Mijn eerste filmfestival als persrecensent! Vorige en deze week was en ben ik een viertal dagen te vinden in EYE Amsterdam, waar het Imagine Filmfestival haar drieëndertigste editie viert. Centraal staat al jarenlang de wereld van de verbeelding, van fantastische films, dromen en het verleggen van grenzen. Imagine biedt een podium aan eigenzinnige genre(-overstijgende) films, en vindt haar pareltjes vaker wel dan niet buiten het reguliere mainstream-circuit.

Ook dit jaar stelde Imagine weer een gevarieerd programma op. Editie 2017 biedt bezoekers martial arts (Headshot), Tarantino-light (Free Fire), sociaalkritische horror (Get Out) en onconventionele coming of age- films (Raw, Slash). In de marge van het uitgebreide filmprogramma (zie: http://imaginefilmfestival.nl/programma/az) worden daarnaast o.a, workshops, double bills (avondvullend filmprogramma) en ontmoetingen met grootheden uit de filmwereld (dit jaar regisseur Dario Argento) georganiseerd.

Het is niet eenvoudig je films uit z’n overweldigend filmaanbod te pikken, maar ik heb mijn beste beentje voortgezet. In deze blogpost bespreek ik een drietal films die ik al zag: The Eyes of my Mother, Without Name en Kaleidoscope. Volgende week dinsdag, als de rook van de slotavond helaas alweer opgetrokken is, zal ik met mijn tweede recensie-overzicht komen.

Dat betekent in ieder geval dat ik dit moment even wil benutten om naar de website te linken: nog tot aanstaande zaterdag kun je immers in EYE terecht om een film of workshop te bezoeken!

http://imaginefilmfestival.nl/#1

Recensie-overzicht #1:

The Eyes of My Mother

De eerste film die ik hier bespreek, behandel ik in de vorm van een aankondiging: The Eyes of my Mother gaat namelijk vanaf 3 augustus in de Nederlandse (arthouse-)bioscopen draaien. Wat mij betreft is dat terecht, want deze sfeervolle arthousethriller kent prachtige beelden en een goede dosis onderhuidse spanning. Dat het verhaal wat matiger (en minder origineel) is, kun je debuterend regisseur Nicolas Pesce dan al een stuk gemakkelijker vergeven.

Beoordeling: [usr 3.5]
Filminformatie: The Eyes of my Mother (2016)/76 min./Genre: Thriller, Horror, Drama/Regie: Nicolas Pesce/Cast: Kika Magalhaes, Will Brill, Olivia Bond e.a.

Medio augustus kom ik met een uitgebreide review van the Eyes of my Mother.
Deze film is op 20-4 nog te zien op het festival, zie voor tickets: http://www.imaginefilmfestival.nl/films/the-eyes-of-my-mother

Without Name

Without Name is een uitstekend voorbeeld van een film waarin het narratief volledig ondergeschikt is aan de sfeer die overgedragen wordt. Debuterend full feauture-regisseur Lorcan Finnegan situeerde zijn ecothriller annex psychologisch drama in de Ierse bossen, waar de getroebleerde en eenzame hoofdpersoon landmetingen doet. Het motief daarvoor blijft vaag, zelfs na een skypegesprek met zijn enigmatische werkgever. Belangrijker is dat Eric  in het bosrijke gebied, dat op zichzelf geleidelijk ook meer als personage gaat fungeren, langzaam zijn grip op de werkelijkheid verliest.

Inspiratie is in deze verfrissende genrefilm nooit ver te zoeken. Een zonsondergang in Apocalypse Now-sferen dient als voorbode voor wat komen gaat, terwijl het gebruik van de stroboscoop hier wel heel erg doet denken aan het epileptische einde van Gaspar Noe’s Irreversible (2002). Effectiviteit wint het hier echter zonder meer van subtiliteit. Without Name is niet per definitie eng, maar wel zodanig sfeervol dat je haast het gevoel krijgt óók opgeslokt te raken door die uitgestrekte bossen. Ijzersterk is het sound design, dat vervreemdend werkt en daarnaast op de juiste momenten gebruik maakt van stiltes.

Niet alle vragen worden beantwoord in dit filmische equivalent van psychedelische muziek. Without Name voelt wat onaf, en benut niet haar volledige potentieel. Desondanks trakteert Finnergan op een sfeerbeleving die nog het dichtst in de buurt komt bij Jonathan Glazers unheimliche sci-fi Under the Skin (2013). Without Name is daarbij een film die je meer moet willen ondergaan dan begrijpen, een geslaagd vormexperiment voor enthousiaste fijnproevers.

Beoordeling: [usr 3.5]
Filminformatie: Without Name (2016)/93 min./Genre: Thriller, Drama, Mystery, Horror/Regie: Lorcan Finnegan/Cast: Alan McKenna, Niamh Algar, James Browne

Kaleidoscope

De perfecte moord, een man die een bijzondere relatie met zijn moeder onderhoudt, mise-en-scène en locatie die hoofdrollen opeisen… Kaleidoscope is overduidelijk schatplichtig aan master of suspense Alfred Hitchcock. Neem daar de surrealistische finishing touch en het production design (de groen-rode decors doen belletjes rinkelen, kijk Inland Empire maar eens) bij, en ook de invloed van David Lynch is niet weg te denken.

Met zulke inspirators is het des te treuriger dat dit debuut van de Britse regisseur Rupert Jones op alle vlakken teleurstelt. Het scenario van Kaleidoscope getuigt van de nodige intelligentie, maar de uitwerking is zodanig saai (en dat woord gebruik ik niet graag) dat de spanning op het moment van de ontknoping al lang verdwenen is.

Het narratief is vrij miniem: een man van middelbare leeftijd wordt langzaam gek in zijn kleine, kaalgeplamuurde appartement. Centraal in Carls worsteling waanbeeld en werkelijkheid te onderscheiden staan twee vrouwen, die ieder op hun eigen manier het getroebleerde leven van komen verstoren. Hoofdrolspeler Toby Jones (met name bekend van de Harry Potter-serie) moet met zijn ervaring het gewicht van de film dragen, maar slaagt daar niet geheel in door het ontregelde en afstandelijke karakter van zijn onsympathieke personage. Kaleidoscope verwordt onbedoeld tot droge kost; wat dat betreft is de kille, industriële setting tekenend.

Beoordeling: [usr 1.5]
Filminformatie: Kaleidoscope (2016)/100 min./Genre: Mystery, ThrillerRegie: Rupert Jones/Cast: Toby Jones, Anne Reid, Sinead Matthews

Deze film is nog te zien op 20-4, zie: http://imaginefilmfestival.nl/films/kaleidoscope

Het Imagine Filmfestival duurt dit jaar van 12 tot 22 april.