Jacks doel openbaart zich in macabere tableaux. Kun je het kwaad ook tot kunst verheffen? En als dat al kan, welke gevolgen heeft dat voor de ‘kunstenaar’? Hij moet leven met een compilatie van verontrustende beelden, letterlijk verwerkt in het veel te zelfbewuste slotstuk van de film. Von Trier heeft zich grotendeels van zijn publiek vervreemd, omdat zijn enigma’s steeds nadrukkelijker deel zijn geworden van ‘s mans eigen branie. Tot die donkere spiegel heeft uiteindelijke alleen de maker volledige toegang.
Een laatste vraag dan nog: ontsnapt zo’n dwalende schim aan het lonkende zwarte gat dat opdoemt in zijn schaduw? De epiloog wekt de suggestie dat Von Trier het antwoord op die laatste vraag eindelijk gevonden heeft.
The House That Jack Built (2018). 155 min. Regie: Lars Von Trier.
Sinds 10-1 in de Nederlandse zalen.
Het kwaad tot kunst verheffen kan zeker, kijk naar een der bekendste filmschurken: Hannibal Lecter! En zeker in de serie ‘Hannibal’, zowel cinematografisch als hoe visueel lijken “tentoon” worden gespreid door sommige moordenaars die er in de show voorbij komen.
Ja Hannibal de serie moet ik nog steeds zien.
Von Trier zal ongetwijfeld een groot liefhebber van The Silence of the Lambs zijn.
Over moorddadige kunst gesproken, deze film lijkt me ook wel interessant: https://www.youtube.com/watch?v=XdAR-lK43YU&feature=youtu.be. 1 Februari op Netflix, met Jake Gyllenhaal, John Malkovich e.a.
Ga ik kijken na het IFFR.