recensies van individuele filmtitels.
Hoe vaak kijken wij in een tijdperk van digitalisering en individualisering nog om naar onze medemens? In The Square vraagt museumcurator Christian (Claes Bang) via een eigenzinnige kunstexpositie aandacht voor altruïsme en sociale verantwoordelijkheid. Binnen de grenzen van een wit omlijnd vierkant worden bezoekers geacht in te spelen op de concrete behoeften van anderen.
Michaël R. Roskam (Rundskop, The Drop) hintte met zijn nieuwe film al opzichtig naar de Oscars: met een release in het najaar (pre-premières op Venetië en Toronto) is een titel met twee grotere sterren al vlug in the picture. Matthias Schoenaerts en Adèle Exarchopoulos schitteren binnen de veilige kaders van dit oerdegelijke misdaaddrama, dat sinds een weekje ook de Nederlandse zalen betrekt.
Kort na het eerste recensie-overzicht van het LIFF 2017 is het tijd voor het tweede en laatste deel. Gisteren heb ik erg genoten van een volle dag op het festival, met o.a. de winnaar van Berlinale, de nieuwe Joachim Trier en een wel erg bijzondere double bill…
Lees verder LIFF 2017: On Body and Soul, Thelma, The Room double bill (2/2)
Van 27-10 t/m 5-11 is Leiden het decor van het jaarlijkse LIFF: het internationale filmfestival van Leiden. Geholpen door het uiterst diverse aanbod vind je gegarandeerd een film naar je smaak, bijvoorbeeld in de befaamde American Indie Competition (dit jaar met feest) of de reeks Chinese titels (Reel China). Ik ben blij dat ik dit jaar in de gelegenheid ben meerdere bezoekjes te brengen; de geziene films zal ik telkens in één van de twee geplande recensie-overzichten onderbrengen. Lees verder LIFF 2017: Happy End, A Ciambra, Final Portrait, Brawl in Cell Block 99 (1/2)
Als een voorbijganger aan het hoofdpersonage van A Gentle Creature (Vasilina Makovtseva) vraagt hoe haar man in een zwaarbewaakte Russische gevangenis terecht is gekomen, spreekt de gekrenkte, verharde blik van de protagoniste boekdelen. Eigenlijk heeft haar echtgenoot helemaal niets gedaan. Tenminste, dat nemen we maar aan, want zijn werkelijke lot blijft even raadselachtig als de richtingen die regisseur Sergei Loznitsa (Austerlitz) met deze intrigerende film inslaat.
Voor doorgewinterde fans behoeven ze al lang geen introductie meer: de intergalactische sterren van het Marvel-universum, die in een alsmaar uitdijende filmreeks de wereld telkens opnieuw van haar ondergang dienen te redden. Thor: Ragnarok is op die regel geen uitzondering. ‘Ragnarok’ verwijst in de Noor(d)se mythologie letterlijk naar het einde der tijden. Aan Chris Hemsworth en consorten de taak om het ultieme kwaad (hier Cate Blanchett) een halt toe te roepen. Lees verder Recensie: Thor: Ragnarok (2017) [Actie, Fantasy]
Al lang keek ik uit naar een schaakspel met de dood – in filmvorm dan, liever niet persoonlijk. In de erkende zwart-witklassieker The Seventh Seal (Zweeds: Det Sjunde inseglet, 1957) wordt de getroebleerde kruisridder Antonius Block (Max von Sydow) ten tijde van de Zwarte Dood (1346-1353) geconfronteerd met de grotere vragen van een mensenleven.
Lees verder Recensie: The Seventh Seal (Ingmar Bergman, 1957)
Een manifest is een publieke verklaring van een beleid of een serie doelen, overgedragen door een groep of individu. Met deze definitie opent Julian Rosefeldt zijn ambitieuze filmproject Manifesto. Een dynamische compositie van intellectuele monologen verbeeldt het geluid van een grote groep denkers. De absolute finishing touch komt van één van ‘s werelds beste actrices: als een ware kameleon wisselt Cate Blanchett in anderhalf uur dertien keer van rol.
New York in de late uren. Geen geschikter decor was denkbaar voor Good Time, een filmische adrenalinestoot die in Cannes een staande ovatie van zes minuten kreeg. Na een misgelopen bankoverval probeert Connie Nikas (Robert Pattinson) de borgsom voor zijn zwakzinnige broertje (regisseur Benny Safdie) bijeen te sprokkelen. En dat allemaal in één nacht.
Een goede filmtitel kiezen is op zichzelf al een kunst. Loveless dekt de lading van Andrey Zvyagintsev (The Return, Leviathan) zijn laatste film perfect; twee uur lang zien we mensen zoeken naar warmte in een kille setting van onherstelbaar verlies. Geheel terecht ging de speciale juryprijs van Cannes naar deze trage, maar verstillend mooie arthousefilm.