Tag archieven: Frankrijk

Recensie: Pax Massilia [Seizoen 1; Netflix, 2023]

Laurent Le Crabe/Netflix

Aan de zonnige zuidkust van Frankrijk is het goed toeven, maar toch rijden sommige toeristen met een grote boog om de grootste havenstad heen. Al jaren rijzen de criminaliteitscijfers juist in het prachtige Marseille de pan uit. De onderhoudende, maar overdadige misdaadserie Pax Massilia biedt wat dat betreft geen enkel zicht op verbetering: het plaatselijke drugscircuit wordt verbeeld als een giftige cocktail van afpersing, corrupte dealtjes en persoonlijke afrekeningen.

Lees verder Recensie: Pax Massilia [Seizoen 1; Netflix, 2023]

LIFF 2023 [Verslag]: Franse apocalyps in Le Règne Animal en Acide

Le Règne Animal via Filmdepot/Gusto Entertainment

Van het zevental Franse films op LIFF 2023 zijn er twee die thematisch opvallend nauw op elkaar aansluiten. In zowel Le Règne Animal als Acide lijkt het einde van de wereld zoals de hoofdrolspelers die nu nog kennen nabij. Waar de wanorde in het universum van cultregisseur Quentin Dupieux (ook op deze festivaleditie, met Yannick) nog een relatief onschuldig en speels karakter heeft, zijn de apocalyptische scenario’s van deze twee films een typische neerslag van de angstige, onzekere tijdgeest.

Lees hier mijn bijdrage aan de reeks festivalverslagen van LIFF 2023 die Indebioscoop de voorbije week publiceerde.

Recensie: Les Pires [Lise Akoka, Romane Gueret, 2022]

Filmdepot/EYE Film

“Het klinkt alsof u alleen degenen neemt die er het slechtst aan toe zijn”, zegt een jong tienermeisje in de openingsscène van Les Pires. Haar stroeve auditiegesprek zet direct de toon voor deze opzichtige metafilm, waarin kansarme kinderen uit het Noord-Franse Boulogne-sur-Mer benaderd worden voor de productie van een sociaal-realistisch drama. Het uitgangspunt is nobel: de regisseurs willen met het nagespeelde filmproces een aantal relevante valkuilen van hun eigen beroep aanstippen. Helaas werken ze de conflictsituaties op de set zo onsubtiel uit dat de boodschap geforceerd en belerend overkomt.

Lees verder Recensie: Les Pires [Lise Akoka, Romane Gueret, 2022]

Recensie: Saint Omer [Alice Diop, 2022]

Filmdepot

In 2013 laat een Senegalees-Franse vrouw haar vijftien maanden oude dochter achter aan de kustlijn van een Frans badplaatsje, met een zekere verdrinkingsdood tot gevolg. In de rechtszaal van de stad Saint-Omer verklaart Fabienne Kabou dat ze onder invloed was van hekserij, waarop haar advocaat haar omschrijft als “intelligent, maar irrationeel”. In Saint Omer, een gedramatiseerde reconstructie van de rechtszitting, blijkt die uitspraak de lading van Kabous tragische verhaal bepaald niet te dekken. Als kijker kun je kiezen: neem je plaats in de stoel van de rechter of blijf je de voorzichtige, empathische toehoorder?

Lees verder Recensie: Saint Omer [Alice Diop, 2022]

Recensie: À plein temps [Eric Gravel, 2021]

Via Filmhuis de Spiegel/
Novoprod Cinema (Rapahaëlle Delauche, Nicolas Sanfaute), France 2 Cinéma, Haut et Court Distribution

De Franse film À plein temps, een sociaal drama dat wegkijkt als een thriller, deed het goed op verschillende filmfestivals maar kon tot op heden niet op een Nederlandse release rekenen. Dankzij Filmhuis de Spiegel in Heerlen komt daar nu terecht verandering in.

Lees verder Recensie: À plein temps [Eric Gravel, 2021]

Recensie: France [Bruno Dumont, 2021]

Filmdepot/Paradiso Films

Ik mocht voor het nieuw opgerichte Vlaamse filmtijdschrift Fantômas schrijven over France (regie: Bruno Dumont), een film over de hysterie van de mediamaatschappij (of, naar Guy Debord: ‘spektakelmaatschappij‘). Klik hier om het volledige stuk te lezen.

Lees verder Recensie: France [Bruno Dumont, 2021]

Nostalghia for the past: The Dreamers as a conservative fantasy [essay]

Back in the spring of 2018 I wrote an essay on Bernardo Bertolucci’s The Dreamers, in which I elaborated on the film’s stylistic strategies and the role of cinephilia as a mode of nostalghia in the dream world of the characters.

Lees verder Nostalghia for the past: The Dreamers as a conservative fantasy [essay]

Recensie: Lumiere! L’Aventure Commence (2016) [Documentaire]

De realiteit kan mensen voor de gek houden. L’Arrivée d’un train en gare de la Ciotat (1896), één van de eerste (kort)films ooit gemaakt, toont niets meer dan de aankomst van een stoomtrein op het lokale station. Toch brak er paniek uit in de Parijse zaal waar de vertoningen plaatsvonden. Bezoekers waren nog niet gewend aan misschien wel de belangrijkste eigenschap van film: de mogelijkheid om beweging te projecteren binnen een tweedimensionaal kader. De trein kon ieder moment het beeld verlaten en de ruimte betreden. Lees verder Recensie: Lumiere! L’Aventure Commence (2016) [Documentaire]

Recensie: Jusqu’à la Garde (2017) [Drama, Thriller]

In een kleine rechtszaal bespreken twee twistpartijen het lot van de elfjarige Julien. Hij (Denis Ménochet) meent dat het vaderschap hem na zijn scheiding onrechtmatig is afgenomen door de protectieve Miriam (Léa Drucker). Zij geeft de reden: na jaren van mishandeling en obsessief gedrag voelen Julien en zijn jongvolwassen zus zich bij hun vader geen moment meer veilig.

Lees verder Recensie: Jusqu’à la Garde (2017) [Drama, Thriller]

Recensie: La Mort de Louis XIV (2016) [Drama, historisch]

De screening van La Mort de Louis XIV zou binnen tien minuten aanvangen toen mijn oog viel op een artikel in nrc.next. Een partijlid van Jean-Luc Mélenchons radicaal-linkse La France Insoumise reageerde op de aankondiging dat de kersverse Franse president Emmanuel Macron in Versailles het parlement zou toespreken. ‘’Ik heb geen zin om te komen luisteren naar de Zonnekoning in Versailles’’. Ja, de geschiedenis leeft nog steeds…

Lees verder Recensie: La Mort de Louis XIV (2016) [Drama, historisch]