Als een Bonnie zonder Clyde zoekt een gewonde bankovervalster in Dreamland een schuilplaats. Haar onwaarschijnlijke nieuwe compagnon wordt een jongvolwassen boerenjongen die droomt van een gelukkiger bestaan. Een atypisch liefdesverhaal tegen de achtergrond van de historische Dust Bowl, dat helaas op een nogal schetsmatige manier verteld wordt.
Lees verder Recensie: Dreamland [Miles Joris-Peyrafitte, 2019]
Een meer passende film had Damien Chazelle niet kunnen maken. In een chaotisch Amerika, politiek verdeeld en gebrandmerkt door de Geist des kapitalismus (zoals Max Weber het eens definieerde), bestaat the American Dream alleen nog bij gratie van harde, waar nodig meedogenloze werkers. De dromers zijn voorgoed de dromers; het oude is voorbij, het nieuwe gekomen. Of toch niet? La La Land is pure melancholie, een greep naar vervlogen tijden. ‘They don’t make movies like this anymore’, las ik ergens in een recensie-tagline. Een rakere uitspraak kwam ik naderhand niet meer tegen met betrekking tot deze film.
Lees verder Recensie: La La Land (2016) [Muziek, romantiek, drama]
Het is één van de eerste films die dit jaar in de Nederlandse bioscopen uitkomt: The Founder. Michael Keaton (jup, Batman) schittert in deze biopic over de totstandkoming van McDonalds. Een haast surrealistische film dus, want wie kan zich een wereld zonder gouden bogen en verontreinigd fastfood nog voorstellen?
Lees verder Recensie Filmvandaag #2: The Founder (2016) [Drama, Bio]