Vertelt kunst de waarheid? En kan die waarheid zichzelf scheppen, of vraagt ze altijd om bemiddeling van de kunstenaar? In een drie uur durend epos plaatst Florian Henckel von Donnersmarck (Das Leben der Anderen) die vragen voor een spiegel die haar licht wel heel helder reflecteert. Het gevolg is een vrij hermetisch drama dat tóch staat als een huis; een film als een waarheid.

Never Look Away, zo luidt de Engelse titel van Werk Ohne Autor. Het is een goed voorbeeld van een alternatief dat de dramatische essentie van de film misschien vangt, maar de daadwerkelijke kern van het narratief uit het oog verliest. ‘Niet wegkijken’ verwijst naar de dan nog zesjarige Kurt Barnert (Cai Cohrs), die het advies van zijn manisch verklaarde tante (Saskia Rosendahl) op probeert te volgen als ze aan het begin van de Tweede Wereldoorlog door de nazi’s meegenomen wordt. De camera blijft bij Kurt als hij toekijkt hoe zijn tante met geweld een busje in gewerkt wordt. Heel even houdt hij zijn hand voor zijn ogen, waarop het beeld vervaagt, onherroepelijk vertroebelt. Het is een waas die de geschiedenis – de waarheid – uitwist. Elisabeth zal hij nooit meer zien. Tot de kunst haar weer tot leven wekt.

Verder lezen voor het volledige stuk (cine.nl)

Werk Ohne Autor (Never Look Away). Regie: Florian Henckel Von Donnersmarck. 188 min. Met Tom Schilling, Sebastian Koch, Paula Beer e.a.

Werk Ohne Autor draait nu in de Nederlandse zalen