Voor fervente filmhuisbezoekers is het recept inmiddels bekend: als de zomermaanden aanbreken, komt EYE met een prikkelende selectie van films die nog niet eerder op een Nederlandse bioscooprelease werden getrakteerd. Het terloopse, maar uiterst sensitieve drama dat Previously Unreleased 2024 aftrapt, is direct een aanmoediging om naar een nabijgelegen filmhuis te gaan.
Lees hier mijn jaarlijkse preview bij dit programma.
Net als tijdens voorgaande zomers blik ik namens InDeBioscoop graag weer vooruit op het Previously Unreleased-programma van EYE. Festivalpareltjes die eerder niet werden opgepikt door een Nederlandse distributeur zijn met dank aan het filminstituut alsnog in de zalen te zien.
Klik hier om het titeloverzicht te raadplegen en mijn introducties te lezen.
Na het vertrek van corona uit het maatschappelijke debat en het afschaffen van de belangrijkste maatregelen hoopten uitbaters van bioscopen en filmhuizen unaniem op een heropleving van de bezoekerscijfers. De waarheid is dat de optimistische tendens van filmjaar 2019 verder weg voelt dan ooit. Dat ligt niet alleen aan de vertoners en de grillen van bezoekers. Bioscopen en filmhuizen lijden, streamingdiensten verleiden.
Lees verder Terugblik filmjaar 2022: Bioscopen lijden, streamingdiensten verleiden
[Dutch & English]
Hoe is het gesteld met 3D en andere alternatieve filmformats in Vlaamse en Nederlandse multiplexen? Toen mijn Vlaamse collega David Vanden Bossche (enola, CINEA) me onlangs met die vraag benaderde, hoefde ik mijn bereidheid om mee te zoeken naar antwoorden niet al te lang te overwegen. Het resultaat is een lang artikel geworden, gepubliceerd op de site van cultuurmagazine Enola.
Klik hier voor een overzicht van onze bevindingen.
Een prachtige extra is de publicatie van de Engelse vertaling op de blog van de Amerikaanse filmwetenschappers David Bordwell & Kirstin Thompson.
Deze blog-entry vind je hier.
David was afgelopen weekend te gast bij het Gentse radioprogramma Kuleshov om over het artikel in discussie te gaan. De uitzending is hier terug te luisteren.
To which extent do 3D and other alternative film formats feature in Belgian and Dutch multiplex theaters? When my Belgian colleague David Vanden Bossche (enola, CINEA) recently asked me to cooperate on an article that he had in mind, I did not hesitate too long. The satisfying outcome is a longread that has been published on the website of culture magazine Enola.
Click here for an overview of our findings (Dutch).
We are honoured that the American film scholars David Bordwell & Kirstin Thompson were willing to publish the English translation of our article on their blog website.
Click here for the blog-entry.
Last weekend, David Vanden Bossche discussed the article in a broadcast of Kuleshov, a Belgian radio programme. The stream has been posted on Mixcloud.
Ik recenseer films. Ik bezoek ze, pen steekwoorden neer in het donker en verwerk later mijn impressies tot een lopend stuk. Het plezier van dat werk ligt in de mogelijkheid mezelf telkens weer uit te dagen; recenseren is beargumenteren, en íets van een visuele ervaring toevertrouwen aan de beperkingen van de taal. Een goede film biedt de mogelijkheid anderen te enthousiasmeren, hen gevoelig te maken voor thematiek, cinematografie en symboliek. Een matige of slechte film biedt oefening in een eerlijk en gewogen oordeel. Precies in dat kader is er één dominante tendens die regelmatig voor wrange gevoelens zorgt: het normatieve gebruik van het sterrensysteem, dat de waarde van een film reduceert tot een handvol schandelijk invloedrijke symbooltjes.
Lees verder Filmbeoordeling: vier sterren – over het sterrensysteem (essay)
Een week of twee, drie terug kwam de vraag of ik wilde reageren op een actuele discussie rondom film. De vraag (én de inleiding die daarbij hoort): Door het plaatsen van allerlei biosensoren tijdens het kijken naar films worden lichamelijke en emotionele reacties gemeten. Van welke kleuren en geluiden raak je gestrest of opgewonden? Waardoor gaat je hart sneller kloppen?
Beeldreclames werken natuurlijk al op deze manier en streamingdiensten als Netflix weten al aardig hoe ze de doorsneekijker kunnen plezieren. Er is niks mis met het peilen van behoeftes, dus ook niet als dat voor het grote publiek meer vermaak oplevert. Maar het resultaat is nog meer eenheidsworst en nog meer originele films die je met een vergrootglas moet zoeken.
Wat vinden jullie van deze ontwikkeling?
Vanaf eind augustus kon je in de Imax-zaal van Kinepolis Antwerpen kijken naar de eerste twee episodes van Inhumans. Wie bekend is met figuren als Iron Man en Thor zal een introductie al niet meer nodig hebben; ook deze Marvelreeks verhaalt immers over een handvol superhelden in een alternatief universum. Pakweg een maand na de Imax-release zijn de afleveringen van seizoen één wekelijks te zien op Amerikaanse televisie. Het gebeurt nog niet al te vaak dat cinema’s de handen ineen slaan met de producenten en exploitanten van tv-series. De box office van Inhumans liet bovenin te wensen over, al zouden de overwegend negatieve recensies daarin ook een rol gespeeld kunnen hebben.