Tag archieven: existentialisme

Recensie: A Hidden Life [Terrence Malick, 2019]

Twentieth Century Fox

De Amerikaanse cineast Terrence Malick geeft zijn oeuvre nieuw gewicht met het monumentale A Hidden Life. Het ethische dilemma in het hart van de vertelling overspant eeuwen.

Lees verder Recensie: A Hidden Life [Terrence Malick, 2019]

Kunst als verlangen naar het ideaal: religie in de woorden van Andrej Tarkovski

Eye Film/Mosfilm

Voor indebioscoop schreef ik een essay over de plaats die religie inneemt in Andrej Tarkovski’s visie op de filmkunst. Het oeuvre van de Russische cineast is nu te bewonderen in EYE Amsterdam, waar ook een tentoonstelling over datzelfde oeuvre loopt. Over de tentoonstelling werd onlangs dit stuk gepubliceerd.

Klik hier voor het essay.

”De kunst die uit het scheppen van de kunstenaar voortkomt kan alleen geaccepteerd worden als de toeschouwer het beeld en zijn waarheid gelooft, en de kunstenaar daarin onvoorwaardelijk vertrouwt. Tarkovski legt zo een belangrijke verantwoordelijkheid bij de toeschouwer: als hij de waarheid niet zoekt, blijft ook het schone voor hem verborgen.”

Recensie: Mr. Nobody (2009) [Drama, Fantasy]

Nemo (Jared Leto) denkt dat hij 34 jaar oud is. Hij is geboren in 1975, het is nu 2009. Niets is minder waar. De stokoude Nemo is zojuist ontwaakt in een steriele ziekenkamer. Jaartal? 2092. Plaats? Een futuristische planeet waarop men onlangs de bron van eeuwig leven heeft ontdekt: eindeloze celdeling. Maar niet voor Nemo. Hij is de laatste sterfelijke mens, een levende relikwie. Door de ogen van Mr. Nemo Nobody kijken we terug op een bewogen leven, waarbinnen tijd, herinnering en alternatieve keuzes onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Lees verder Recensie: Mr. Nobody (2009) [Drama, Fantasy]

Recensie: The Seventh Seal (Ingmar Bergman, 1957)

Al lang keek ik uit naar een schaakspel met de dood – in filmvorm dan, liever niet persoonlijk. In de erkende zwart-witklassieker The Seventh Seal (Zweeds: Det Sjunde inseglet, 1957) wordt de getroebleerde kruisridder Antonius Block (Max von Sydow) ten tijde van de Zwarte Dood (1346-1353) geconfronteerd met de grotere vragen van een mensenleven.

Lees verder Recensie: The Seventh Seal (Ingmar Bergman, 1957)

Recensie: Blade Runner 2049 (2017) [Sciencefiction, Drama]

Blade Runner was een film vol vragen. Een beklemmend sfeerstuk, eindigend met Nederlandse tranen in de regen. Nu, een grove vijfendertig jaar later, overtreft Denis Villeneuve (Incendies, Arrival) zichzelf met dit prachtige vervolg.

Lees verder Recensie: Blade Runner 2049 (2017) [Sciencefiction, Drama]

Recensie: Louise en Hiver (2016) [Animatie, Drama]

Verward en terughoudend aanschouwt een dame op leeftijd de jeugdige menigte die het strand van een idyllisch badplaatsje tot een toeristische hotspot verheft. Als Louise door een verkeerde blik op de klok de laatste trein mist, wordt het nu verlaten strand een plaats waar herinneringen samen komen met nieuwe perspectieven.

Lees verder Recensie: Louise en Hiver (2016) [Animatie, Drama]

Blog Filosofie en Religiekritiek: Wonder Woman (2017) als religieuze allegorie

Toen ik op de premièredag Wonder Woman bezocht, had ik geen idee dat ik de film in een later stadium zou gebruiken voor een (semi-)academisch essay. Ik zag de nieuwste DC-vondst ‘uiteraard’ voor m’n eigen vermaak, in de hoop dat de studio haar falen bij Batman vs Superman en Suicide Squad enigszins zou compenseren. Des te verbaasder was ik toen ik tijdens de film ineens allerlei vernuftige verwijzingen voorbij zag komen; niet alleen naar mythologie (Wonder Woman is een mythologisch personage, logisch dus), maar ook naar religie/christendom, visies op ethiek en filosofie en naar verschillende wereldbeelden.

Lees verder Blog Filosofie en Religiekritiek: Wonder Woman (2017) als religieuze allegorie