Het loont om een stad door andere ogen te bekijken. De fanatieke koopjesganger, de verdwaalde toerist; ze geloven in een wereld vol beeldschermpjes en beschouwen hun omgeving als vanzelfsprekend. De bergen afval die ze achterlaten vertrouwen ze blind aan de natuur toe.

In De Wilde Stad zien we wat er gebeurt als de mens vertrokken is. Of, op een aantal momenten, als de mens niet oplet, niet langer het middelpunt van alle belangstelling is. De dierenwereld kent de mens enkel als een object van verwondering. Waarom laten die verkwisters een koninkrijk aan lekkernijen achter? Ze kijken niet op of om, wat ze weggooien is waardeloos geworden.

De laatste voetstappen zijn weggestorven, maar de camera blijft. Vanuit talloze standpunten – onder de grond, vanuit de lucht, onder water – volgt een registratie van de dingen die wij normaal niet zien. Een rat neemt de moeite om een complete pizza zijn gangenstelsel in te slepen, een dozijn padden verzorgt een spoedcursus paren. De wilde stad is het domein van talloze dieren, maar een hoofdrolspeler ontbreekt niet: huiskat Abatutu begluurt mensen én dieren vanaf het vroege ochtendgloren, om met het vallen van de late avond weer naar zijn kunstmatige verblijfplaats terug te keren.

Het is een flink understatement om de final cut van vijfentachtig minuten compact te noemen: regisseur Mark Verkerk (Gouden Kalf voor De Nieuwe Wildernis) moest kiezen uit 300 uur aan filmmateriaal. Alle footage van bewakingscamera’s is dan voor het gemak nog niet eens meegeteld. Van het eindresultaat straalt het vakmanschap af, met name door de meticuleuze wijze waarop het Amsterdamse dierenrijk gefotografeerd is. Het kostte de makers een slordige zes maanden om een specht op een lantarenpaal in de montage te kunnen opnemen. Je spreekt dan over een shot van één seconde – filmmaken is monnikenwerk.

Voor ondergetekende waren de muziekkeuze en de voice-over helaas wel een grote smet op het kijkplezier. Pompeuze hiphopnummers van eigen bodem nemen een overdadige rol in op de geluidsband, terwijl de volksnummers de film in combinatie met de speelse, vaak naar André van Duin resonerende voice-over de film een sterk uitgesproken karakter geven. Het is wellicht te gemakkelijk om te zeggen dat de beelden al voor zichzelf spreken, maar de less is more-cliché dringt zich op den duur welk degelijk op.

Wat minder commentaar, wat minder Nederlandstalig geweld op de soundtrack – het zijn punten van kritiek, maar het lijdt geen twijfel dat deze mooi geschoten film een breed publiek zal kunnen trekken.

Filminformatie: De Wilde Stad (2017)/85 min./Documentaire/Regie: Mark Verkerk

De Wilde Stad draait vanaf 1 maart in de Nederlandse zalen