Net als vorig jaar heb ik mijn muziekfavorieten weer een zetje gegeven voor de top 2000, een lijst die overigens met het jaar meer vraagtekens oproept. Hieronder vind je de clips, maar voor de liefhebbers is er ook een Spotify-playlist.
Soms begrijp ik niet dat ik een liedje zoals het bovenstaande achter me moet laten. Dat is wat stemmen voor de top 2000 doet: jou dwingen mooie liedjes te slachtofferen voor nog mooiere liedjes. Hieronder vind je clips en motivaties bij al mijn keuzes van dit jaar.
Het is een tijdje geleden dat ik de tweede update publiceerde van de serie ‘my favorite soundtracks’. Het idee is heel simpel: aangezien ik nogal een grote fan ben van filmmuziek, deel ik zo af en toe in een post eens mijn persoonlijke favorieten. Soms zal ik hierbij ordenen op thema, soms op componist. De vorige post behandelde de meest iconische soundtracks (zie: https://timbouwhuis.nl/my-favorite-soundtracks-1-meest-iconische-soundtracks/). Nu wil ik graag een paar fragmenten delen van één van mijn favoriete componisten. Angelo Badalamenti zal velen onbekend zijn, maar dat maakt zijn werk niet minder de moeite. Zijn naam als componist is onlosmakelijk verbonden aan de films van David Lynch, die hij bijna allemaal van een score voorzag.
Een betoverende stem en een verstillende piano. Het karakteriseert de Deense zangeres Agnes Obel. Of karakteriseerde? Anno 2016 komt Obel met haar derde studiealbum, waarop een duidelijke muzikale accentverschuiving te horen is.
Je ligt op je rug in het water, genietend van je rust… of toch niet? Ergens in je bewustzijn hoor je zachtjes een paar donkere tonen. Je vraagt je af waar die tonen vandaan komen, en dan weet je het weer. Je haalt opgelucht adem: het is de soundtrack van Jaws (1974) maar. Toch zit het je niet lekker, die donkere leegte onder je voeten. Je weet immers maar nooit wat zich onder je kan bevinden…
Het is misschien wel mijn favoriete muzikale genre: de soundtrack. Misschien komt het omdat ik zoveel van films houd, misschien is het omdat ik instrumentale muziek zo erg kan waarderen.
Afgelopen weekend was het dan zover: de laatste aflevering van het zesde seizoen van Game of Thrones kwam uit. Episode 10 werd een fenomenaal slotstuk van het seizoen, maar achteraf was het de soundtrack die mij het meest bijbleef…*spoiler alert*
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.