What I do requires a certain mindset
Aanstaande donderdag (1-9) verschijnt Mechanic: Resurrection, het vervolg op the Mechanic (2011), in de bioscoop. Dat verzorgde een uitstekende gelegenheid om het eerste deel, dat ik nog niet gezien had, eens aan een kijkbeurt te onderwerpen.
Blade Runner is een science-fiction klassieker uit 1982, die over het algemeen beschouwd wordt als één der betere films die binnen dat genre gemaakt zijn. Regisseur Ridley Scott ziet deze film zelfs als zijn beste en favoriete werk. Ik had ‘em nog niet gezien, en met het oog op het op handen zijnde vervolg (dat uitkomt in 2017, na 35 jaar!) was deze film een absolute must-see.
Hold on to something!
Als de eerste tonen van de Star Trek-tune in de bioscoopzaal doorklinken, bekruipt mij direct het gevoel dat ik hier toch wel naar uitgekeken heb. De in 2009 uitgekomen Star Trek-reboot was zeer geslaagd, en ondanks een iets minder tweede deel kon Star Trek: Beyond van tevoren op mijn voorzichtige goedkeuring rekenen.
De vijfde Jason Bourne-film is een degelijke spionagethriller geworden, alhoewel hij het niveau van het eerste drieluik niet benadert. De sterke cast met een vrij routineuze Damon, Alicia Vikander, Tommy Lee Jones en Vincent Cassel ademt degelijkheid, en het verhaal is ook redelijk typisch voor de Bourne-franchise.
De teleurstelling overheerst na het zien van deze bewerking op het verhaal van Tarzan. Het op zichzelf interessante narratief heeft te lijden onder de matige en weinig uitdiepende uitwerking.
Misschien hebben we hier wel te maken met de grootste en bekendste filmheld die er bestaat: James Bond. Zelfs de grootste leek op filmgebied zal de wodka martini (shaken, not stirred), 007 en de quote ‘I’m Bond… James Bond’ kunnen reciteren. Iedereen zal ook wel eens een Bondfilm gezien hebben (in ieder geval één van de laatst verschenen). Het is echter wel een ander verhaal als je kunt stellen dat je ze allemaal gezien hebt; sinds 1962 zijn er immers maar liefst 24 Bond-films verschenen.
Twintig jaar na de release van wat inmiddels is verworden tot een moderne sci-fi klassieker, komt de Duitse rampenfilm-cineast Roland Emmerich met het pretentieuze vervolg op Independence Day (1996). Independence Day: Resurgence bewijst het gelijk van de stelling dat groter en meer niet altijd beter is.
Ondanks de wat hoogmoedige pretenties en de karrenvracht aan personages is Apocalypse een zeer degelijke en vermakelijke film geworden, met sterke opstapjes naar de film waarmee het in 2000 allemaal begon.
7/10
Beoordeling: 8/10
Captain America… of toch the Avengers 3?
Eindelijk ben ik dan ook naar Dawn of Justice geweest. Helemaal onbevooroordeeld ging ik niet; ik kon immers niet om de vele negatieve recensies heen die in alle mogelijke media circuleerden. Toch wilde ik deze film graag zien, en dan toch ook wel graag in IMAX 3D. Een superheldenpic als deze moet het immers vooral hebben van hard geluid en visueel spektakel. Ondanks de tegenvallende trailers keek ik wel uit naar het zien van deze film. Lees verder Recensie Batman vs. Superman- Dawn of Justice (2016)