A Ghost Story is de film van een grote schoonheid, cinematografisch én inhoudelijk. Affleck en Mara acteren daarnaast ijzersterk, voortbordurend op de zichtbare chemie die zij ook al hadden in Lowery’s vorige indie. De opkomende Amerikaanse cineast laat zien wat er filmisch kan gebeuren als de grenzen tussen leven en dood tegelijk betekenisloos en betekenisvol worden; een spookgedaante maakt deel uit van de wereld zonder dat de wereld hem zien kan. A Ghost Story verbeeldt het proces van herinnering, en dat in een kader van een door en door menselijke wens: de stille hoop om, als we er niet meer zijn, íets van grote betekenis op deze aarde achter te laten.
Dat is, heel kort, A Ghost Story. Een prachtige film, die helaas door veel mensen in het verdomhoekje wordt gestopt. Traag, nietszeggend, abstract, zweverig, pretentieus; het zijn stuk voor stuk termen die ik de revue heb horen lezen/passeren. Met mijn uitgebreide recensie hoop ik daar wat enthousiasme tegenover te zetten, en dat dan door uit te leggen hoe ik de film én haar thema’s beleefde:
https://www.filmvandaag.nl/recensies/660-a-ghost-story
Beoordeling: [usr 4]
Filminformatie: A Ghost Story (2017)/93 min./Genre: Drama, fantasy/Regie: David Lowery/Cast: Casey Affleck, Rooney Mara e.a.
A Ghost Story draait sinds 16-11
Ik kan me je frustratie voorstellen over de woordelijke wending. De verschijning van de ‘voorspeller’ deed mij juist opveren. Geen idee of dat ook zou zijn gebeurd als iemand anders dan Will Oldham deze rol op zich had genomen. Ik vond het wel een geschikt moment om het verhaal even uit het ritme halen. De ontnuchterende overpeinzing maakte de ernst van de rest van de film iets minder zwaar.
Ja, het is voor mij toch snel problematisch als een schijnbaar willekeurige figuur de thema’s van een film even komt benoemen. Zéker als de film in kwestie, zoals hier, verder sterk op het visuele leunt. Voor mij kwam het moment veel te uitdrukkelijk, een zware film op z’n tijd kan ik wel hebben:)