Tag archieven: Genre: Romantiek

Recensie: Ghosted [Apple TV+; Dexter Fletcher, 2023]

Apple TV+

Een nietsvermoedende plantenkweker valt als een blok voor een spionne in burgerkleding. Ghosted verwijst naar het ondankbare lot van de verliefde Cole na de eerste date, want wereldwijde missies en een prijs op je hoofd kunnen natuurlijk niet samengaan met een duurzame relatie. Of toch wel? De inspiratie was waarschijnlijk op voor de makers van deze romantische spionagekomedie, die te gemakzuchtig leunen op de sterrenstatus en charmes van Chris Evans en Ana de Armas.

Klik hier om de volledige recensie te lezen.

Lees verder Recensie: Ghosted [Apple TV+; Dexter Fletcher, 2023]

Recensie: The Aftermath [James Kent, 2019]

Wat doet het met je als alles in je directe omgeving je herinnert aan een onverwerkt leed? Deze vraag met gevoelswaarde is het vertrekpunt van The Aftermath, een belegen Britse productie die het in de promotie waarschijnlijk vooral moet hebben van haar affiche. Ook de aanwezigheid van Keira Knightley kan echter niet voorkomen dat plotlijnen en personages sneuvelen op de snijtafel. Voorbij de nuance rest een schetsmatig drama.

Lees verder Recensie: The Aftermath [James Kent, 2019]

Recensie: November [Rainer Sarnet, 2017]

In de wereld van November lopen fictie en realiteit naadloos in elkaar over. De fantas(ma)tische toon van de film wordt gezet als een uit de kluiten gewassen wandelende tak in de openingsscène een koe terugbezorgt bij zijn rechtmatige eigenaar. Betoverende zwart-witbeelden zijn het visitekaartje van een naarstig vreemde wereld.

Lees verder Recensie: November [Rainer Sarnet, 2017]

Recensie: God’s Own Country (Francis Lee, 2017)

Eind vorig jaar schreef ik nog over The Levelling (2016). Deze in Nederland jammerlijk ondergewaardeerde film viel onder meer op door de ruwe, ongepolijste setting. Personages komen nader tot elkaar in de modder van het Britse platteland, in kille vertrekken waar de gure wind vrij spel heeft. Ook in God’s Own Country speelt de natuur een sleutelrol. Het lege bestaan van boerenzoon Johnny (Josh O’Connor) krijgt een ingrijpende impuls als een Roemeense arbeidsmigrant (Alec Secareanu) de gelederen van het veebedrijf komt versterken.

Lees verder Recensie: God’s Own Country (Francis Lee, 2017)

Recensie: Radiance (Naomi Kawase, 2017)

De Japanse Mikaso (Ayame Misaki) verzorgt audiodescripties bij films. Haar rustige vertelstem gunt blinden en slechtzienden een perspectief dat ze normaal gezien missen. In een ideale wereld voelen ook zij nu de ‘radiance’; de glans van het licht, en zo de film zelf.

Lees verder Recensie: Radiance (Naomi Kawase, 2017)

Recensie: The Shape of Water (2017) [Fantasy, Romantiek]

Guillermo del Toro is terug met zijn meest intieme film sinds het prachtige Pan’s Labyrinth (2006): een visueel betoverend fantasysprookje over de ongrijpbaarheid van liefde. De Koude Oorlog is anno 1962 op zijn hoogtepunt als een monddode schoonmaakster (Sally Hawkins) zich in de kille vertrekken van een Amerikaanse legerfaciliteit over een mysterieus waterwezen ontfermt.

Lees verder Recensie: The Shape of Water (2017) [Fantasy, Romantiek]

Recensie: Call Me by Your Name (2017) [Romantiek, drama]

Op de tonen van Sufjan Stevens’ Mysteries of Love beweegt Call Me by Your Namezich richting de onvermijdelijke Oscarnominaties. Zo gaat het vaker met films die het festivalseizoen aandoen: nog voor de Nederlandse release hebben de verwachtingen hun kookpunt al bereikt. In dit geval is dat niet onterecht. Deze emotionele karakterstudie van Luca Guadagnino overtuigt door de sterke beeldvoering en een doorbrekende Timothée Chamalet.

Lees verder Recensie: Call Me by Your Name (2017) [Romantiek, drama]

Recensie: Breathe (2017) [Drama, romantiek]

Prille liefde in een idyllisch Brits landschap – in Breathe kost het Robin Cavendish (Andrew Garfield) en Diana Blacker (Claire Foy) slechts een minuut of vijf om als een blok voor elkaar te vallen. Het regiedebuut van motion-capturefenomeen Andy Serkis (The Lord of the Rings, de nieuwe Apes-trilogie) richt zich dan ook vooral op de beproevingen die later in het verschiet liggen.

Lees verder Recensie: Breathe (2017) [Drama, romantiek]

Recensie: On Body and Soul (2017) [Drama, romantiek]

Een tijdje terug postte ik al een kortere review van On Body and Soul, de winnaar van het filmfestival van Berlijn en de Hongaarse Oscar-inzending voor beste buitenlandse film. Nu de film regulier uit is in de Nederlandse zalen, wordt het ook tijd mijn volledige recensie van deze prachtige arthouse-titel te delen.

Lees verder Recensie: On Body and Soul (2017) [Drama, romantiek]

Recensie: Le Fidèle (2017) [Misdaad, Drama]

Michaël R. Roskam (RundskopThe Drop) hintte met zijn nieuwe film al opzichtig naar de Oscars: met een release in het najaar (pre-premières op Venetië en Toronto) is een titel met twee grotere sterren al vlug in the picture. Matthias Schoenaerts en Adèle Exarchopoulos schitteren binnen de veilige kaders van dit oerdegelijke misdaaddrama, dat sinds een weekje ook de Nederlandse zalen betrekt.

Lees verder Recensie: Le Fidèle (2017) [Misdaad, Drama]