Tag archieven: Verenigde Staten

Recensie: Aurora’s Sunrise [Inna Sahakyan, 2022]

De geanimeerde documentaire Aurora’s Sunrise tekent een onvoorstelbaar dunne lijn tussen de persoonlijke beleving van een historisch trauma en de representatie daarvan. Luttele jaren na het ontvluchten van de Armeense genocide (1915) werd een getroffen tienermeisje in New York gecast als vertolker van haar eigen leed. Deze gemankeerde film over haar leven zorgt voor gemengde gevoelens: de makers onderstrepen terecht hoe belangrijk het is deze volkenmoord te erkennen en te memoreren, maar stappen daarbij te makkelijk over de schrijnende rol van de door Hollywood misbruikte Aurora heen.

Lees verder Recensie: Aurora’s Sunrise [Inna Sahakyan, 2022]

Recensie: Dreamland [Miles Joris-Peyrafitte, 2019]

Als een Bonnie zonder Clyde zoekt een gewonde bankovervalster in Dreamland een schuilplaats. Haar onwaarschijnlijke nieuwe compagnon wordt een jongvolwassen boerenjongen die droomt van een gelukkiger bestaan. Een atypisch liefdesverhaal tegen de achtergrond van de historische Dust Bowl, dat helaas op een nogal schetsmatige manier verteld wordt.

Lees verder Recensie: Dreamland [Miles Joris-Peyrafitte, 2019]

Tussen goed en kwaad in Training Day [Antoine Fuqua, 2001] (essay)

Online filmmagazine Indebioscoop besteedde in Juli aandacht aan de door EYE Film opgezette themamaand rond de acteurs Sidney Poitier en Denzel Washington. Ik koos voor een bijdrage over de film Training Day (Antoine Fuqua, 2001), die Washington een Oscar opleverde. Je kunt “Tussen goed en kwaad in Training Day: De roep van de wolf” hier teruglezen.

Een stad als een masker: ‘Los Angeles Plays Itself’ en lezing over copyright in EYE

Op 11 Maart werd in EYE de film Los Angeles Plays Itself (2003) vertoond in het kader van de themareeks This is Film! Heritage in Practice. De lezing van de dag ging over het thema ‘copyright’. In mijn verslag voor indebioscoop ga ik uitgebreid in op de film en het thema.

Klik hier om ”een stad als een masker” te lezen.

Klik hier om een andere bijdrage over Los Angeles Plays Itself te lezen, die ik eerder al schreef voor Cine.nl.

Recensie: Safe [Todd Haynes, 1995]

Beeld: Little Wittle Lies (lwlies.com)

‘’Ben jij allergisch voor de 21e eeuw?’’ Het zou zomaar de ondertitel kunnen zijn voor een toekomstige sequel van Safe, de eerste film van de Amerikaanse cineast Todd Haynes (Far From HeavenCarol). Dit broeierige kunststuk stelde in 1995 dezelfde vraag over de 20e eeuw en liep daarmee vast vooruit op toekomstige symptomen.

Lees verder Recensie: Safe [Todd Haynes, 1995]

Recensie: Wildlife [Paul Dano, 2018]

Er zijn twee momenten in Wildlife waarop de wereld van de zestienjarige Joe Brinson (debutant Ed Oxenbould) voor zijn ogen uiteenvalt. Beide keren fixeert de camera zich op de geschokte blik van de jonge filmkijker: net als in de roman van Richard Ford (1990) is het Joe die beseft, vertelt en ziet. Aan het einde van de film zal hij degene zijn die het verhaal van zijn ouders in een enkel beeld weet te vangen.

Lees verder Recensie: Wildlife [Paul Dano, 2018]

Recensie: First Reformed (Paul Schrader, 2017)

In de First Reformed-kerk te Snowbridge, New York luistert een handvol bezoekers naar een preek van Ernst Toller (Ethan Hawke). De lege banken vertellen een verhaal: wat eens een plaats van samenkomst was, ademt nu verval en verlatenheid. Buiten de tijden van de mis leidt Toller wat toeristen rond. Het orgel doet het niet meer, maar er zijn nog voldoende souvenirs. Vooral de First Reformed-petjes worden warm aanbevolen. Ze passen altijd.

Lees verder Recensie: First Reformed (Paul Schrader, 2017)

Recensie: The Rider (Chloé Zhao, 2017)

In The Rider ondergraaft Chloé Zhao (Songs My Brothers Taught Me) de mythe van Amerikaanse masculiniteit. De Chinese cineaste keerde terug naar Zuid-Dakota, de streek waar ze haar eerste langspeler draaide. Ze vond er een rodeorijder (Brady Jandreau) die door een ernstig hersenletsel geremd werd in het uitoefenen van zijn grootste passie. Wie worstelt, kan niet altijd boven blijven komen.

Lees verder Recensie: The Rider (Chloé Zhao, 2017)

Recensie: The Florida Project (2017) [Drama]

Contrast is het sleutelwoord in The Florida Project, de nieuwe film van Tangerine-regisseur Sean Baker. Vlak buiten de poorten van Disney World houden de gelukzoekende bewoners van een verfomfaaid motel met moeite het hoofd boven water. Baker omarmt het perspectief van hun kinderen: alleen zij kunnen nog dromen van een betere toekomst.

Lees verder Recensie: The Florida Project (2017) [Drama]