Net als vorig jaar namen Coen Haver en Gudo Tienhooven van filmpodcast MovieInsiders weer een podcast op waarin zij de mooiste filmmuziek van 2019 (instrumentale scores) lieten horen en aftelden naar hun eigen nummers #1. In een kleine gastbijdrage laat ik weten wat mijn favoriete drie scores waren. Klik hier om de podcast te beluisteren (tip: goede headphones).
Beeld: Monos (Alejandro Landes, 2019)
Wie de wereld achter The Lion King wil begrijpen, moet onder andere terug naar de Egyptische mythen rond Osiris, de god van de dood en de onderwereld, en zijn koningin, de godin Isis. Na een kwade list van Seth, de voorvader van Scar, kan alleen Horus, de zoon van Osiris (toepasselijk genoeg met de stem van Darth Vader) een nieuw tijdperk (lett. Aeon of Horus) doen aanbreken. Om alles te regeren wat het Licht aanraakt, moet hij eigenhandig met de opstandige Seth afrekenen.
Lees verder Recensie: The Lion King [Jon Favreau, 2019]
Filmvrienden Gudo Tienhooven en John de Jong vierden in 2018 het tien(!)jarige jubileum van hun filmpodcast Movie Insiders. In een speciale uitzending onthulden zij welke films hun all-time top-50 aanvoerden en keken ze terug op de talloze uitzendingen die aan dat moment voorafgingen. Ik ben eigenlijk een rookie – ik ken de heren nu 1,5 jaar [schat ik], wat zou betekenen dat ik nog een jaartje of 8,5 aan materiaal heb terug te luisteren;) De podcast is een aanrader voor eenieder die film een warm hart toedraagt.
Lees verder Movie Insiders: de beste filmmuziek van 2018 [podcast]
Degenen die mij een beetje kennen, weten waarschijnlijk wel dat ik een grote (voor)liefde heb voor filmmuziek. Dit is niet de tijd en de plek daar (weer) in algemene zin op in te gaan, maar ik ga wel iets anders doen: voor de eerste keer presenteer ik mijn favoriete scores en soundtracks van het afgelopen filmjaar. In aanmerking komt alle instrumentale filmmuziek bij films die maakjaar 2017 hebben, óf dit jaar voor het eerst in de Nederlandse bioscopen is verschenen.
Het is bijna weer zover: vanaf Tweede Kerstdag schalt de muziek van de top 2000 weer door veel Nederlandse huiskamers. Voor sommigen staat de lijst der lijsten puur garant voor gezelligheid, anderen mensen met een veredelde muziekfetisj (mensen zoals ik dus) nemen het maken van een lijstje en het discussiëren over de uiteindelijke inhoud van de top 2000 een stuk serieuzer. Ook dit jaar heb ik weer best wat tijd gestoken in het maken van een lijstje. Deze blogpost presenteert de keuzes die ik dit jaar maakte. Anno 2016 kan er op meer nummers dan ooit worden gestemd: iedereen mocht maar liefst twintig nummers uit de keuzelijst en vijftien vrije keuzes inzenden. Helaas maakte dat het stemmen nog steeds niet makkelijk….
‘No more Ziggy Stardust’. Op een streng katholieke Ierse school, waar regels en moraliteit hoog in het vaandel staan, is geen ruimte voor de culturele uitspattingen van Conor Lalor (Ferdia Walsh-Peelo). Geïnspireerd door de eighties-sound van Duran Duran, the Jam, the Cure en Bowie ontworstelt Conor zich aan de pesterijen en de familieproblemen die zijn bestaan tekenden. Regisseur John Carney levert met Sing Street een ietwat clichématige, maar wel ontzettend fijne coming of age-film af.
Het is misschien wel mijn favoriete muzikale genre: de soundtrack. Misschien komt het omdat ik zoveel van films houd, misschien is het omdat ik instrumentale muziek zo erg kan waarderen.
Afgelopen weekend was het dan zover: de laatste aflevering van het zesde seizoen van Game of Thrones kwam uit. Episode 10 werd een fenomenaal slotstuk van het seizoen, maar achteraf was het de soundtrack die mij het meest bijbleef…*spoiler alert*
Lees verder Magistrale muzikale score bij de seizoensfinale van Game of Thrones seizoen 6
In april, mei en juni 2016 volg(de) ik het vak ‘de Vietnamoorlog’. Voor mijn paper wilde ik iets doen met het gebruik van muziek in films over de Vietnamoorlog. Dit bleek wat lastig; op geschiedenisgebied is hier niet heel veel over geschreven. Met wat hulp van muziek-en mediastudies ben ik echter toch heel ver gekomen, denk ik.
Het gehele paper is hieronder terug te vinden.
Dinsdag 24 mei. Een unieke gebeurtenis: soundtrack-koning Hans Zimmer doet op zijn eerste live-tour Rotterdam aan voor een concert dat alle hoogtepunten uit zijn oeuvre beslaat. Ahoy is (terecht) uitverkocht; de man genereerde in de afgelopen 25 jaar de scores voor een enorme hoeveelheid blockbusters, animatiefilms en moderne klassiekers. Voor mij was dit een niet te missen manifestatie. Niet alleen is het zo dat zijn scores stuk voor stuk hoogtepunten zijn (Gladiator, the Dark Knight, Inception, Interstellar, om er maar een paar te noemen), ze zijn ook nog eens de muzikale verrijkingen bij een aantal persoonlijke filmfavorieten.
Een verslag van het hele concert lezen? klik op lees verder:)