Een wereld van verschil. Wie the Last Temptation of Christ (1988) zag, weet dat Martin Scorsese één van de meest controversiële Jezusfilms ooit regisseerde. De Jezus die Willem Dafoe portretteert is een twijfelende man, wiens vleselijke verlangens duidelijk de overhand lijken te hebben boven zijn goddelijke aard. Nu, dertig jaar later, zegeviert de ironie. Scorsese, zelf katholiek, werd in 1988 nog verguisd door alles wat katholiek en/of conservatief was. Silence beleefde haar première in het Vaticaan. Niet zo gek ook; christelijker dan dit religieuze manifest gaat Scorsese z’n films niet meer maken. Gebaseerd op een klassieke Japanse roman van Shusaku Endo (1966) is Silence de katholieke bedevaart van deze uiterst bekwame Italiaans-Amerikaanse cineast.
Op donderdag 26 januari was ik in de Openbare Bibliotheek van Amsterdam aanwezig bij de opnames van de RWW-show. Een tijdje daarvoor was ik gevraagd om in het kader van het onderwerp ‘Jezus Christus’ aan te schuiven als filmrecensent. Het idee was dat ik iets zou vertellen over filmfragmenten die betrekking hebben op Jezus en over de rol van het christendom in de Nederlandse (film)cultuur.
De afgelopen periode (november 2016- januari 2017) heb ik op de Uni een vak gevolgd over het Jodendom. Onderdeel van dat vak was- hoe verrassend- het schrijven van een paper. Ik zou dan Tim niet zijn als ik niet iets zou doen met film. Ik heb dan ook een paper geschreven over Mel Gibsons film The Passion of the Christ (2004). Door me te concentreren op twee specifieke scènes waarin Jezus berecht en beoordeeld wordt (voor de Joodse hogepriester Kajafus en voor Pontius Pilatus) heb ik iets willen zeggen over de representatie van Joden en Joodse religie in the Passion.
Geïnteresseerd? Het gehele paper is hieronder terug te vinden.
De hel op aarde. Hacksaw Ridge laat in de eerste minuten al niets aan de verbeelding over. Wie niet goed tegen opengereten lichamen, oorverdovend geweergeluid en de donkere realiteit van oorlog kan, doet er goed aan de nieuwe film van Mel Gibson (Braveheart, Apocalypto, the Passion of the Christ) aan zich voorbij te laten gaan. Maar wie dit (audio-)visuele geweld wel kan waarderen, herkent in Hacksaw Ridge wellicht ook de knappe regie-comeback die ik afgelopen donderdag zag.
In september en oktober 2016 volgde ik het vak Christendom: van beweging tot wereldreligie. Het vak was onderdeel van de minor religiestudies, en behandelde naast de bekende westerse perspectieven gelukkig ook continenten als Afrika en Zuid-Amerika. Mijn paper voor het vak was weer wat westerser geconcentreerd, en is hieronder terug te lezen. Het onderwerp: het proces tegen de Tempeliersorde (1307-1312), en specifieker de relatie tussen religieuze en politieke motieven in de veroordeling van de beschermers van het Heilige Land.
Momenteel volg ik op de uni de minor Religiestudies. Naast drie cursussen over respectievelijk het jodendom, het christendom en de Islam, volg ik een algemeen inleidend vak waarbinnen de vijf grootste godsdiensten en de belangrijkste theorieën over religie summier aan bod komen. De opdracht voor een paper was om in een kritische beschouwing te schrijven over een belangrijke, invloedrijke religietheorie. Het resultaat, een paper over Karl Marx’ visie op religie, is hier terug te vinden.
Weer een blog over een aan het geloof gerelateerd onderwerp. Ik kwam een blog tegen van Wouter van der Toorn, die handelde over de betrouwbaarheid en inspiratie van de Bijbel. En op een grote hand vol details na was ik het eens met zijn visie. In onderstaand stuk deel ik zelf enkele inzichten en combineer ik die met enkele (schuingedrukte) statements en quotes van zijn hand. Omdat ik de behandelde thematiek even interessant als belangrijk vind.
Van 29 juli tot 8 Augustus 2016 mocht ik als lid van de tienergroep van de Christengemeente te Hardinxveld-Giessendam afreizen naar Oeganda, om daar op het Oegandese platteland onze zustergemeente te bezoeken. Het werd een fantastische reis, en een persoonlijk verslag is hieronder terug te vinden:
Bovenstaande albumcover is van een album van de Britse rockband Muse, Black Holes and Revelations (2006). In het paper dat ik in de laatste periode van het schooljaar 2015/2016 schreef voor een cursus over de Bijbel, legde ik onder andere uit waarom deze cover en de Bijbel alles met elkaar te maken hebben…
Geïnteresseerd? Het hele paper is hieronder terug te vinden.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
