stelling dat groter en meer niet altijd beter is.

Wederom bedreigen aliens de aarde, wederom staat iemand versteld van de wijze waarop ze communiceren, en wederom viert het Amerikaanse nationalisme hoogtij (ditmaal door een Chinese excuuspilote en de casting van een multicultureel gezelschap ook nog inclusief globaliseringsboodschap). De grotendeels computer gegenereerde beelden van de aliens en de verwoestingen zijn hier echter een stuk minder indrukwekkend dan in 1996. De special effects in het origineel waren baanbrekend, en bezorgden Independence Day destijds een Oscar voor dat onderdeel. Nu maken de visuele aspecten eigenlijk nauwelijks nog indruk, en valt vooral op dat de aliens vrij dom opereren (dat deed Alien in 1979 toch stukken beter).

Wel leuk is de brede cast, met veel bekende namen van twintig jaar terug, die de film wel een randje van authenticiteit en geloofwaardigheid meegeeft als erkend vervolg. Ook zitten er nog wel wat luchtige momentjes in het script verwerkt, die helpt de omvangrijke vernietigingen met een iets groter korreltje zout te nemen dan je normaliter al zou doen.

Voor een voldoende is Resurgence echt te inwisselbaar en narratologisch niet boeiend genoeg, maar het is een onvoldoende met een glimlach.

2,5*/5.0

resurgence 1
Filmdepot

Ook gezien: Tom Hanks in a Hologram for the King (2016), een verfilming van het boek van Dave Eggers (the Circle)

hanks
Filmdepot

Beoordeling: 6/10

2 gedachten over “Recensie Independence Day: Resurgence (2016)”

  1. Is The Circle verfilmd ja? Lachen. Boek was best interessant. Beklemmend, zeker op het einde!

    Ik heb de eerste Independence Day film volgens mij nog nooit volledig gezien. (Ik weet het, shame on me). Misschien dat ik dat alsnog een keer ga doen.

    1. Nog niet, momenteel in productie, met een hoofdrol voor Emma Watson meen ik. Vond het ook een fenomenaal boek, het verhaal van ‘A Hologram for the King’ spreekt mij stukken minder aan.

      Ja, de eerste zou ik zeker eens een keer kijken. Is wel een terechte klassieker wat mij betreft, en was visueel toch wel revolutionair destijds. Kan niet je genre zijn natuurlijk en ook daar al over de top, maargoed, een kans geven kan geen kwaad;

Geef een reactie