Tagarchief: universiteit

Overig

A World of Immersion: The blind perspective in Salvo

Een reactie plaatsen

A World of Immersion
The blind perspective in Salvo

An essay on film style, fear, immersion and identification in the Italian film Salvo (2013).

A new chapter on Italian neorealism is written in the cinematic underworlds of Napels and Sicily, where formalistic filmmakers find their entrances to the harsh realities of daily mafiosi life. This bold hypothesis may sound completely arbitrary, but it actually connects to compelling insights in recent scholarship. A significant deal of literature has been written about the films of, among others,  Roman filmmaker Matteo Garrone (1968-), whose oeuvre is regularly connected to ‘a new trend in Italian cinema’.[1] Antonio Rossini and Carmela Bernadetta Scala state that ‘’ …the old school of neorealism blends perfectly with the new trends in Italian cinema which we have called ‘’new neorealism’’’’.[2]  For Roberta di Carmine, the films of Garrone ‘’ signal Italian cinema’s recovery from a state of ‘creative stagnation’’’.[3]

Lees verder A World of Immersion: The blind perspective in Salvo →

Geschiedenis, Overig, Religie

Paper: Religious Sacrifice and the rejection of secular conversion in Kreuzweg

2 reacties

The [English] paper that I submitted below is the result of my efforts for a master course on conversion. My intention has been to combine theoretical reflections on conversion [‘can you also convert to secularity?’] with a textual & formal analysis of a specific film (Kreuzweg, or Stations of the Cross, Dietrich Brüggemann, 2014). I argue that this film perpetuates a rigid binary between ‘the religious’ and ‘the secular’ and I question the ideological implications underneath.

Lees verder Paper: Religious Sacrifice and the rejection of secular conversion in Kreuzweg →

Geschiedenis, Overig, Quotes

Emotional truth over politics? The voice of the director in The Act of Killing

Een reactie plaatsen

We use storytelling to escape from our most bitter and indigestible truths. One of the constants in all the stories we tell, across all cultures, is this Star Wars morality: a division of the world into good and evil. Good guys and bad guys only exist in stories. Every act of evil throughout history has been committed by human-beings like us, and every time we divide the world into good guys and bad guys, we actively deceive ourselves. And it’s a dangerous lie, because it helps us run away from the unpleasant reality that evil is something human. (…)There are no evil people, there are only people who commit evil. Whenever we take that leap, from people who do evil to evil people, then we’re just using stories to escape from the things in ourselves that we cannot face up to.

-Joshua Oppenheimer-[1]

In 1965 and 1966, followers of Muhammad Suharto’s anti-communistic regime tortured and murdered at least half a million people.[2] The perpetrators were never officially punished for their crimes. History is always written by the victors, and in their grand narrative, justice has been done. This explains the surrealistic opening of Joshua Oppenheimers The Act of Killing (2012): Anwar Congo’s re-enacted execution on the rooftop (illustr. 1) is a horrifying showcase of a self-proclaimed war hero. What we may expect is regret, what we actually see is pride.[3]

Lees verder Emotional truth over politics? The voice of the director in The Act of Killing →

Overig

Masterscriptie: Film als filosofie: de werking van subject en geheugen in Christopher Nolans Memento

Een reactie plaatsen

Het afgelopen studiejaar ging veel tijd op aan het schrijven van mijn masterscriptie. Nu mijn diploma binnen is en ik alweer bijna aan een nieuwe studie begin, wordt het hoog tijd voor het online plaatsen van het eindresultaat.  Film als filosofie: de werking van subject en geheugen in Christopher Nolans Memento telt ongeveer 40 blz. tekst en heeft me zo vaak (al dan niet integraal) naar Memento doen kijken dat ik voorlopig liever The Prestige of The Dark Knight aanzet. Geïnteresseerd in de volledige scriptie? Bericht me voor de pdf/het word-bestand of lees alles hieronder terug. Eerst even de kat uit de boom kijken? De uitgebreide inleiding geeft als het goed is een gedegen beeld van mijn aanpak en de onderwerpen die aan bod zullen komen. De Engelse abstract van de scriptie heb ik helemaal onderaan de scriptie geplaatst.  Lees verder Masterscriptie: Film als filosofie: de werking van subject en geheugen in Christopher Nolans Memento →

Overig

De stem van de ruimte: over de positionering van dvd’s en tv-series in de FNAC en de Mediamarkt

Een reactie plaatsen

In de eerste helft van collegejaar 2017/2018 heb ik aan de Universiteit Antwerpen het vak Visuele Sociologie en Antropologie gevolgd. Bij dit vak werden theorieën en methoden behandeld die betrekking hadden op de visuele studie van onze maatschappij. Dit klinkt misschien abstract, maar de voorbeelden die passeren waren vaak concreet en herkenbaar: wat zegt de inrichting van een park bijvoorbeeld over het soort mensen dat dat park opzoekt, zich er comfortabel voelt? En hoe zien we een op zichzelf conceptueel begrip als globalisering concreet terug in het stedelijke straatbeeld?

Lees verder De stem van de ruimte: over de positionering van dvd’s en tv-series in de FNAC en de Mediamarkt →

Geschiedenis, Overig, Religie

Longread: Het Israëlisch-Palestijnse conflict in Etz Limon (2008) en Omar (2013)

Een reactie plaatsen

Tussen februari en juni 2018 volgde ik aan de Universiteit van Antwerpen het vak Wereldcinema. Bij de onderwerpkeuze van mijn grote eindpaper heb ik me willen toespitsen op één van mijn grote academische interesses: het Israëlisch-Palestijnse conflict. In onderstaande longread, voorzien van extra beeld en analyses van de twee besproken films [trailers onderaan essay], ga ik in op een eenvoudige maar prangende vraag: op welke wijze representeren de films en cineasten in kwestie hun politieke Zelf en de politieke Ander?

Lees verder Longread: Het Israëlisch-Palestijnse conflict in Etz Limon (2008) en Omar (2013) →

Geschiedenis, Religie

Essay: de rol van David Ben Goerion in Amos Oz’ Judas

1 reactie

Wie mij een beetje kent, weet misschien dat het Israëlisch-Palestijnse conflict mijn bijzondere interesse heeft. De heftige actualiteit van deze weken bracht én brengt me weer terug naar de cursus die ik over deze complexe politiek-historische situatie heb gevolgd. Ik schreef destijds over een boek dat het verleden heel dichtbij brengt: Judas van de Israëlische schrijver Amos Oz. Een aanrader voor diegenen die meer willen voelen en begrijpen van een realiteit die zich maar al te vaak tot onoverbrugbare tegenstellingen laat herleiden.  Lees verder Essay: de rol van David Ben Goerion in Amos Oz’ Judas →

Overig

Breaking the Fourth Wall: Haptic visuality in The Revenant and La Mort de Louis XIV

Een reactie plaatsen

Throughout the past decades, cinema has optimized (the illusion of) depth and movement throughout space. On the two-dimensional screen, we see projected shadows that nonetheless convince us we enter another dimension, in which carefully constructed characters confront us with our hopes, dreams and desires. While there are many subjective examples when referring to the best movies ever made, films like La Régle du Jeu (Jean Renoir, 1939) and Citizen Kane (Orson Welles, 1941) perfected the practice of filmmaking on a technological level. Extremely mobile cameras and deep focus-lenses became the doorways to diegetic spaces that could become sharper, more fluid and extended in a blink of an eye.

Lees verder Breaking the Fourth Wall: Haptic visuality in The Revenant and La Mort de Louis XIV →

Geschiedenis, Overig, Quotes

Sinatra zoals je hem nog nooit zag: tegendraadse cinema toen en nu

Een reactie plaatsen

Voor dwars  interviewde ik twee grote filmliefhebbers, die hun stem lieten horen over een misschien wat ongewoon onderwerp: tegendraadse, of, zo je wilt, dwarse cinema. Het idee van mijn artikel was de filmgeschiedenis door te gaan aan de hand van rebellen, outlaws in een door Hollywood gedomineerde filmwereld. Welke regisseurs sloegen andere paden in en brachten zo vernieuwing en verandering? En met welke ogen kijken we daar vandaag de dag naar?

Lees verder Sinatra zoals je hem nog nooit zag: tegendraadse cinema toen en nu →