Een ‘chimera’ is niet alleen een fabeldier uit de Griekse mythologie, maar ook een droombeeld. Wie geplaagd wordt door een chimera, kan zijn hersenschim niet meer uit het oog verliezen, alsof dat vuurspuwende wezen werkelijk voor hem staat. Alice Rohrwacher had geen betere titel kunnen verzinnen voor haar bezwerende vierde film, over een schatzoeker die in de jaren tachtig volledig uitgeblust in een Italiaans dorpje arriveert.
Lees verder Recensie: La Chimera [Alice Rohrwacher, 2023]
Topsprinter Mark Cavendish won maar liefst vierendertig etappes in de grootste wielerwedstrijd ter wereld, en toch is Mark Cavendish: Never Enough bepaald geen optelsom van hoogtepunten. De documentaire doet op ingetogen wijze uit de doeken hoe de Brit na jaren van succes door een diep dal ging, maar uiteindelijk ook weer een wonderbaarlijke herrijzenis beleefde.
Lees verder Recensie: Mark Cavendish: Never Enough [Alex Kiehl; Netflix, 2023]
‘’Ben jij allergisch voor de 21e eeuw?’’ Het zou zomaar de ondertitel kunnen zijn voor een toekomstige sequel van Safe, de eerste film van de Amerikaanse cineast Todd Haynes (Far From Heaven, Carol). Dit broeierige kunststuk stelde in 1995 dezelfde vraag over de 20e eeuw en liep daarmee vast vooruit op toekomstige symptomen.
Lees verder Recensie: Safe [Todd Haynes, 1995]
Als student word je gebombardeerd met deadlines, verwachtingen en nieuwe verantwoordelijkheden. Voor de meeste studenten is ook het op kot gaan een nieuwe uitdaging: opeens moet je voor jezelf zorgen en dien je samen met je kotgenoten de gezamenlijke ruimtes proper te houden. De stress die bij dit alles komt kijken kan al snel te veel worden. Depressie, alcoholproblemen en andere psychische aandoeningen zijn geen uitzondering in het studentenleven. “Waar de twintigste eeuw de eeuw van de lichamelijke geneeskunde is, is de 21ste eeuw die van de geestelijke geneeskunde”, stelt professor Bernard Sabbe, hoogleraar volwassenenpsychiatrie aan UAntwerpen.
Ik herinner het me nog als de dag van gisteren: een deprimerend verhaal over het absolute noodlot en de tragiek van het bestaan, geschreven door een man die in iedere Nederlandse literatuurcanon een prominente plaats inneemt. Het kostte me vrij veel moeite om Noodlot (1890) van Louis Couperus helemaal uit te lezen, maar ik deed het wel. Alles voor een goede mondeling… De afloop laat zich raden: uiteindelijk werden over deze titel ‘natuurlijk’ geen vragen gesteld.