Nóg meer dan twee jaar terug overheerst het gevoel dat Furious 7 de perfecte afsluiter was van ’s werelds meest geliefde nobrainer-franchise. Tegelijkertijd is het begrijpelijk dat een commercieel succesvolle filmserie met miljoenen fans wereldwijd geen gedag zegt zo lang Diesel en consorten nog heil zien in de Furious-familie. The Fate and the Furious is de volgende, en naar mijn vermoeden zeker niet de laatste film over auto’s, vrouwen en familieperikelen.
Op narratief vlak was na deel zeven een nieuwe insteek nodig. Vaste screenwriter Chris Morgan ging op zoek naar een wending die de sterke familiebanden zou aantasten. In combinatie met een verse operator in het kwaad (ditmaal een mysterieuze blondine van Zuid-Afrikaanse origine) zou deel acht daarmee voldoende bestaansrecht moeten hebben. Zodoende loopt Dominic Toretto (Vin Diesel) over naar de cybercrime-organisatie van Cipher (Charlize Theron), waarna zijn vaste team haar krachten bundelt om het einde van de wereld nog een paar films uit te stellen.
Wat je verwacht is wederom echt wat je krijgt. Deel acht komt met over de top-actie, gespierde sparpartners (Johnson & Statham) en de nieuwste bolides. Het moet gezegd, op het gebied van actie en humor weet het team achter deze franchise exact hoe het tegemoet kan komen aan de verwachtingen van de fans. In het universum van regisseur F. Gary Gray (Straight Outta Compton) kan het auto’s regenen, en maakt Jason Statham een paar man koud met een maxicosi in de vrije hand.
Regelmatig wordt maar al te zichtbaar dat deze film vermakelijk is bij gratie van de cast. Het zijn de hilarische interacties tussen Dwayne ’the Rock’ Johnson en Statham die op veel bijval kunnen rekenen, terwijl Roman (Tyrese Gibson) met zijn oneliners moeiteloos een eigen film zou kunnen vullen. De beste scène uit de film is een gevangenisuitbraak met de twee voorgenoemde spierbundels, de beste humor komt van Gibson.
Natuurlijk kent de cast ook wel wat missers. Vin Diesel en Michelle Rodriguez kunnen eigenlijk nog steeds niet acteren, maar hun personages zijn gewoonweg onmisbaar. Ook het optrommelen van acteurs uit het verleden van de franchise (ik zal geen namen noemen) zorgt voor gemengde gevoelens. De incidentele kijker moet maar gissen wie er nu weer in beeld verschijnt, en of het nu raadzaam is een heel script via zo’n personage te rechtvaardigen…?
Het benadrukt eens temeer dat deze film er is voor de fans. Als ik mijn (even intentioneel als illusionair) objectieve positie verlaat, kan ik zeggen dat ik een beetje Furious– moe ben. Ik heb genoten van bijna alle delen die hiervoor verschenen zijn, maar zit voor het eerst met het gevoel dat de rek er nu echt uit is. Dat dat niet voor iedereen zal gelden, is daarentegen volstrekt begrijpelijk.
The Fate and the Furious duurt (te) lang, en teert op een script dat iedere subtiliteit ontbeert. Het is aan de cast en de stunts te danken dat een avondje ongeremd amusement alsnog gegarandeerd is.
Beoordeling: [usr 2.5]
Filminformatie: The Fate and the Furious/The Fast and the Furious 8 (2017)/136 min./Genre: Actie, Misdaad, Avontuur/Regie: F. Gary Gray/Cast: Vin Diesel, Michelle Rodriguez, Dwayne Johnson e.a.
The Fate and the Furious draait vanaf 12 april in de bioscoop, ook in Imax-theaters.
Het zijn nooit echt goede films geweest. Ik kijk de Fast/Furious films ook alleen maar uit nostalgie. Vooral Tokyo Drift (#3) heb ik op de middelbare school stuk gekeken met vrienden.
Grappige is dat juist die film telkens wordt afgekraakt door (zo’n beetje) iedereen. Ik vond Tokyo Drift juist heerlijk ‘anders’, gedurfder ook, en heerlijk qua setting