Tag archieven: rouwverwerking

Verslag: CinemAsia 2024

Guras (CinemAsia)

De kenners die het festivalaanbod van CinemAsia programmeren, bestrijken geografisch én filmisch zo’n immens terrein dat het extra prikkelt om zelf naar gedeelde thema’s en andere overeenkomsten te zoeken. Deze editie gaan ten minste vier geselecteerde titels over het vloeibare spectrum van verlies, verval, rouwverwerking en herinnering. Wat hebben films uit India, China, Taiwan en zelfs Costa Rica te zeggen over de dingen van het leven die onherroepelijk voorbij gaan?

Lees hier mijn volledige verslag van vier titels uit het programma van CinemAsia 2024.

Recensie: Forever [Frelle Petersen, 2022]

Filmdepot/September Film

In het aandachtige, ingetogen drama Forever wordt een Deense familie getroffen door een onuitgesproken tragedie. Voor Line, de eigenlijke hoofdpersoon, valt de rouw om het verlies van een bloedverwant samen met de last van een onvervulde kinderwens. Hoe verenig je het verdrietige besef van eindigheid met het verlangen om juist nieuw leven voort te brengen?

Lees verder Recensie: Forever [Frelle Petersen, 2022]

Recensie: Saint X [seizoen 1; Disney+, 2023]

“Alison kwam gisteravond niet thuis,” klinkt een zachte meisjesstem onder het onbestemde openingsbeeld van Saint X. Een kleine tien speelminuten later landt de jongvolwassen hoofdpersoon met haar ouders en haar zevenjarige zusje op een klein privévliegveld in de Caraïben. De zon schijnt en de gezichten ogen nog onbezorgd, maar door die eerste van vele tijdsprongen weet je op dat moment al beter: na de strandstoelen en de pina colada’s volgt straks een noodlottige avond.

Lees verder Recensie: Saint X [seizoen 1; Disney+, 2023]

Recensie: Mijn Grote Broer [Mercedes Stalenhoef, 2023]

Filmdepot

Ruim drie jaar geleden werd het bestaan van de negentienjarige Gijs op zijn kop gezet door de onverwachtse zelfdoding van zijn familie-en zielsverwant Arie. Mijn Grote Broer gaat de onvermijdelijke ‘waarom’-vraag niet uit de weg, maar verbeeldt bovenal het verdriet en de veerkracht van de mensen die achterbleven. Het resultaat is een intieme, confronterende documentaire, die door de karakteristieke humor van de goudeerlijke Gijs ook een onverwachte dosis luchtigheid bevat.

Klik hier om de volledige recensie te lezen.

Lees verder Recensie: Mijn Grote Broer [Mercedes Stalenhoef, 2023]

Recensie: The Quiet Girl [Colm Bairéad, 2022]

Filmdepot/Cinéart

Met tact en gevoel verbeeldt het Ierse drama The Quiet Girl de belevingswereld van een verlegen negenjarig meisje. Aan niets is te zien dat regisseur Colm Bairéad met dit bescheiden, maar betekenisvolle coming-of-ageverhaal pas zijn eerste serieuze speelfilm aflevert.

Klik hier om verder te lezen.

Lees verder Recensie: The Quiet Girl [Colm Bairéad, 2022]

Recensie: Jésus López [Maximiliano Schonfeld, 2021]

Filmdepot

Een fatale aanrijding laat zijn sporen na in een Argentijnse plattelandsgemeenschap. Het dodelijke slachtoffer is Jésus López, een autocoureur met een licht ontvlambaar karakter. Zijn verschijning en nalatenschap blijken moeilijk te verdringen. In deze sfeervolle, symbolische vertelling neemt Jésus langzaam bezit van zijn neefje Abel, die uiteindelijk vastberaden plaatsneemt in de raceauto van zijn overleden voorganger. De naam van de auto: Jésus López.

Lees verder Recensie: Jésus López [Maximiliano Schonfeld, 2021]

CinemAsia 2022: Aloners [Hong Sung-eun, 2021) en The Calming [Song Fang, 2020]

The Calming (CinemAsia)

Naast een interview met artistiek directrice Jia Zhao (klik hier) schreef ik voor Indebioscoop ook een verslagje uit over twee films die deze editie van CinemAsia te zien zullen zijn. Klik hier om het stuk te lezen.

Lees verder CinemAsia 2022: Aloners [Hong Sung-eun, 2021) en The Calming [Song Fang, 2020]

Recensie: Pieces of a Woman [Kornél Mundruczó, 2020]

Benjamin Loeb/Netflix

De Hongaarse regisseur Kornél Mundruczó opent Pieces of a Woman met een ijzingwekkende registratie van een bevalling van een uiteindelijk doodgeboren kind, om de film daarna pas werkelijk te laten beginnen.

Lees verder Recensie: Pieces of a Woman [Kornél Mundruczó, 2020]

Carrièreportret Pedro Costa in Filmmagie

Pedro Costa tijdens IFFR 2020. Beeld: Bas Czerwinski via Filmkrant.nl

Vitalina Varela (2019), de meest recente film van de Portugese regisseur Pedro Costa (1948), zou afgelopen voorjaar op twee verschillende Belgische festivals te zien zijn, waarna een bescheiden release zou volgen. Corona gooide roet in het eten, maar enkele maanden later is er alsnog hoop op degelijke vertoningsmogelijkheden. Reden voor Filmmagie om Vitalina Varela op de cover van de September-editie te zetten en Costa’s oeuvre verder uit te lichten.

Lees verder Carrièreportret Pedro Costa in Filmmagie

Recensie: Con El Viento [Meritxell Colell, 2018]

Filmdepot/Eye Film

Als danseres Mónica te horen krijgt dat haar vader terminaal ziek is, verruilt ze Buenos Aires voor een afgelegen Spaans winterlandschap. Drie generaties ontmoeten elkaar in Con el viento in het huis van mater familias Pilar, waar het besef van verandering herinneringen en vragen voor de toekomst samenbrengt.

Lees verder Recensie: Con El Viento [Meritxell Colell, 2018]