Het twijgje op de wedstrijdpiste, de ski’s uit balans, de horrorval die een vroegtijdig einde maakte aan haar professionele carrière. Aan Molly Bloom werd de fragiliteit van succes op tragische wijze geopenbaard. Het echte verhaal moest op dat moment echter nog beginnen. Het verhaal dat begint in een eenvoudig café, en eindigt met een slopende rechtszaak. Dát verhaal is de pakkende rode draad in Molly’s Game.
Na het ingrijpende ongeluk belandt Molly (een ontketende Jessica Chastain) namelijk in een wel heel lucratief pokercircuit: dat van de pedante Hollywoodelites. Met haar aantrekkelijke voorkomen steelt ze als assistente van haar real estate agent (de facilitator van de nauwgezet gearrangeerde pokeravonden) al snel de harten van de mannelijke spelers. Door affaires steevast te vermijden slaagt Molly erin haar zakelijke relaties steeds weer uit te breiden en te exploiteren; op haar hoogtepunt runt ze haar eigen geïmproviseerde casino, een geheime speeltafel in een luxueuze hotelsuite. Eén ding weten we echter al vanaf het begin van de film: eeuwig kan dat succes nooit blijven duren.
Debuterend regisseur Aaron Sorkin (scenarist van o.a. The Social Network en Steve Jobs) probeert via een niet-chronologische vertelstructuur de valkuilen van het op zichzelf clichématige rise and fall-verhaal te vermijden. Terwijl Molly geleidelijk opklimt naar de macht, zien we via flashforwards al hoe het haar na haar arrestatie vergaat. De scènes met Molly’s advocaat (Idris Elba) behoren niet tot de interessantste stukken van de film, maar de strakke montage zorgt wel voor de afwisseling die een lang narratief van deze aard goed kan gebruiken.
Er zijn een paar scènes waarin te zien is welke tol het leven in Blooms meedogenloze wereld nu echt eist. Helaas zijn zulke momenten wat ondervertegenwoordigd, en heeft de slotakte zelfs een misplaatst sentimentele insteek. Verzoening, spijt, bezinning – het zijn begrippen die doen begrijpen waarom de film met kerst wordt uitgebracht, maar de toon van de eerste anderhalf uur geen moment eer aandoen.
Molly’s Game is een uiterst vermakelijke film, waarin Jessica Chastain wederom bewijst bij de beste Hollywoodactrices te horen. Haar hoofdrol is sterk vergelijkbaar met die in Miss Sloane (eerder dit jaar in de Nederlandse zalen). Ook in die titel speelde Chastain een krachtige vrouw die de grenzen van de wet welbewust opzocht. Het is in dat licht extra jammer dat Sorkin op beslissende momenten (te) veilige keuzes maakt; het maakt deze biopic vlakker en braver dan ze onder een ideaal scenario misschien was geweest.
Beoordeling: [usr 3.5]
Filminformatie: Molly’s Game (2017)/140 min./Genre: Bio, Drama/Regie: Aaron Sorkin/Cast: Jessica Chastain, Idris Elba, Michael Cera e.a.
Molly’s Game draait vanaf vandaag in de Nederlandse zalen
