I embedded some thoughts on my master thesis (film & visual culture) in my portfolio for the RMA course ‘Materiality and Corporality of Lived Religion’. My master thesis can be found here, and this post serves to share my reflections on the relation between vision (the eye) and knowledge (the mind).
Lees verder Beyond the eye=mind equation: rethinking a master thesis on Christopher Nolan’s Memento
“Realisme is een ding. Het is de gewoonte om een situatie te accepteren zoals ze is en de bereidheid hebben daarnaar te handelen”. Woordenboeken hebben de gewoonte om simpele betekenissen te vermommen als tegeltjeswijsheden. Lucky doet feitelijk niets meer dan een poging om zijn kruiswoordpuzzel af te maken, als zijn zoektocht naar synoniemen hem bij de kern van zijn persoonlijkheid brengt.
We zijn het weten kwijt. Onze uitspraken over de werkelijkheid om ons heen zijn intrinsiek relatief, want alles is relatief – ook de werkelijkheid. In De Fatale Strategieën haalt de Franse filosoof Jean Baudrillard (1929-2007) een citaat aan van de ongrijpbare denker Elias Canetti (1905-1994), die zijn weeklacht liet klinken over het verlies van de ‘werkelijke’ geschiedenis: ‘’Vanaf een bepaald punt was de geschiedenis niet meer werkelijk. Zonder het te merken verliet de hele mensheid opeens de werkelijkheid: alles wat sindsdien gebeurd was, zou helemaal niet waar zijn; we hadden het alleen niet opgemerkt. Het zou nu onze taak zijn dat punt te vinden, en zolang we het niet hadden, zouden we gedwongen zijn in onze huidige vernietiging te berusten’’.[1] Laat dit ledige tij zich nog keren?
Inleiding
In februari en maart 2016 volgde ik het vak ‘de geschiedenis van het intellectuele debat’. We behandelden de opkomst van de publieke opinie in de achttiende eeuw, en hielden ons bezig met verschillende verlichtingsdenkers en sociale genootschappen. Het eindpaper van deze cursus moest 4000 woorden tellen, en een onderwerp binnen deze thematiek behandelen. Het gebruiken en analyseren van een primaire bron was verplicht. Ik heb dit paper geschreven over het vermeende verband tussen vrijmetselarij en de Franse Revolutie. Aan het einde van de de achttiende eeuw ontstond het idee dat de Revolutie de uitkomst was van een zorgvuldig beraamd complot. Vrijmetselaars werden als de voornaamste samenzweerders aangewezen. Waarom? door wie? hoe ontwikkelde dit idee zich verder in de twee eeuwen die volgden? Deze en meer vragen komen aan bod in mijn paper. Interesse? Het gehele paper is hieronder terug te lezen.