In Mei van dit jaar publiceerde ik op de site van Religious Matters (Universiteit Utrecht) een eerste blog over de Nederlandse Corona-uitzonderingsregel voor religieuze bijeenkomsten. Naar aanleiding van de commotie van het afgelopen weekend zag ik aanleiding voor een vervolg, waarin ik uitgebreid inga op het hoe en wat van de kritiek en de kabinetsbeslissing die erop volgde. Klik hier om het stuk te lezen.
Beeld: De Dorpskerk in Staphorst gezien van de voorzijde. Via Wikipedia.
Vandaag begint in Utrecht een hybride veertigste editie van het Nederlands Film Festival (NFF). Voor CINE schreef ik een uitgebreide preview, waarin ik onder andere aandacht besteed aan de films Marionette, Kom Hier Dat Ik U Kus en Het Leven is Droom. Klik hier om het stuk te lezen.
Het werd na een jaar of twee tijd om mijn auteurspagina op Indebioscoop weer eens bij te werken. En dus vind je hier een bijgewerkt, verlengd stukje over mijn achtergrond en ‘identiteit’ als recensent en filmliefhebber, inclusief een rijtje met favorieten. Vang je zoiets definitief in een enkele pagina? Waarschijnlijk niet, maar dit geeft toch een aardig beeld. De filmtips zijn gratis:)
Vitalina Varela (2019), de meest recente film van de Portugese regisseur Pedro Costa (1948), zou afgelopen voorjaar op twee verschillende Belgische festivals te zien zijn, waarna een bescheiden release zou volgen. Corona gooide roet in het eten, maar enkele maanden later is er alsnog hoop op degelijke vertoningsmogelijkheden. Reden voor Filmmagie om Vitalina Varela op de cover van de September-editie te zetten en Costa’s oeuvre verder uit te lichten.
Lees verder Carrièreportret Pedro Costa in Filmmagie
Afgelopen maandag (31-8) bezocht ik voor CINE de wereldpremière van When Forever Dies, een passieproject van de Nederlandse filmmaker Peet Gelderblom. De vertoning werd gehost door EYE binnen het kader van het Imagine Film Festival. Klik hier om mijn recensie te lezen.
Lees verder Recensie: When Forever Dies [Peet Gelderblom, 2020]
Voor Indebioscoop.com schreef ik een artikel over projecties van (ecologische) rampspoed, en vraag ik me af waarom we daar in crisistijd eigenlijk nog naar kijken. Helpen verbeeldingen van apocalyptische en post-apocalyptische scenario’s ons daadwerkelijk om de werkelijkheid beter te begrijpen? Of vervreemden diezelfde verbeeldingen ons juist van de crises die zich in de echte wereld voltrekken? Klik hier om het stuk te lezen.
Lees verder Nature Strikes Back: Projecties van rampspoed op Imagine Film Festival
In 1980 werd Rainer Werner Fassbinders versie van Berlin Alexanderplatz voor het eerst uitgezonden op de Duitse televisie. Een beeldenmarathon van ruim vijftien uur schetst het leven van een man die niet aan zijn noodlot kan ontsnappen. Fassbinder bleef trouw aan de tijdsetting van het bronmateriaal: Alfred Döblins roman (1929) en de eerste filminterpretatie daarvan (1931) situeerden hoofdpersoon Franz Biberkopf al in het Berlijn van het interbellum. Anno 2020 eert regisseur Burhan Qurbani, die dit jaar zelf óók veertig wordt, de veertigste verjaardag van Fassbinders cultepos met een eigentijdse bewerking.
Lees verder Recensie: Berlin Alexanderplatz [Burhan Qurbani, 2020]
Lees verder Wat kunnen we leren van ”De Pest” [Albert Camus, 1947]?– Zeg mij eerlijk uw mening, bent u er zeker van dat het de pest is?
– U stelt het probleem verkeerd. Het is geen kwestie van woorden, het is een kwestie van tijd” (41).
In de nasleep van een clubbrand legt een reeks dodelijke ziekenhuisopnames een web van bestuurlijke corruptie en nalatigheid bloot. Menig auteur van medische thrillers zou tekenen voor een premisse van deze aard, maar Collective is ‘gewoon’ een documentaire uit Roemenië. Het is, en dat mag een understatement heten, niet gemakkelijk om dit verslag van mensonterende praktijken en medische misère te bekijken tijdens een lopende gezondheidscrisis van mateloze omvang.
Lees verder Recensie: Colectiv [Alexander Nanau, 2019]
Leaving Neverland was released almost ten years after the demise of celebrity pop singer Michael Jackson (1958-2009). In its four-hour course, Wade Robson (1982) and James Safechuck (1978) speak extensively about their childhood years, in which they claim to have been sexually abused by Jackson. Directed and produced by the British filmmaker Dan Reed (Children of the Tsunami, 3 Days of Terror: The Charlie Hebdo Attacks), and co-produced by Channel 4 (UK) and HBO (USA), the documentary film gained tremendous attention from media and audiences worldwide, especially after tailor-made versions were broadcast on television in several countries.
Lees verder ”Leaving Neverland”: on the ambivalent reception of a talking witness documentary [Paper]