Tag archieven: Genre: Misdaad

Recensie: El cuco de cristal [miniserie, Laura Alvea; Netflix, 2025]

Julio Vergne/Netflix

In de openingsaflevering van El Cuco de Cristal vertelt een bewoner van een dorp vol geheimen hoe een koekoek zijn eieren legt. Dat doet de vogel niet in zijn eigen nest, maar in dat van een ander beest. Na het uitkomen verstoot het koekoeksjong de andere eieren of jongen. Het naargeestige biologielesje blijkt veel te zeggen over de geschiedenis van Yesques, een bedacht plaatsje in de omgeving van Madrid. De tijd voor onthullingen is rijp, wanneer een arts in opleiding na een levensreddende donortransplantatie contact legt met de familie van de aanbieder.

Lees verder Recensie: El cuco de cristal [miniserie, Laura Alvea; Netflix, 2025]

Recensie: Legenden [seizoen 1, Netflix; Samanou Acheche Sahlstrøm, 2025]

Netflix

Zeg ‘politieseries’ en je zegt ‘undercoveracties’. En dus verdient de Netflix-misdaadserie Legenden op voorhand niet de originaliteitsprijs. In deze Deense productie moet een agente in opleiding aanpappen met de vrouw van een grote drugscrimineel. Gelukkig tillen de sterke hoofdrolspeelsters en de strakke vormgeving dit op papier doorsnee misdaadverhaal snel naar een hoger niveau.

Lees verder Recensie: Legenden [seizoen 1, Netflix; Samanou Acheche Sahlstrøm, 2025]

Recensie: Mantis [Lee Tae-Sung; Netflix, 2025]

Netflix/Cho Wonjin

Brave burgers zijn niet de enigen die met bestaansonzekerheid kampen, want ook de arbeidsvoorwaarden voor Koreaanse huurmoordenaars verschuiven constant. In het losjes op Kill Boksoon geënte Mantis is de baas van een bepalende misdaadorganisatie overleden en dreigt een onrustig machtsvacuüm. Het is een premisse die schreeuwt om bewijsdrang en een hoop actie, maar juist op dat vlak blijft het vuurwerk lang uit.

Lees verder Recensie: Mantis [Lee Tae-Sung; Netflix, 2025]

Recensie: Duster [HBO Max; J.J. Abrams, 2025]

Poster art ‘Duster’ via MAX/HBO Max

De jaren zeventig komen weer tot leven in het frisse, aandoenlijke Duster, een luchtige misdaadserie over een vluchtchauffeur die navigeert tussen wet en wanorde. Het nieuwste passieproject van de immer actieve J.J. Abrams start vermakelijk en rijgt de culturele hommages moeiteloos aaneen, maar mist zo ook de eigenheid om acht afleveringen te blijven boeien.

Lees verder Recensie: Duster [HBO Max; J.J. Abrams, 2025]

Recensie: Havoc (Gareth Evans; Netflix, 2025]

Netflix

Liefhebbers van ongeremd filmgeweld kunnen hun hart ophalen. Havoc is een nietsontziende misdaadthriller in de geest van The Raid en de betere actiefilms uit Hong Kong. Als de zoon van een burgemeester zijn boekje flink te buiten gaat, is het aan Tom Hardy om de scherven op te rapen en een afrekeningsmissie in de verhitte onderwereld te sussen.

Lees verder Recensie: Havoc (Gareth Evans; Netflix, 2025]

Recensie: Rivière Perdue [Miniserie; Jean-Christophe Delpias, 2024]

NPO Start/KRO-NCRV/Terence Films and Gétévé Productions, TF1

Vijf jaar na de verdwijning van twee jonge meisjes uit het Zuid-Franse dorpje Rivière Perdue duikt een van hen uit het niets weer op. Het onwennige opduiken van de verloren gewaande Anna gaat hand in hand met de heropende zoektocht naar haar jeugdvriendin Lucie. De familietragedie die zich vervolgens ontvouwt, krijgt vooral gewicht door de passende casting van meerdere cruciale personages.

Lees verder Recensie: Rivière Perdue [Miniserie; Jean-Christophe Delpias, 2024]

Recensie: Joan [Miniserie; Richard Laxton, 2024]

Joan ,via NPO Pers

Wat te doen als je zo onmerkbaar mogelijk een stel diamanten wilt meesmokkelen uit de zaak waar je sinds kort werkt? Dievegge in de dop Joan Hannington weet raad: ze slikt de juwelen gewoon in. In het gelikte Joan, vernoemd naar de dame die Londen in de jaren tachtig daadwerkelijk onveilig maakte, is de gedurfde actie het begin van een professioneel rollenspel, waarin op den duur zelfs de IRA voorbijkomt. Jammer genoeg worden de memoires die dit verhaal inspireerden tekortgedaan door het oppervlakkige schrijfwerk.

Lees verder Recensie: Joan [Miniserie; Richard Laxton, 2024]

Recensie: Helikopterrånet (The Helicopter Heist) [miniserie; Netflix, 2024]

Netflix/Faramarz Gosheh

Sommige verhalen schrijven zichzelf, maar het spectaculaire uitgangspunt van Helikopterrånet is toch echt ontleend aan een waargebeurde roofoverval. Op 23 september 2009 landde een helikopter met een stel grijpgrage inzittenden op het dak van een gelddepot in Stockholm. Twintig minuten later vertrokken ze met miljoenen aan contanten. De miniserie die deze gebeurtenissen navertelt komt als ingrijpend drama nooit lekker van de grond, maar door de continu sluimerende spanning kijken de acht afleveringen toch fijn weg.

Lees verder Recensie: Helikopterrånet (The Helicopter Heist) [miniserie; Netflix, 2024]

Recensie: Vogter (Sons) [Gustav Möller, 2024]

September Film/Filmdepot

Eigen rechter spelen is vaak onverstandig, en al helemaal als je een eed gezworen hebt om altijd de richtlijnen van de maatschappelijke handhavers te gehoorzamen. In het psychologische drama Sons komt een ambtsdienaar voor het blok te staan als haar persoonlijke streven naar gerechtigheid niet langer strookt met haar werk in de gevangenis. Op een intense, directe, maar helaas ook ongeloofwaardige manier toont de film hoe een gekrenkte vrouw tot het uiterste gaat om haar recht te laten zegevieren.

Lees verder Recensie: Vogter (Sons) [Gustav Möller, 2024]

Recensie: Perdidas en la noche (Lost in the Night) [Amat Escalante, 2023]

Poster Perdidas en la Noche (Cinéart/Filmdepot)

Wat hebben een mijnbedrijf, de verdwijning van een vrouw, de Instagramobsessie van een rijkeluisdochter en een religieuze cult met elkaar te maken? Het ambitieuze Lost in the Night schrikt niet terug van een plotlijntje meer of minder, en toch ontspint bijna het volledige verhaal zich uiteindelijk rond een moderne villa in het Mexicaanse binnenland. De opzet is fascinerend, maar die belofte moet vervolgens nog wel ingelost worden.

Lees verder Recensie: Perdidas en la noche (Lost in the Night) [Amat Escalante, 2023]