Vannacht was het zover: in het Dolby theatre te Los Angeles werden voor de 89e keer de Oscars uitgereikt. Wakker worden én wakker blijven was verrassend makkelijk. Ik zag een vermakelijke, maar wel wat brave en matte uitzending, die op het einde ineens in chaos ontaarde…
De afgelopen periode (november 2016- januari 2017) heb ik op de Uni een vak gevolgd over het Jodendom. Onderdeel van dat vak was- hoe verrassend- het schrijven van een paper. Ik zou dan Tim niet zijn als ik niet iets zou doen met film. Ik heb dan ook een paper geschreven over Mel Gibsons film The Passion of the Christ (2004). Door me te concentreren op twee specifieke scènes waarin Jezus berecht en beoordeeld wordt (voor de Joodse hogepriester Kajafus en voor Pontius Pilatus) heb ik iets willen zeggen over de representatie van Joden en Joodse religie in the Passion.
Geïnteresseerd? Het gehele paper is hieronder terug te vinden.
Een linkje voor de liefhebbers. In dit gesprek van ruim een uur spreken een aantal regisseurs met elkaar in de aanloop naar de Oscar-uitreikingen (eind februari). Onder andere aanwezig: Mel Gibson (Hacksaw Ridge), Damien Chazelle (La La Land) en Oliver Stone (Snowden). Zelf vond ik het mooi om te zien hoe deze en andere gevierde filmcoryfeeën het gesprek met elkaar aangingen! Een aanrader dus voor wie geïnteresseerd is en wat tijd overhoudt.
De hel op aarde. Hacksaw Ridge laat in de eerste minuten al niets aan de verbeelding over. Wie niet goed tegen opengereten lichamen, oorverdovend geweergeluid en de donkere realiteit van oorlog kan, doet er goed aan de nieuwe film van Mel Gibson (Braveheart, Apocalypto, the Passion of the Christ) aan zich voorbij te laten gaan. Maar wie dit (audio-)visuele geweld wel kan waarderen, herkent in Hacksaw Ridge wellicht ook de knappe regie-comeback die ik afgelopen donderdag zag.
In oktober 2015, aan het begin mijn tweede universitaire jaar, volgde ik de cursus Vroegmoderne tijd (ca. 1450-1792, maar daar bestaat (te) veel discussie over). Tot mijn plezier werd tijdens de cursus aandacht besteed aan de relatie tussen (historische) films en geschiedenis. We dienden een essay te schrijven waarin we de mogelijke valkuilen en bezwaren bij het gebruik van films als historische bron aan de orde stelden. Dit moesten we doen aan de hand van een film uit de vroegmoderne tijd. Ik koos voor Apocalypto (2006) van regisseur Mel Gibson. Eén van mijn favoriete films, maar historisch verre van betrouwbaar…
Eigen beoordeling (als liefhebber): 9/10
Geïnteresseerd? Het essay-met spoilers-bevindt zich hieronder.