Alle berichten van Tim Bouwhuis

Recensie: Lastpak: Noa Lang (Miniserie; Prime Video, 2024]

Het is alsof de makers van Noa Lang: Lastpak voorkennis hadden: precies in de periode dat de spraakmakende vleugelspeler door blessureleed niet op het veld te bewonderen valt, verschijnt op Prime Video een documentaire over zijn voetbal- en privéleven. Het is makkelijk om cynisch te reageren op de zoveelste realitysoap over een topsporter, maar de ironie wil dat een ‘lastpak’ als Lang zulke reacties juist als krachtvoer gebruikt. Reden genoeg om deze miniserie op zijn minst het voor(oor)deel van de twijfel te geven.

Lees verder Recensie: Lastpak: Noa Lang (Miniserie; Prime Video, 2024]

Verslag: Berlinale 2024

Still ‘Love Lies Bleeding’ via Filmdepot/The Searchers

Op filmfestivals schrijf je het woord ‘film’ het liefst met een hoofdletter en is er in de regel zo veel te zien dat je een dagtaak hebt aan het doorlopen van alle dagschema’s. Toch ging het in de aanloop naar de Berlinale 2024 niet zozeer over de films die er zouden draaien, maar over de politieke en bestuurlijke kwesties die het festival sinds afgelopen zomer overschaduwen.

Lees verder Verslag: Berlinale 2024

Recensie: The Dynasty: New England Patriots [Seizoen 1; Apple TV+, 2024]

Apple TV+

Het is een paradox om je vingers bij af te likken: tussen 9/11 en de coronapandemie wonnen de New England Patriots maar liefst zesmaal de Super Bowl en toch ging het in de media vaak vooral over randzaken. Corruptie, rivaliteit en zelfs moord; de makers van The Dynasty: New England Patriots nemen uitgebreid de tijd om op de dubbelzinnige zegejaren van deze gevierde American footballploeg terug te blikken. Het beschouwende eindresultaat is het bekijken waard, maar wordt wel getekend door de halsstarrige houding van de twee absolute hoofdrolspelers.

Lees verder Recensie: The Dynasty: New England Patriots [Seizoen 1; Apple TV+, 2024]

Recensie: How to Have Sex [Molly Manning Walker, 2023]

Via Filmdepot

Als je zonder voorkennis op de filmposter van How to Have Sex stuit, is het niet vreemd als de platte titel je wenkbrauwen even doet fronsen. Gelukkig is het speelfilmdebuut van de Britse Molly Manning Walker allesbehalve een foute parodie of een flauw instructiefilmpje. Mia McKenna-Bruce schittert in dit beladen, maar levendige coming-of-agedrama over een droomvakantie die uitloopt op een nachtmerrie.

Lees verder Recensie: How to Have Sex [Molly Manning Walker, 2023]

IFFR 2024 Verslag II: Kan cinema nog een vorm van escapisme zijn?

IFFR (Animalia Paradoxa)

Als de wereld in brand staat, kan de filmzaal een plek zijn waar je de zorgen van het moment even kunt vergeten. Het IFFR vormt met zijn groeiende cult- en genreprogrammering (zie verslag 2 en 3 voor enkele voorbeelden) geen uitzondering op die regel, maar ook deze editie komt politiek engagement snel om de hoek kijken. Zelfs filmmakers wiens werk niet eens direct betrekking heeft op de schrijnende actualiteit, voelen de verantwoordelijkheid om zich uit te spreken. Kan cinema in zo’n scenario nog wel puur en alleen een vorm van escapisme zijn?

Lees hier verder.

Lees hier mijn eerste verslag van deze festivaleditie.

IFFR 2024 Verslag I: De (ongetwijfeld) beste film uit de Tigercompetitie gaat over de giraffe

Beeld IFFR

Het is een jaarlijkse uitdaging op het IFFR: inschatten welke films uit de eigen ‘huiscompetitie’ daadwerkelijk de moeite waard gaan zijn. Soms duiken er al redelijk vroeg teasers van de zogenoemde Tigerfilms op, soms moet je het geruime tijd met een enkele still doen. De ervaring leert dat heuse afknappers op het prijzenpodium stuivertje wisselen met absolute voltreffers. Zo ook in 2024?

Lees hier mijn volledige eerste festivalverslag van IFFR 2024, met aandacht voor Rei en sr.

Recensie: Monster [Hirokazu Koreeda, 2023]

September Film/Filmdepot

De bewonderingswaardige werkethos van Hirokazu Koreeda zorgt ervoor dat er bijna elk jaar wel een (al dan niet bekroonde) festivaltitel van de Japanse filmmaker in de Nederlandse zalen draait. Een jaar na de release van Broker, een geslaagd uitstapje naar Zuid-Korea, verschijnt Monster, een ambigu drama waarmee de bescheiden grootmeester opnieuw fascineert en beroert. Wie of wat is het monster waar de filmtitel naar verwijst? Of is die vraag te makkelijk gesteld, en is het Koreeda om veel complexere thema’s te doen?

Lees verder Recensie: Monster [Hirokazu Koreeda, 2023]

Recensie: Break Point [Seizoen 2; Netflix, 2024]

Netflix

Het tweede seizoen van de tennisserie Break Point volgt opnieuw een aantal sterke spelers in hun pogingen om de top te bereiken of hun behaalde toppositie te behouden. Het eerste seizoen was energiek en vermakelijk (klik voor de recensie, red.), maar had een belangrijk manco: door de vluchtige montage kwam de daadwerkelijke wedstrijdspanning doorgaans niet over. Helaas zijn de makers voor het vervolgseizoen in precies dezelfde valkuil gestapt. Het is bijna passend dat de eerste aflevering The Curse heet, al blijkt dat over iets heel anders te gaan.

Lees verder Recensie: Break Point [Seizoen 2; Netflix, 2024]

Recensie: Indië Verloren… (Selling a Colonial War) [In-Soo Radstake, 2023]

Filmdepot/Periscoop Film

Er was en is in Nederland dringende behoefte aan een ruimere publieke duiding van de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949). De Oost (2020) baarde opzien en imponeerde op filmisch vlak, maar zorgde door zijn rigoureuze fictie (de ontwikkeling van een heus lespakket ten spijt) bovenal voor een gespannen respons vanuit de veteranengemeenschap. Ook Indië Verloren… (premièretitel Selling a Colonial War) ontmantelt het Nederlandse politieke en militaire ingrijpen op de archipel, maar staart zich gelukkig niet blind op het aanwakkeren van een nationaal schuldcomplex.

Lees verder Recensie: Indië Verloren… (Selling a Colonial War) [In-Soo Radstake, 2023]

Recensie: Next Goal Wins [Taika Waititi, 2023]

Filmdepot/2023 Searchlight Pictures

Het verhaal van Next Goal Wins is een pareltje in de categorie ‘bizar, maar waar’. Wie de gelijknamige, in 2015 uitgebrachte documentaire al eens zag, herkent hoe een verstokte Nederlandse coach naar Amerikaans-Samoa wordt gestuurd om het ‘slechtste voetbalteam ter wereld’ aan de praat te krijgen. Jammer dat beroepskomiek Taika Waititi die kolderieke toestand een stuk sterker opklopt dan nodig. Zijn fictiebewerking kijkt minstens zo makkelijk weg, maar voelt ook volstrekt overbodig.

Lees verder Recensie: Next Goal Wins [Taika Waititi, 2023]