Een verzameling van al mijn stukken over film.
In april, mei en juni 2016 volg(de) ik het vak ‘de Vietnamoorlog’. Voor mijn paper wilde ik iets doen met het gebruik van muziek in films over de Vietnamoorlog. Dit bleek wat lastig; op geschiedenisgebied is hier niet heel veel over geschreven. Met wat hulp van muziek-en mediastudies ben ik echter toch heel ver gekomen, denk ik.
Het gehele paper is hieronder terug te vinden.
Warcraft: The Beginning (2016): nu in de bioscoop
Als leek in de narratieve Warcraft-wereld zag ik een film die matig uitgewerkt was, visueel te gemaakt oogde en slechts bij vlagen het predikaat ‘vermakelijk’ verdiende. Zeker de opmars naar het einde vond ik rommelig. Hoewel alles riekt naar een wat schaamteloze LOTR-rip-off, heeft het verhaal wel (vervolg-)potentieel.
Beoordeling: 5/10
Lees verder Korte Recensies Warcraft (2016) en The Wave (2015)
Via Daan Kusen (een mede-blogger) kwam ik terecht op de website defilmkijker.com, waarop een oproep werd gedaan tot het beantwoorden van een aantal leuke, pijnlijke en soms onthullende filmgerelateerde vragen. Een leuk initiatief, naar mijn mening; leuk genoeg om de vragen op hoop van zegen zelf ook te beantwoorden…
Ook geïnteresseerd in de vragen? zie http://www.defilmkijker.com/2016/05/20/aankondiging-film-bekentenissen-blogathon
Onderstaand mijn eigen antwoorden op de vragen:
Ondanks de wat hoogmoedige pretenties en de karrenvracht aan personages is Apocalypse een zeer degelijke en vermakelijke film geworden, met sterke opstapjes naar de film waarmee het in 2000 allemaal begon.
7/10
Ongeveer drie jaar terug bekeek ik voor het eerst de Redux-versie van Apocalypse Now. Ondanks de mythische status van dit werk was ik niet onder de indruk: ik vond de film vooral veel te lang, en bij vlagen zo surrealistisch en grimmig dat Coppola’s aanklacht juíst niet bij me binnenkwam. Nu, drie jaar later, werd het in het kader van een cursus over de Vietnamoorlog hoog tijd dit werk te herzien. Ik hoopte en vermoedde dat ik nu enthousiaster zou zijn…
R.I.P. Alan Rickman
Een laatste glansrol voor Alan Rickman in Eye in the Sky, een Homeland-achtige thriller over een raketaanval in Kenia op een viertal zelfmoordterroristen.
In Remember gaat Zev (oudgediende Christopher Plummer) op zoek naar de SS’er die in Auschwitz verantwoordelijk was voor de dood van zijn gezin. Sterke thriller die door een aantal dramatische plotelementen ook weet te ontroeren.
Beoordeling: 8/10
Captain America… of toch the Avengers 3?
‘I put five quarters in your machine and proceeded to push B2, which should have given me peanut M&M’s. Regrettably, it did not. I found this upsetting, as I was very hungry, and also my wife had died ten minutes earlier’
Bovenstaande quote betreft de eerste regels van een brief van hoofdpersoon Davis (Jake Gyllenhaal) naar, jawel, de klantenservice van een bedrijf voor snoepautomaten. De snoepautomaat bevond zich in de gang van het ziekenhuis waar Davis en zijn vrouw naartoe gebracht waren na een voor Davis’ vrouw fataal auto-ongeluk. Wonder boven wonder liep Davis zelf nog geen schrammetje op. Een normaal mens huilt na zo’n heftige gebeurtenis, of vervalt in een woede-uitbarsting waarin alle ‘waarom nu jij’-emoties een plek krijgen. Davis doet precies het tegenovergestelde; de triviale onbenulligheid van een kapotte automaat baart hem nog meer zorgen dan het verlies van een dierbare.
Lees verder Inleiding bij en beknopte recensie van Demolition (2015) (filmtip #1!)
‘Are you alone out here?’
Werkelijk fantastische live-action verfilming van de overbekende animatiefilm uit 1967. Sfeervol, visueel adembenemend, humoristisch en gegrondvest op een gevestigde visuele cast. The Jungle Book deed mij terugverlangen naar de tijd dat ik me als jong jongetje verloor in het verhaal en de wereld van deze film. Een remake die niet onderdoet voor het origineel, en zelfs nog iets extra’s brengt.
9/10