De continue dialoog tussen conflict en verbinding, dat is de rode draad van Joachim Lafosses Continuer. Het begrip van een moeder, het temperament van een zoon. Ergens voor de film begon lieten de twee hun Westerse thuis achter zich. Nu cirkelen ze op paarden door een Kirgizisch berglandschap.

De grillige natuur en de oneffen vlaktes zijn betekenisvolle decors voor het spanningsveld tussen de twee hoofdrolspelers. In het uitgestrekte hier en nu hebben Sybille (Virginie Efira, momenteel ook te zien in Un Amour Impossible) en Samuel (Kacey Mottet-Klein) alleen elkaar. Met het verleden achter hen en tussen hen in is de roadtrip een constante combinatie van uitersten: voor de pessimist een bitter medicijn, voor de optimist de hoop op wederzijdse waardering.

Prachtig is het moment waarop Sybille haar zoon zonder zijn medeweten gadeslaat. Op een heuveltop gaat Samuel los met housemuziek op zijn oren, niet wetende dat zijn moeder van een afstandje een denkbeeldige hand reikt. Haar voorzichtige blik wordt bruusk afgeschermd wanneer Lafosse gelijktijdig snijdt in beeld en geluid. Met een scherpe cut, op beide niveaus, betreden we de chaos en ontlading in Samuels hoofd. Gaat de één de ander ooit vinden? En als ja, dan hoe?

Geruime tijd zit de kracht van Continuer voornamelijk in oud zeer dat verzwegen blijft. De geschiedenis van moeder en zoon wordt in brokjes opgediend, waarbij het telkens aan iedere individuele kijker is om de lege vakjes open te laten of in te vullen. Extra jammer is het dan ook dat een voice-over in de slotakte orde op zaken stelt; op de valreep verbrokkelt de film als mythe.

De abrupte climax die aan die laatste onthullingen voorafgaat rekt de filmtitel op een jammerlijke manier op. Lafosse grijpt naar een onnodig vraagteken, om het met een doffe klap achter de ambigue realiteit van vijfenzeventig minuten speeltijd te plaatsen. Is het nog wel mogelijk om door te gaan?

Continuer (2018). Regie: Joachim Lafosse. Met Virginie Efira, Kacey Mottet-Klein e.a. 84 min.

Continuer draait vanaf morgen in de Nederlandse zalen