Tag archieven: denken over het medium film

Verslag: CinemAsia 2024

Guras (CinemAsia)

De kenners die het festivalaanbod van CinemAsia programmeren, bestrijken geografisch én filmisch zo’n immens terrein dat het extra prikkelt om zelf naar gedeelde thema’s en andere overeenkomsten te zoeken. Deze editie gaan ten minste vier geselecteerde titels over het vloeibare spectrum van verlies, verval, rouwverwerking en herinnering. Wat hebben films uit India, China, Taiwan en zelfs Costa Rica te zeggen over de dingen van het leven die onherroepelijk voorbij gaan?

Lees hier mijn volledige verslag van vier titels uit het programma van CinemAsia 2024.

IFFR 2024 Verslag II: Kan cinema nog een vorm van escapisme zijn?

IFFR (Animalia Paradoxa)

Als de wereld in brand staat, kan de filmzaal een plek zijn waar je de zorgen van het moment even kunt vergeten. Het IFFR vormt met zijn groeiende cult- en genreprogrammering (zie verslag 2 en 3 voor enkele voorbeelden) geen uitzondering op die regel, maar ook deze editie komt politiek engagement snel om de hoek kijken. Zelfs filmmakers wiens werk niet eens direct betrekking heeft op de schrijnende actualiteit, voelen de verantwoordelijkheid om zich uit te spreken. Kan cinema in zo’n scenario nog wel puur en alleen een vorm van escapisme zijn?

Lees hier verder.

Lees hier mijn eerste verslag van deze festivaleditie.

Film Fest Gent 2023 – Verslag II: is cinema stervende?

Chambre 999 via Film Fest Gent/MK Productions

In 1982 vroeg Wim Wenders vijftien collega-filmmakers om tijdens het filmfestival van Cannes in een kleine hotelkamer te reflecteren op de toekomst van cinema. Veertig jaar later doet Lubna Playoust, een Franse actrice en regisseuse, het kunstje van haar voorganger in meervoud over. Twee keer zoveel filmmakers bespreken en vergelijken de technologische (r)evoluties van toen en nu, en krijgen daarbij een hoofdvraag te verteren die voor de grootste pessimisten indringender aanvoelt dan ooit: is cinema stervende?

Lees hier mijn tweede en laatste verslag van Film Fest Gent 2023.

Recensie: Les Pires [Lise Akoka, Romane Gueret, 2022]

Filmdepot/EYE Film

“Het klinkt alsof u alleen degenen neemt die er het slechtst aan toe zijn”, zegt een jong tienermeisje in de openingsscène van Les Pires. Haar stroeve auditiegesprek zet direct de toon voor deze opzichtige metafilm, waarin kansarme kinderen uit het Noord-Franse Boulogne-sur-Mer benaderd worden voor de productie van een sociaal-realistisch drama. Het uitgangspunt is nobel: de regisseurs willen met het nagespeelde filmproces een aantal relevante valkuilen van hun eigen beroep aanstippen. Helaas werken ze de conflictsituaties op de set zo onsubtiel uit dat de boodschap geforceerd en belerend overkomt.

Lees verder Recensie: Les Pires [Lise Akoka, Romane Gueret, 2022]

Essay: Into the Abyss [Werner Herzog, 2011]

Into the Abyss, Werner Herzog film program, EYE Film

Op eigenzinnige, herkenbare wijze stelt Werner Herzog al decennialang vragen over menselijk gedrag, waarheidsvinding en het ongenadige karakter van de natuur. Into the Abyss (2011), een laatste blik op een veroordeelde in een dodencel, is thematisch een van de meest aangrijpende en kernachtige documentaires die Herzog maakte. Tegelijkertijd laat de film zien dat de ‘Herzog-methode’ – empathisch maar confronterend in het vragen, spaarzaam maar filosofisch in het antwoorden – niet altíjd bevredigend hoeft te werken.

Lees verder Essay: Into the Abyss [Werner Herzog, 2011]

Terugblik filmjaar 2022: Bioscopen lijden, streamingdiensten verleiden

Avatar (Filmdepot/The Walt Disney Company Benelux)

Na het vertrek van corona uit het maatschappelijke debat en het afschaffen van de belangrijkste maatregelen hoopten uitbaters van bioscopen en filmhuizen unaniem op een heropleving van de bezoekerscijfers. De waarheid is dat de optimistische tendens van filmjaar 2019 verder weg voelt dan ooit. Dat ligt niet alleen aan de vertoners en de grillen van bezoekers. Bioscopen en filmhuizen lijden, streamingdiensten verleiden.

Lees verder Terugblik filmjaar 2022: Bioscopen lijden, streamingdiensten verleiden

Ondertussen op de redactie: New Order [Michel Franco, 2020]

Nuevo Orden release via Filmdepot/De Filmfreak

Na meerdere uitstelbeurten brengt distributeuir De Filmfreak de film New Order (Nuevo Orden) van regisseur Michel Franco (Después de Lucía) op 9 mei a.s. uit in Nederland. Op de redactie van Indebioscoop discussieerden we afgelopen najaar al over de kille, ongebreidelde wijze waarop dit politiek geladen drama geweld verbeeldt. Klik hier om de discussie te lezen.

Recensie: One Second [Yimou Zhang, 2020]

Filmdepot/Paradiso Films

De gerenommeerde Chinese regisseur Yimou Zhang beweegt zich de laatste jaren op curieuze wijze tussen producties die het heersende communistische regime vieren en producties die datzelfde regime juist bekritiseren. Het vereist weinig voorkennis om uit te vinden tot welke categorie het stevig gecensureerde One Second behoort.

Lees verder Recensie: One Second [Yimou Zhang, 2020]

Film Fest Gent Verslag II: De Dood van de Filmmaker

Vortex (Filmdepot/Paradiso Films)

De 48e editie van Film Fest Gent zit er vandaag bijna op. In mijn tweede verslag (klik hier voor deel I) besteed ik aandacht aan Vortex (Gaspar Noé) en Bergman Island (Mia Hansen-Løve), twee films die op metaniveau reflecteren op de onvermijdelijke dood van de filmmaker en het (eeuwige?) leven van diens werk. Klik hier om het verslag te lezen.

IFFR 2021 Juni-editie: Terug naar de bioscoop (?)

Beeld via IFFR

De juni-editie van het vijftigste IFFR gaat hand in hand met de (voorwaardelijke) heropening van de Nederlandse bioscopen en filmtheaters. Extra reden dus om uit te zien naar festivaltitels die belichten hoe wij in deze tijd zoal naar film kijken. Hoewel Cinephilia Now: Part I – Secrets within walls en The Village Detective: a song cycle zich allebei niet expliciet verhouden tot de impact van de covid-crisis, zeggen ze veel over de versplintering van de filmkunst in een globaal, digitaal tijdperk.

Lees verder IFFR 2021 Juni-editie: Terug naar de bioscoop (?)