Blade Runner was een film vol vragen. Een beklemmend sfeerstuk, eindigend met Nederlandse tranen in de regen. Nu, een grove vijfendertig jaar later, overtreft Denis Villeneuve (Incendies, Arrival) zichzelf met dit prachtige vervolg.
Lees verder Recensie: Blade Runner 2049 (2017) [Sciencefiction, Drama]
Last tuesday I went to the theater to watch Darren Aronofsky’s mother! again. For those who wonder: nobody forced me to do that. I chose to feel uncomfortable for two more hours, to delve myself deeper into a story that got its hold on me all week long. This is a cinematic nightmare that will divide people for the years to come. It already does: mother! received an F-rating from the American cinema public, but there are many voices proclaiming the very same movie is an absolute masterpiece.
Lees verder The house is bleeding: an allegorical interpretation of mother!
Een tijdje terug plaatste ik een persbericht waarin ik verwees naar de tentoonstelling over Martin Scorsese, die nu te zien is EYE Amsterdam. In het kader van die tentoonstelling verschijnen morgen (6 juli) drie films van de veelgeprezen regisseur opnieuw in de bioscoop.
Lees verder Recensie: Raging Bull (Martin Scorsese, 1980) [Drama]
Het is juli… eindelijk vakantie dus! Tegelijk is het ook tijd om weer de balans op te maken; begin april deelde ik mijn film top-10 over het eerste kwartaal (zie: https://timbouwhuis.nl/film-top-10-eerste-kwartaal-2017/), ditmaal plaats ik twee lijstjes. Ik update de tussenstand van mijn jaar-toplijst, maar vermeld ook wat mijn favorieten waren over de afgelopen drie maanden.
Een tijd terug zag ik de experimentele fotofilm Ascent, een project van de Nederlandse kunstenares Fiona Tan. Ik was erg onder de indruk; dit is eigenlijk zo’n film die je (net als ik) in een klein bioscoopzaaltje moet zien, waar je niet wordt afgeleid en het dromerige sound design je meeneemt in een wereld die tegelijk reëel en surreëel is. Lees verder Recensie Filmvandaag #18: Ascent (2016) [Drama, experimenteel]
Tijdens de eerste drie maanden van 2017 zag ik al een flinke hoeveelheid films. Het is tijd om een eerste balans op te maken. Welke recente releases zijn absolute must-sees?
De film verscheen al in het najaar van 2015, maar krijgt nu alsnog een Nederlandse release: Into the Forest. Dit post-apocalyptische drama steunt op een innemend samenspel tussen Ellen Page (Juno, Inception) en Evan Rachel Wood (Westworld). Benieuwd waarom ik deze minimalistische, klein gespeelde film toch erg de moeite waard vond?
Lees verder Recensie Filmvandaag #4: Into the Forest (2015) [Drama]
Een tijdje geleden kwamen de twee mede-bloggers van http://www.deprotagonisten.nl/ met een leuk tweedelig interview met Nostra van http://filmkijker.com/. Nostra staat inmiddels bekend als de persoon die filmbloggend Nederland (en België) samenbracht. Hij creëerde vorig najaar http://www.filmblogs.nl/, een verzamel-website voor de blogs en youtube-kanalen van talentvolle schrijvers, vertellers en filmfans. Inmiddels draait deze website goed, en worden er nog steeds blogs aan het aanbod toegevoegd. Ook mijn eigen filmrecensies zijn sinds vorig jaar terug te vinden op filmblogs.nl. Nostra zag zich bereid te reageren op een aantal vragen die ik nog voor hem in petto had… Benieuwd naar zijn antwoorden?
Lees verder Interview met mede-filmblogger Nostra van www.defilmkijker.com
Het is weer zover: er worden weer oliebollen gebakken, de straten worden vervuild en de champagne vloeit vanavond rijkelijk. Oudjaarsdag betekent voor mij echter ook nog iets anders. Na een mooi jaar waarin ik meer films zag dan ooit tevoren, is het tijd om mijn top-10 samen te stellen. Dat is geen eenvoudige opgave gebleken. Enerzijds was 2016 het jaar waarin veel grote releases tegenvielen. Denk aan de DC-blockbusters (Batman vs Superman en Suicide Squad), het vervolg op Independence Day, de Ghostbusters-remake (die heb ik niet gezien, maar ik geloof de recensies in dit geval graag) en de vijfde Jason Bourne. Anderzijds zag ik dus, zoals ik al zei, veel (alternatieve) films die me normaliter ontglipt zouden zijn. Meer dan ooit viel dit jaar op dat de betere films paradoxaal genoeg vaak de kleinere releases zijn. De arthouse-films, de films die het met een beperkte promotie moeten doen. Toch gaat dat niet altijd op, want mijn nummer 1 van dit jaar was de grote revelatie van het voorjaar….
Lees verder 2016 in films: mijn top-10 jaarlijst over het afgelopen filmjaar
