Recensie Batman vs. Superman- Dawn of Justice (2016)

 ‘The red capes are coming.. the red capes are coming’

 

103715

Eindelijk ben ik dan ook naar Dawn of Justice geweest. Helemaal onbevooroordeeld ging ik niet; ik kon immers niet om de vele negatieve recensies heen die in alle mogelijke media circuleerden. Toch wilde ik deze film graag zien, en dan toch ook wel graag in IMAX 3D. Een superheldenpic als deze moet het immers vooral hebben van hard geluid en visueel spektakel. Ondanks de tegenvallende trailers keek ik wel uit naar het zien van deze film.

Ik heb mijn best gedaan alle positieve punten uit Dawn of Justice te halen, maar ook ik was na afloop tamelijk teleurgesteld. De vrachtlading actie, visueel en auditief geweld die Snyder over de kijker uitstort gaat ten koste van een degelijk, samenhangend verhaal. Alle pogingen tot het brengen van geloofwaardig sentiment mislukken jammerlijk; Batman vs Superman is een kaskraker die het echt alleen moet hebben van ongezouten amusement.

De grote pluspunten? in de eerste plaats het gevecht tussen Batman en Superman. Het is doodzonde dat de trailers de gehele clue al weggaven. Binnen een bestek van ca. tien minuten slaan de twee superhelden elkaar vrijwel volkomen aan gort in een scène die alle daarna nog volgende actie doet verbleken. De toenadering van the Bat en the Cape die daarna volgt is een volstrekte blamage. Ook de strijd met wat nog het meest lijkt op een LOTR- cave troll leverde mij voornamelijk gefronste wenkbrauwen op. Een en ander wordt nog goedgemaakt door de verschijning van Gal Gadot (de verschijning welteverstaan, want van de inhoudelijke diepgang moet haar rol het niet bepaald hebben).

Een tweede pluspunt betreft de muziek, en in een bredere context het geluid an sich. Laat dat aspect maar aan IMAX over. In de bioscoop wordt je volledig weggeblazen door het werkelijk overdonderende surround systeem. Ik vergeef het Hans Zimmer dat ‘ie gewoonweg de soundtrack van Man of Steel gerecycled heeft, en daarbij Junkie XL een ietwat donkere ondertoon aan het geheel heeft laten toevoegen. Ik geniet ervan!

Kijken we naar de rolbezetting, dan valt op dat vrijwel alles geheel op de automatische piloot is geacteerd. Ben Affleck is niet per se slecht als Batman, maar mist de nodige charisma en vooral een goed script. Cavill was een iets grotere ergerfactor, daar zijn vertolking van Superman nog veel oppervlakkiger is. In Man of Steel werd nog een nobele poging gedaan zijn personage wat karakter mee te geven. In Dawn of Justice is daarvan geen sprake. Eisenberg is een getalenteerd acteur, maar speelt in deze film net iets te theatraal. Het leverde een paar aardige oneliners op, maar ook wel wat irritatiepuntjes.

Leuk dat Dawn of Justice een heldere inleiding bevat voor de twee aanstaande Justice League-films. Ik zit daar na het zien van deze (toch wel) flop niet bepaald warm voor, maar met een beter script heeft die verhaallijn wel de nodige potentie. Want daar ontbreekt het Dawn of Justice aan: een goed script en een meer verhaalgerichte regie. Snyder leverde puur en alleen actie, en voor een goede film was dat niet genoeg.

Wel een voldoende? Dat nog net wel. De 2,5 uur vlogen voorbij in een vermakelijke aaneenschakeling van actiescènes, ondersteund door een aangename soundtrack. Ik ben deze film primair gaan zien voor het vermaak, en binnen die context vond ik Batman vs Superman wél geslaagd.

6/10

3 gedachten over “Recensie Batman vs. Superman- Dawn of Justice (2016)”

Geef een reactie