Nemo (Jared Leto) denkt dat hij 34 jaar oud is. Hij is geboren in 1975, het is nu 2009. Niets is minder waar. De stokoude Nemo is zojuist ontwaakt in een steriele ziekenkamer. Jaartal? 2092. Plaats? Een futuristische planeet waarop men onlangs de bron van eeuwig leven heeft ontdekt: eindeloze celdeling. Maar niet voor Nemo. Hij is de laatste sterfelijke mens, een levende relikwie. Door de ogen van Mr. Nemo Nobody kijken we terug op een bewogen leven, waarbinnen tijd, herinnering en alternatieve keuzes onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Wie films als Donnie Darko, Interstellar en The Butterfly Effect zag, weet dat het filmische spel met niet-lineaire tijd talloze mogelijkheden biedt. In Mr. Nobody draait alles om keuzes. De partnerkeuze, de keuze op een trein te stappen of de keuze om achter te blijven. In de geest van de oude Nemo ontvouwen zich meerdere scenario’s, en het is aan de kijker om fictie en werkelijkheid van elkaar te scheiden. Eenvoudig is dat niet, maar de mise-en-scène zit vol clues die helpen het verhaal beter te begrijpen. Let bijvoorbeeld op de manier waarop kleurgebruik wordt ingezet om personages te karakteriseren. Het is een grootse, vrij gewaagde aanpak van Jaco van Dormael (Toto le héros), die met Mr. Nobody een gelaagde larger than life- film heeft gemaakt die niet iedereen zal bevallen.
Deze pretentieuze genremix komt heel ver in haar poging een scala aan existentiële vraagstukken in één scenario te verpakken. Toch voelt Mr. Nobody in dat opzicht niet zo perfect aan als Malicks meesterwerk The Tree of Life (2011) of Kubricks 2001: a Space Odyssey (1968). Jared Leto slaagt er niet geheel in alle karakter-eigen emoties even goed over te brengen, en het narratieve geheel komt net iets te rommelig en te kunstmatig over.
Een enkele sneeuwvlok kan het blad van een bamboe breken. In de natuur hangt alles met elkaar samen. Als alles voorspelbaar is, slaat verveling snel toe. Als je weet wat de toekomst brengt, kun je geen keuzes meer maken. Het zijn zomaar wat gedachten die Mr. Nobody inbrengt. Soms subtiel, soms explicieter speelt van Dormael met de vraag wat het nu echt betekent om mens te zijn. De soundtrack (Pixies, The Wallace Collection) helpt hem daarbij, de beelden zijn prachtig. Een klein meesterwerk is deze film daarmee nog net niet, een intrigerend kunststuk wél.
Beoordeling: [usr 4]
Filminformatie: Mr. Nobody (2009)/155 min. (DC, regulier 141 min.)/Genre: Drama, Fantasy/Regie: Jaco van Dormael/Cast: Jared Leto, Sarah Polley, Diane Kruger e.a.
Mr. Nobody is de zevende film die ik kijk in mijn zogeheten blindspotreeks.
