De afgelopen twee weken heb ik onder andere gewerkt aan twee stukken over de Italiaanse regisseuse Alice Rohrwacher. Ik bekeek haar eerste twee films (2011, 2014) en schreef daar een flashback-artikel over. Vervolgens liet ik me afgelopen vrijdag verbluffen door haar laatste film, Lazzaro felice, die vanaf morgen regulier in de Nederlandse zalen draait. Beide stukken zijn gepubliceerd op cine.nl
Hoe is het gesteld met 3D en andere alternatieve filmformats in Vlaamse en Nederlandse multiplexen? Toen mijn Vlaamse collega David Vanden Bossche (enola, CINEA) me onlangs met die vraag benaderde, hoefde ik mijn bereidheid om mee te zoeken naar antwoorden niet al te lang te overwegen. Het resultaat is een lang artikel geworden, gepubliceerd op de site van cultuurmagazine Enola.
Klik hier voor een overzicht van onze bevindingen.
Een prachtige extra is de publicatie van de Engelse vertaling op de blog van de Amerikaanse filmwetenschappers David Bordwell & Kirstin Thompson.
David was afgelopen weekend te gast bij het Gentse radioprogramma Kuleshov om over het artikel in discussie te gaan. De uitzending is hier terug te luisteren.
To which extent do 3D and other alternative film formats feature in Belgian and Dutch multiplex theaters? When my Belgian colleague David Vanden Bossche (enola, CINEA) recently asked me to cooperate on an article that he had in mind, I did not hesitate too long. The satisfying outcome is a longread that has been published on the website of culture magazine Enola.
Click here for an overview of our findings (Dutch).
We are honoured that the American film scholars David Bordwell & Kirstin Thompson were willing to publish the English translation of our article on their blog website.
Last weekend, David Vanden Bossche discussed the article in a broadcast of Kuleshov, a Belgian radio programme. The stream has been posted on Mixcloud.
In 1975 stond Angola op de drempel van onafhankelijkheid, ware het niet dat een (Koude) burgeroorlog het zicht op de vertrekkende Portugezen vertroebelde. Een fel conflict tussen de communistisch geïnspireerde éénpartijstaat MPLA en haar politiek-ideologische tegenhanger [FNLA] zou nog decennia voortduren. Another Day of Life concentreert zich op die eerste maanden van militaire chaos, als de Poolse journalist Ryszard Kapuściński (1932-2007) met gevaar voor eigen leven door het verschroeide binnenland reist. Regisseurs Raúl De La Fuente en Damian Nenow vermengen verbluffende animatie, archiefbeelden en eigentijdse interviews.
In the autumn of 2018, I attented the yearly conference of the NGG (Nederlands Genootschap voor Godsdienstwetenschap). The overarching theme was ‘Interpreting Rituals’. Keynote lectures and paper sessions shed a light on a broad variety of topics, challenging me and the other research master students on the spot to search for challenging perspectives. The paper that I am sharing serves as a reflection on the conference and one of its pivotal themes. I wrote it in the aftermath of the event, but the case study that I used will be the starting point for another paper on David Bowie and performativity, which I will hopefully produce this spring.
In Doubles Vies vangt een Parijse uitgeverij de klappen op van de doorgeschoten digitalisatie. Bestaat informatie nog wel? Waar ligt de balans tussen verzet en vooruitgang? Tijdens het schrijfproces ontdekte Olivier Assayas dat zijn vraagstukken hun gewenste effecten alleen zouden hebben in de speelse mal van de komedie.
De continue dialoog tussen conflict en verbinding, dat is de rode draad van Joachim Lafosses Continuer. Het begrip van een moeder, het temperament van een zoon. Ergens voor de film begon lieten de twee hun Westerse thuis achter zich. Nu cirkelen ze op paarden door een Kirgizisch berglandschap.
Op de mailredactie van indebioscoop voerden we een langgerekte, dynamische en bijna onvermijdelijke discussie over enfant terrible Lars von Trier en zijn donkere filmspiegel The House That Jack Built. Ik deed zelf een klein woordje met mijn eigen recensie als uitgangspunt, die je hier terug kunt vinden.
Het zit er weer op; na tien dagen film en debat in Rotterdam is het hoog tijd geworden weer een goede stap terug de wereld in te zetten (of juist daarbuiten?). Hoogtepunten zijn er te over, te meer omdat een aantal titels me de komende tijd nog sterk bij zullen blijven. Een screenshot uit de onbetwiste nr. #1 van mijn festivaltoer zie je alvast hierboven;)
Op het afgelopen IFFR was ik aanwezig bij de masterclass van de Mexicaanse filmmaker Carlos Reygadas, wiens Nuestro Tiempo (2018) in de festivalzalen draaide. Het werd een inspirerende middag, met name door de gepassioneerde manier waarop Reygadas zijn visie op cinema deelde en toelichtte. Ik schreef er een stuk over voor filmmagie, waarin ik mijn kijkervaring van Nuestro Tiempo en inzichten vanuit de masterclass samenbreng:
Edit januari 2023: de (oude) website van filmmagie is sinds najaar 2020 niet meer toegankelijk, zie onder voor de gekopieerde tekst uit eigen archief
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.