Als het klassieke voorjaar erop zit, gaat het vizier van wielerliefhebbers traditioneel op de eerste grote ronde van het seizoen: de Giro d’Italia. Tijdens het weekend waarin de vrouwen hun Vuelta afronden, klinkt ook het startschot van drie volle weken mannenkoers. De echte fanatiekelingen hebben vóór die tijd al een of meerdere Giropoultjes ingevuld. In deze uitgebreide voorbeschouwing, gefocust op de deelnemende ploegen en renners, deel ik mijn persoonlijke verwachtingen en afwegingen. Wie weet kunnen ‘zoekende’ deelnemers van het Scorito-spel en andere poultjes er (geheel op eigen risico;)) nog wat voordeel uithalen.

Natuurlijk kun je op Toto en gelijkaardige websites inzetten op etappewinnaars of op de onvermijdelijke (?) winst van Remco Evenepoel, maar in dit artikel heb ik het dus over strategische wielerspellen, waarbij je als deelnemer van tevoren voltallige teams samenstelt. Op Scorito (waar ik zelf zeer actief ben) en andere platforms (bijvoorbeeld Wielerflits of Sporza wielermanager) kun je in de regel iedere grote ronde meespelen met een nieuw budgetspel. De precieze regels wisselen, maar het principe is hetzelfde: je krijgt een fictief budget te besteden waarvoor je een x aantal renners aan jouw persoonlijke rondeteam kunt toevoegen. Punten verdien je dagelijks (etappeuitslag, truidragers) en na afloop (truien, podia). De details variëren.

Vooral de fictieve budgetten zijn verraderlijk, want door de hoge prijzen die je voor de sterkste renners betaalt kun je zelden al jouw persoonlijke favorieten selecteren. Je zult dus creatief moeten omgaan met het deelnemersveld en een balans moeten zoeken tussen ‘onmisbare namen’, ‘betaalbare alternatieven’, ‘dark horses’ en ‘koopjes’. Tijdens de ronde zelf is er zijn er dan nog de kans op ziekte en het blessurespook, ook wel de kunst om op de fiets te blijven zitten. Je kunt wikken en wegen wat je wilt, als jouw ‘dark horse’ tijdens de eerste etappe moet afstappen heb je domweg pech. Sommige spellen bouwen wisselmogelijkheden in, maar die luxe heb je niet overal.

Op het moment dat je je team(s) samenstelt, heb je maar één keuze: doe alsof iedere renner Rome haalt, en baseer je beslissingen op het best mogelijke scenario. Van tevoren heeft niémand de heilige graal in handen, en achteraf is het makkelijk praten. Toch is er niets leuker dan het eindeloze twijfelen vooraf. Andiamo: lees, redeneer en voorspel mee;) Terugkerende vraag, met bespiegelingen per ploeg: welke renners zijn interessant voor een Girospel?

Soudal- Quick Step

Het moet gek lopen wil Remco Evenepoel over enkele weken géén tweede grote ronde op zijn naam kunnen schrijven. Tijdens de voorbije Vuelta was er uiteindelijk één dag waarop de ‘aerokogel van Schepdaal’ leek te kraken, maar toch bleven verdere problemen uit, mede vanwege een zeer ongelukkige valpartij van zijn concurrent. Dit jaar is de Belg zo mogelijk nog beter in orde. In Luik fietste hij na de val van Pogačar fluitend naar de winst, en als we de Ronde van Catalonië als een voorafschaduwing van de Giro mogen zien, is er straks maar één man die Evenepoel serieus kan uitdagen: die dekselse, taaie Roglič.

Laten we hopen dat het ook daadwerkelijk tot een duel komt. In Spanje leek het verlies van twee ploegmakkers (Pieter Serry, Julian Alaphilippe; bepaald niet de minsten) de uiteindelijke winnaar niet eens te deren, en dit voorjaar kan Evenepoel wederom rekenen op de diensten van schaduwtalent Ilan van Wilder (eerst stond hier ook de naam van Fausto Masnada, maar die wordt verrassend thuisgelaten). Jan Hirt zou daarbij wel eens de ultieme bonusschakel kunnen zijn. In 2022 werd hij op eigen kracht 6e voor Intermarché, en hoewel de Tsjech als meesterknecht nu minder interessant is voor je poultje, zal hij er in goede vorm lang bijzitten als het bergop gaat. Wil je toch een extra troef uit de ploeg van de vermoedelijke winnaar halen? Davide Ballerini draaide een uitstekend voorjaar en kan er kort bijzitten in sprintjes met een uitgedund peloton. Helaas is de kans groot dat de Italiaan zich (zeker in de eerste week) zal moeten wegcijferen voor zijn kopman. Check hoe dan ook even de puntentelling van jouw Girospel, want in veel gevallen kun je met renners van de leidende ploeg ook teampunten scoren!

Team Jumbo-Visma

Laat je niet misleiden door mijn opmerking over de Ronde van Catalonië, want het was wel degelijk Primož Roglič die die ronde (met miniem verschil) op zijn naam schreef. Organisatoren van budgetspellen zullen hun best doen om je te verleiden tot het thuislaten van een favoriet. Zo kosten Evenepoel en Roglič op Scorito maar liefst 6.5 en 5.5 miljoen. Mijn advies is om je niet te laten ‘omkopen’; ik schrijf de vermoedelijke nummers 1 en 2 blind op en bouw de rest van mijn team om hen heen.

Vorig jaar was Koen Bouwman de ultieme dark horse, maar hij kreeg wel pas zijn kans toen Tobias Foss (wiens deelname momenteel op losse schroeven staat door ziekte) teleurstelde als kopman #1 en kopman #2, oud-winnaar Tom Dumoulin, worstelde met zijn benen en met zichzelf. Sepp Kuss rijdt de Giro pas voor de tweede keer en zal dat doen met een ijverige Sloveen in zijn wiel. De vraag is of de Amerikaan nu al zo goed gaat zijn als hij doorgaans in de Tour is.

INEOS Grenadiers

Bij budgetploeg INEOS tuimel je werkelijk over de namen heen die in theorie een goed klassement kunnen neerzetten. Geraint Thomas reed afgelopen zomer stilletjes en bescheiden naar een podiumplek in de Tour, maar deed dat wel nadat hij zijn vorm had getoond in de Ronde van Zwitserland. Bovendien heeft Thomas in de Giro nog nooit een noemenswaardig resultaat neergezet, en bewijst zijn huidige voorbereiding nog geen hoogvorm. Daar staat tegenover dat Thomas er zelf klaar voor zegt te zijn, en als iemand zijn eigen vormpeil kan inschatten is het de intelligente Tourwinnaar wel.

In de Tour of the Alps, een klassieke voorbereidingskoers, was het twee weken terug anderszins Tao Geoghegan Hart die domineerde, en de stabiele Brit (met sterk eindschot) heeft de Giro zelfs al eens gewonnen (2020). Durf je beiden te kiezen, met het risico dat één van hen toch een knechtenrol gaat opnemen? De verwachtingen zijn absoluut in het voordeel van de Brit in vorm, maar Thomas heeft de status.

De kopmanluxes van INEOS gaan nog een stapje verder. ‘Onze’ Thymen Arensman bleef in de Vuelta knap overeind als jonge kopman (6e), maar de overstap van DSM naar het meer prestigieuze INEOS lijkt hem nog geen windeieren te hebben gelegd. Arensman zal sowieso niet als eerste kopman aan de Giro beginnen en is waarschijnlijk eenzelfde lot beschoren als de veelzijdige Pavel Sivakov; in theorie zijn ze prettige puntenpakkers, maar in de praktijk wordt de dynamiek binnen de ploeg allesbepalend en kun je beter op jouw potentiële podiumkandidaat inzetten.

Het is wél enorm aanlokkelijk om Filippo Ganna te selecteren. Deze Giro begint met een tijdrit, waardoor er (toch zeker) de eerste drie dagen een man van de klok in het roze zal rijden (maarja, Evenepoel…). Buiten de tijdritten is ook Ganna een luxeknecht, en dat is eigenlijk jammer; in Milaan San-Remo ontpopte de hardrijder zich tot klassiekerrenner, en bleek hij ook een alleraardigst groepssprintje te kunnen rijden. Als de klassementsrenners van INEOS falen, ontstaat er wellicht wat ruimte. Maarja, ze hebben er vier…

Bahrain Victorious

Nog zo’n ploeg met meerdere kopmannen. Jack Haig schrijven we op sinds het najaar van 2021, want toen haalde hij het podium in de Vuelta. Als het om jouw spelselectie gaat, is het bij de Australiër echter koffiedik kijken: blijft Haig drie weken stabiel koersen? Vorig jaar zag ik in Haig de perfecte outsider voor het Tourpodium, maar na een noodlottige val waren die aspiraties ook weg. In 2021 gaf hij (ook) op. In zijn laatste Giro óók. Toch is er hoop: in de Tour of the Alps kwam hij weer bovendrijven en won hij bijna een bergrit. Kan Haig die vorm drie weken lang doortrekken? Ik durf het antwoord zelf nog niet te geven.

Helaas is schaduwkopman Gino Mäder niet veel constanter. De Zwitser bevestigde voor het eerst als klassementsrenner in dezelfde Vuelta waar Haig naar een podiumplaats reed, maar vorig jaar kwam hij niet verder dan de 20e plaats. In het voorseizoen was hij een keer goed in Parijs-Nice (achter Vingegaard en Pogačar) maar zakte hij er net zo lief weer een aantal keer doorheen. Ook in zijn thuiskoers Romandië (afgelopen weekend afgerond) ontbrak de overtuiging. Als je op de vorm van het moment afgaat heb je misschien meer aan Damiano Caruso, die ook al 2e (!) in de Giro werd. Caruso is in orde, bewees hij in de Ronde van Sicilië en in Romandië, maar geniet hij op zijn oude dag nog de benodigde voorkeurspositie bij Bahrain?

In Luik zagen we de Colombiaan Santiago Buitrago goed van voren. Hoewel Buitrago de klimmersbenen heeft om een klassement te rijden, lijkt hij zich beter te voelen bij een vrijere rol als aanvaller. Voor jouw Girospel kan hij een ideale keuze zijn, mede omdat hij in een budgetspel waarschijnlijk goedkoper is dan de meer onberekenbare kopmannen. Ook met de vorm zit het dus wel snor. Vorig jaar reed hij aanvallend en werd hij en passant nog 12e ook.

Als je nog een ‘opvullertje’ zoekt, is Andrea Pasqualon interessant, omdat hij in overgangsetappes gerust nog een sprintje trekt voor plaats 8 en ook in een massasprint top-20 kan rijden. Tenzij er teamorders zijn natuurlijk, en het helpt ook niet dat de ploeg met Jonathan Milan nog een sprinter meeneemt.

BORA-hansgrohe

Aleksandr Vlasov is een dankbare renner voor wielerspellen, omdat hij klassementen rijdt, maar ook rap is en ritten op zijn naam kan schrijven. De aanloop naar de Giro riep wat vraagtekens op: de Rus reed goed in de Tour of the Alps, maar stapte voor de laatste etappe af om vroegtijdig naar de Ardennen af te kunnen reizen. In Luik-Bastenaken-Luik reed hij vervolgens geen noemenswaardige uitslag. Ook in de rittenkoersen eerder in het jaar reed hij niet zo overtuigend als in 2022.

Het heeft er na die Tour of the Alps alle schijn van dat Lennard Kämna zich ook wat meer met het algemeen klassement gaat bemoeien. De Duitser is de ideale aanvaller, en reed vorig jaar achtmaal top-20, maar als hij straks daadwerkelijk in Vlasovs spoor kan blijven zal hij ook minder vrijheid krijgen van andere ploegen. In de ‘Alps’ won Kämna alvast een etappe met een juichende Vlasov in zijn kielzog. Een voorbode?

Ook Bob Jungels zou een redelijk klassement kunnen rijden, maar bij BORA zal hij een andere positie bekleden dan bij zijn vorige ploeg AG2R (ritwinst en 11e, Tour 2022), en dit jaar heeft hij nog niets laten zien. Wil je wat restpuntjes schrapen met een betaalbare klimmer/klassementsknecht, dan kun je beter voor Patrick Konrad gaan. Begin deze week was hij nog 2e in semiklassieker Eschborn-Frankfurt.

UAE- Team Emirates

João Almeida is ook deze editie een gedoodverfde top-5 kandidaat. Toch is de Portugees nooit de állerlaatste die moet lossen, en de vraag is of je het (waarschijnlijk aanzienlijke) budget voor hem overhebt. Zeker omdat de absolute verrassing van de afgelopen Vuelta ook meerijdt. Jay Vine heeft Alpecin na zijn zege in de mist verruild voor een ploeg die bergop meer ijzers in het vuur houdt. Het is moeilijk voor te stellen dat Vine zijn eigen kansen volledig zal moeten opofferen voor die van Almeida (lees hier hoe hij er zelf over denkt); gelukkig gaat ook Brandon McNulty mee. Wat het lastig maakt, is dat Vine in januari de Tour Down Under won, maar daarna met een blessure afstapte in de UAE Tour en verder geen rittenkoersen meer reed. Het is dus lastig om in te schatten hoe hij er precies voor staat, terwijl Almeida uitstekend reed in Catalonië.

Movistar Team

Alle ballen op Fernando Gaviria, want deze sprinter won dit weekend met machtsvertoon de slotetappe in Romandië en is mede daardoor toch weer interessant voor jouw sprintselectie. Einer Augusto Rubio zal zonder al te veel extra druk mogen proberen een redelijk klassement te rijden. Afgelopen weekend won hij nog bijna een kleinere Spaanse rittenkoers, dus met de vorm zit het snor. Tegelijkertijd reed hij tijdens zijn eerste twee Giro’s (2020, 2021) nog maar één keer top-10 in een etappe en is de Colombiaan ook alweer 25, waardoor je dus niet echt meer kunt spreken van een rijpend talent. Gaat het er nu dan wel een keer uitkomen in een grote ronde? Als Rubio de vrijheid krijgt van zijn ploeg, kan hij in de bergen ook op dagoverwinningen inzetten. De Amerikaan Will Barta kan een leuke joker zijn voor de tijdritten.

Trek-Segafredo

De blikvanger bij Trek is zonder twijfel Mads Pedersen. Na een zeer matige Tour (2022) lagen de verwachtingen voor aanvang van de Vuelta wat lager, maar vanaf de start in Nederland reeg de Deen de ereplaatsen en later ook overwinningen aaneen. Dit voorjaar reed Pedersen constant en gretig, en de verwachting is dat hij die lijn doortrekt in de Giro. Laat je dan ook niet weerhouden door een wat hogere prijs en zorg ervoor dat je deze puntenpakker niet laat liggen.

Bij Bauke Mollema is het allerbeste er toch vanaf, maar schrijf hem toch maar weer op voor een etappe. Of hij ook gaat winnen, valt te bezien, maar bij gebrek aan een kopman in de bergen zal de Groninger waarschijnlijk wel zijn gang mogen gaan.

EF Education-Easy Post

Met Ben Healy heeft EF de grote verrassing van de heuvelklassiekers in huis. Een paar dagen nadat de Ier zich in de Brabantse Pijl (tevergeefs) had vastgebeten in het wiel van de oerdegelijke Dorian Godon, maakte hij Tom Pidcock het leven zuur in de Amstel Gold Race. De Giro van 2023 wordt Healy’s eerste grote ronde, en de ploeg zal terughoudend zijn om alle verwachtingen bij hem neer te leggen. Met Hugh Carthy hebben ze immers ook een renner die bergop in het spoor van de favorieten zal slingeren, en ondanks zijn wat onorthodoxe houding op de fiets een niet te missen outsider is.

Wil je je tijdens de ontsnappingen niet ergeren aan dat iele mannetje dat zijn huidige vorm aangrijpt om de hele ronde in de aanval te rijden? Pak dan Healy, of kijk als alternatief eens naar de handige klimmer Jefferson Alexander Cepeda. Kopman is hij niet, maar in de Tour of the Alps werd Carthy 2e en hij 4e. Van de alweer 36-jarige Rigoberto Urán hoeven we geen klassement meer te verwachten.

Tot slot is er nog Magnus Cort Nielsen, de besnorde verschijning die tijdens de Deense Tourstart alles aangreep om in de spotlights te kunnen rijden. Cort kan eigenlijk alles: schrijf hem op voor de tijdrit, een ontsnapping of een massasprint.

AG2R- Citroën Team

Andrea Vendrame is een renner voor de ontsnappingen met een aardige sprint in zijn benen. In de Giro is hij eigenlijk altijd goed, al is het maar voor de zevende plek- maar die heb je in je poultje ook nodig. Aurélien Paret-Peintre reed redelijk in Parijs-Nice, maar als het om het klassement gaat is dit wel een man van de tweede rij. Het is opvallend dat de Fransman voor de Giro gaat en niet, zoals vorig jaar, de Tour betwist.

Team DSM

Andreas Leknessund heeft het in zich om een goede klassementsrenner te worden, maar toonde dat nog niet in een grote ronde en behaalde zijn grootste World Tour-succes tot nu toe in een ontsnapping (Ronde van Zwitserland 2022). Een plus is dat hij uitstekend kan tijdrijden. Alberto Dainese is altijd een redelijke troef voor de sprints, maar met 2.5 miljoen is hij op Scorito alvast aan de dure kant.

Astana- Qazaqstan Team

Het is wel eens anders geweest, maar van Astana hoeven we weinig te verwachten. Hun beste coureur, Alexey Lutsenko, gaat weer voor de Tour, en Mark Cavendish is in zijn nadagen een baken van wisselvalligheid (vorige week stapte hij nog af in Romandië omdat hij zich niet lekker voelde). Simone Velasco en Samuele Battistella gaan we op goede dagen in de ontsnappingen zien en van Joe Dombrowski zagen we weer een glimp in de Tour of the Alps.

Alpecin-Deceuninck

Bij gebrek aan een breed sprintersveld kan dit wel eens de ronde van Kaden Groves worden. De Australiër won onder vergelijkbare omstandigheden twee ritten in de Ronde van Catalonië en Alpecin richt zijn Giroploeg in op sprintsucces. Stefano Oldani won vorig jaar nog een rit.

Team Jayco AlUla

Als Michael Matthews meedoet, mag je hem opschrijven, maar na een matig voorjaar zijn er wel vraagtekens. Zeker omdat de Australiër ook gewoon op de lijst staat voor de Tour en dáár vorig jaar excelleerde. In Eschborn-Frankfurt vond hij wel weer wat aansluiting, maar toch voelt het als een gokje om nu veel budget aan hem te spenderen. Het is dan wellicht interessanter om Eddie Dunbar te overwegen, die nog niet heeft bevestigd in een grote ronde maar in Romandië wel een teken van leven gaf. De vraag is of een redelijk klassement ook genoeg punten zou opleveren.

Groupama-FDJ

Thibaut Pinot is de gedoodverfde vrijbuiter, zeker nadat hij zijn klassementsambities in de vriezer stopte. In zijn laatste seizoen mag je hem zeker opschrijven voor de bergen, en warempel, in Romandië en de Tirreno reed hij nog aardige klassementen ook. In de Giro zal het daar vermoedelijk niet van komen, maar als er veel geklommen en niet al te veel gedaald wordt zet je Pinots naam maar al te graag op het formulier.

Jake Stewart is een rappe jongen die het in zich heeft om de top-10 noteringen in een grote ronde op te stapelen. Helaas lijkt het er niet op dat hij dat dit voorjaar gaat doen. Als je je team graag op tijdrijders bouwt kun je altijd Stefan Küng meenemen.

Team Arkéa-Samsic

David Dekker gaat er zeker een keer bijzitten in een massasprint, maar moet nog bewijzen dat hij meerdere daguitslagen kan neerzetten. In de Tour is Warren Barguil altijd een geliefde keuze voor de ontsnappingen (in 2017 won hij de bergtrui), maar ondanks een redelijke Waalse Pijl zou het ook zomaar een kleurloze bedoeling kunnen blijven. De Fransman werd ziek en moet eerst maar hopen dat hij nu niet alleen fit lijkt, maar ook blijkt.

Cofidis

Schrijf Simone Consonni maar op voor de sprints. Budget besparen kan misschien met Victor Lafay, die in de Waalse Pijl met de besten naar voren reed en überhaupt een redelijk voorseizoen kent.

Intermarché-Circus-Wanty

Intermarché zal in de sprints hopen op Niccolò Bonifazio, die onlangs een rit won in Sicilië. Lorenzo Rota reed maandag bij de eersten in Eschborn-Frankfurt.

Green Project-Bardiani CSF-Faizanè

Het allitereert lekker: Filippo Fiorelli kan er zeker een aantal keer kort bijzitten in de sprints. Martin Marcellusi toonde zich eveneens in Eschborn-Frankfurt en kost je waarschijnlijk geen fluit.

Team Corratec

German Nicolás Tivani is hier de sprinter van dienst, maar al zijn noemenswaardige overwinningen behaalde hij op een lager niveau, de meesten al in 2019 en eerder.

EOLO-Kometa

Twee leuke thuisrijdertroeven hier. Vincenzo Albanese is een uitstekende sprinter met aardige klimmerscapaciteiten, die vorig jaar negenmaal top-20 reed. In huidige vorm (klimmen of sprinten, in de Ronde van Sicilië zat hij er altijd bij) is hij niet te missen. Lorenzo Fortunato gaat weer voor een top-20-notering in het eindklassement, dacht ik, maar niets blijkt minder waar: zijn doel is om in de tweede en derde week voor ritzeges te gaan. Misschien maakt dat hem in een sterk klassementsveld alleen nog maar interessanter.

Israel- Premier Tech

De ‘kleinste klimmer van het peloton’, Domenico Pozzovivo, is alweer 40 en komt dit jaar uit voor Israel. Wonderen hoeven we niet meer te verwachten, maar vorig jaar wist hij nog 8e te worden in de eindstand. De oerdegelijke Simon Clarke won vorig jaar de zware kasseienetappe in de Tour. Kan hij het ook nog een keer in de Giro?