Recensies van albums, muziektips, persoonlijke lijstjes en alles wat verder aan muziek gerelateerd is.
Deze en vorige week heb ik de eerste twee delen bekeken van wat waarschijnlijk de beste serie Westerns is die er bestaat: de zogeheten Dollar-trilogie van de bekende klassieke regisseur Sergio Leone. Tussen 1964 en 1966 maakte hij achtereenvolgens A Fistful of Dollars, For a few dollars more en, naar ik meen de beste en bekendste western die er is, The Good, the Bad and the Ugly.
Lees verder Classic Review: de Dollar-trilogie van Sergio Leone [Western]
Het scheelt enorm als je hier met zeer lage verwachtingen naartoe gaat. De eerste twee verfilmingen van Ron Howard’s hand zinden mij al niet, en ik had genoeg reden om te verwachten dat Inferno daarin een herhalingsoefening zou worden. Dat bleek te kloppen, maar tóch heb ik me vermaakt.
Je ligt op je rug in het water, genietend van je rust… of toch niet? Ergens in je bewustzijn hoor je zachtjes een paar donkere tonen. Je vraagt je af waar die tonen vandaan komen, en dan weet je het weer. Je haalt opgelucht adem: het is de soundtrack van Jaws (1974) maar. Toch zit het je niet lekker, die donkere leegte onder je voeten. Je weet immers maar nooit wat zich onder je kan bevinden…
Lees verder My favorite soundtracks #1: de meest iconische soundtracks
Cinematografisch en sferisch levert Nicholas Winding Refn echt een weergaloze prestatie met Drive. Prachtige beelden van (nachtelijk) L.A. worden vergezeld door een passende soundtrack en een sterke score van Cliff Martinez (Refn’s vaste componist).
13 jaar na het uitbrengen van Where is the Love? komen the Black Eyed Peas met een nieuwe versie. Talloze celebrity’s (waaronder Mary J. Blige en Justin Timberlake) gaven hun bijdrage aan de confronterende, schrijnende clip, waarin tekst en beeld niet beter bij de actualiteit konden aansluiten.
Het is misschien wel mijn favoriete muzikale genre: de soundtrack. Misschien komt het omdat ik zoveel van films houd, misschien is het omdat ik instrumentale muziek zo erg kan waarderen.
Blade Runner is een science-fiction klassieker uit 1982, die over het algemeen beschouwd wordt als één der betere films die binnen dat genre gemaakt zijn. Regisseur Ridley Scott ziet deze film zelfs als zijn beste en favoriete werk. Ik had ‘em nog niet gezien, en met het oog op het op handen zijnde vervolg (dat uitkomt in 2017, na 35 jaar!) was deze film een absolute must-see.
Afgelopen weekend was het dan zover: de laatste aflevering van het zesde seizoen van Game of Thrones kwam uit. Episode 10 werd een fenomenaal slotstuk van het seizoen, maar achteraf was het de soundtrack die mij het meest bijbleef…*spoiler alert*
Lees verder Magistrale muzikale score bij de seizoensfinale van Game of Thrones seizoen 6
Bovenstaande albumcover is van een album van de Britse rockband Muse, Black Holes and Revelations (2006). In het paper dat ik in de laatste periode van het schooljaar 2015/2016 schreef voor een cursus over de Bijbel, legde ik onder andere uit waarom deze cover en de Bijbel alles met elkaar te maken hebben…
Geïnteresseerd? Het hele paper is hieronder terug te vinden.
In april, mei en juni 2016 volg(de) ik het vak ‘de Vietnamoorlog’. Voor mijn paper wilde ik iets doen met het gebruik van muziek in films over de Vietnamoorlog. Dit bleek wat lastig; op geschiedenisgebied is hier niet heel veel over geschreven. Met wat hulp van muziek-en mediastudies ben ik echter toch heel ver gekomen, denk ik.
Het gehele paper is hieronder terug te vinden.